Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Sterven om te leven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Sterven om te leven

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

'Die zijn leven liefheeft, zal hetzelve verliezen; en die zijn leven haat in deze wereld, zal hetzelve bewaren tot het eeuwige leven.'Johannes 12 : 25

Wereld-leven
Tarwegraan wordt gezaaid en sterft, opdat er vrucht zal zijn. Vorige week hoorden we, dat de Heere Jezus die weg wilde gaan en moest gaan (vers 24), Hij stierf aan het kruis. Dat offer bracht Hij om zondaren met God te verzoenen.
Maar daar blijft het niet bij. De Heere Jezus verklaart de wet van het tarwegraan verbindend voor ieder, die Hem wil dienen. Denkt Hij nog steeds aan de Grieken, die zich aandienen (vers 20-22)? Zeker is wel, dat ieder, die zich aandient, dit te horen krijgt. Dit behoort tot de grondwet in het Koninkrijk der hemelen. Het tarwegraan moet in de aarde vallen en sterven. Alleen dan zal er vrucht zijn.
Dus: wie het tarwegraan bewaart en niet zaait, die zal ook niet oogsten. Die krijgt gebrek. Dat betekent in de woorden van onze tekst: wie zijn leven liefheeft, zal het verliezen. Als wij ons leven liefhebben, dan staat dat ons (eeuwige) leven in de weg. Dat leidt tot de eeuwige dood.
Dat roept wel vragen op. Want wij zijn toch geschapen voor het leven? En het is toch heel natuurlijk, dat wij aan het leven gehecht zijn? Inderdaad, dat is niet alleen natuurlijk, het is ook naar de Schrift.
Psalmdichters zingen ons voor, hoe ze in levensgevaar hebben geroepen tot de Heere om uitkomst. Hizkia wilde niet sterven, maar leven. De Heere geeft zoveel om voor te leven: uw gezin, uw Goddelijk beroep, uw arbeid in Zijn Koninkrijk, de naaste die op uw weg komt. Misschien houdt u van het leven. U geniet van het mooie in Gods schepping. Dat is goed. Zo hebben Adam en Eva, en zij volmaakt, in het paradijs hun leven geleefd voor Gods aangezicht. Dat is goed. En er is iets mis, als het anders is in ons leven. Als het leven ons een last is geworden, dan is er iets aan de hand: ziekte, pijn, verdriet, lijden, moeite en zorg. Misschien bent u in psychische nood, depressief, en kunt u daarom het leven niet meer liefhebben. Wees er dan van overtuigd, dat de Heere Jezus dat niet bedoelt. Als het in uw leven zo donker is geworden, dan mag u hulp zoeken en de Heere bidden om genezing, om nieuwe levensmoed en levenskracht. Dan mag u uitzien naar de dag, dat u het leven weer zult kunnen liefhebben.
De woorden van de Heere Jezus kunnen we alleen dan goed begrijpen, als we de tweede helft van de tekst erbij betrekken. Zoals de Heere Jezus daar spreekt over 'wie zijn leven haat in deze wereld', zo moeten we in de eerste helft van de tekst lezen 'wie zijn leven liefheeft in deze wereld'. Deze wereld: dat is de gevallen wereld, waarin wij leven. Dat is de wereld buiten het paradijs, de wereld die in de zonde ligt. Dat is de wereld, die God verlaten heeft. Deze wereld staat haaks op het Koninkrijk der hemelen. In de wereld geldt niet de wet van het tarwegraan. Daar moet je niet aankomen met het kruis. In de wereld telt alleen wat sterk is en gezond, groot en indrukwekkend. Daar tellen alleen prestaties, rijkdom en macht. Wereldleven, dat is leven zonder het vleesgeworden Woord te kennen (Johannes 1 : 10). Wereld-leven, dat is leven voor de overste van deze wereld. Daarom is wereld-leven geen leven, maar de dood. 'Hebt de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft, de liefde van de Vader is niet in hem' (1 Johannes 2 : 15).
Het wereld-leven is arm en leeg en dood. Het lijkt heel wat. Leven in deze wereld heeft, zeker in onze welvaartsmaatschappij, veel aantrekkelijke kanten. Het heeft alles in zich om ons hart te vullen. Maar het is geen leven. Het doet ons het leven verliezen. Laat daar geen misverstand over zijn. De Heere Jezus waarschuwt ons in duidelijke woorden. Neemt u het ter harte?

Christen-leven
Christen-zijn is Christus toebehoren. De Heere Jezus dienen houdt in; Hem volgen. 'Waar Ik ben, aldaar zal ook Mijn dienaar zijn' (vers 26). Dat betekent concreet: Hem volgen op de weg van de tarwekorrel. Dat is sterven. Dat is het wereld-leven haten. En haten leidt tot afleggen. Dan ben je bereid om de weg van Christus te gaan. 'Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen' (Johannes 15 : 20). 'In de wereld zult u verdrukking hebben' (16 : 33). 'De wereld heeft ze gehaat' (17 : 14).
Als je het wereld-leven liefhebt, is die prijs je te hoog. Maar christen-leven is Christus volgen. Dat is met Hem sterven, met Hem gekruisigd, gedood en begraven worden. Dan sterft onze oude mens. Dat is bekering. Sterven aan jezelf, buigen onder de aanklacht van Gods Wet, jezelf verloochenen in een conflict dat je hebt met je naaste. Dat is een stervensproces, dat tegelijk een leerproces is, levenslang, zolang we hier het leven hebben.
Haat u het wereld-leven ook zo? Is die grote verandering in jouw leven gekomen? Volg je de Heere Jezus op de weg van het tarwegraan? Bedenk, dat Hij op die weg is voorgegaan. Het zwaarste heeft Hij volbracht. Zijn sterven was betaling voor de zonde der wereld. Hij droeg de ondraaglijke last van Gods toorn. Daarom is Zijn dienst geen harde dienst, geen slaafse dienst, geen wettische dienst van raak niet en smaak niet en roer niet aan. Christen-leven is een heerlijk leven omdat het een leven is van genade alleen. Het is met Christus sterven om ook met Hem op te staan, als nieuwe mens, in een nieuw leven. Dat is nog wel leven in deze wereld, maar niet meer van de wereld.
Het is waar, dat de weg van het tarwegraan op het eerste gezicht geen aantrekkelijke weg is. Maar bij nader inzien, bij het zien op het kruis en de opstanding van Christus, is het het heerlijkste wat er is. Want Hij schenkt het eeuwige leven, aan ieder, die in Hem gelooft. Wie het wereldleven haat, zal zijn leven bewaren tot het eeuwige leven. Dat is de vrucht: eeuwig leven met Christus, altijd met de Heere zijn om Hem groot te maken. Laat dat ons alles waard zijn. Zo komen we tot onze bestemming. Langs de weg van het tarwegraan, de weg van sterven en opstaan, herstelt de Vader in de hemel zondaren in ere. De Vader zal hem eren (vers 26). Dat is weer, zoals het was in het begin, toen de Heere ons schiep als de kroon op Zijn goede schepping. Dat verdienen wij niet, ook niet als we met Christus sterven. Maar de Heere schenkt het, nochtans, om Jezus' wil. Want Christus verwierf en verdiende die eer en dat eeuwige leven om ze uit te delen. Hij schenkt het, als genadeloon, aan ieder die Hem volgt.
Zo geldt de wet van het tarwegraan niet alleen Christus Zelf, maar ieder die Hem volgt. Wij moeten sterven om te kunnen leven. En dat leven eindigt nooit meer. 'Ik zal niet sterven, maar leven; en ik zal de werken, des HEEREN vertellen' (Psalm 118 : 17).

H. van Ginkel, Goes

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 maart 1999

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's

Sterven om te leven

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 maart 1999

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's