In memoriam Aris Diepeveen

De Nederlandse etser-dichter Jan Luijken maakte zo'n tweehonderd jaar geleden etsen met een gedichtje over allerlei ambachten. In de lange rij van prenten ontbreekt ook de leraar niet. De ets laat zien dat het om de predikant gaat. Het bijgevoegde gedichtje begint met de woorden:
Die 't volk ter hemelwaart moet leiden,
moet zelf van 't stof der aarde scheiden.
In de vroege morgen van 6 september 1999 werd dit werkelijkheid voor ds. Aris Diepeveen op de leeftijd op de leeftijd van 68 jaar in zijn woonplaats Elst (Utrecht).
Na eerst vertegenwoordiger te zijn geweest, volgde hij de opleiding voor catecheet. In 1987 behaalde hij zijn kandidaats en op 1 oktober van datzelfde jaar werd hij in het ambt bevestigd in de hervormde gemeente van Buurmalsen, waar hij eerder al twee jaar pastoraal werker was.
Het was een oprechte vreugde voor hem. De bevestiger was ds. C. J. Wisgerhof, zoon van ds. A. Wisgerhof bij wie hij in Veenendaal kerkenraadslid was geweest.
De tekst van de intrede was 1 Kor. 2 : 2:
Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus en Die gekruisigd.
Met veel zegen heeft hij in Buurmalsen mogen werken. Bij de restauratie van het kerkgebouw functioneerde hij als motor. Zeker in zijn contact met de overheid. Dat leverde hem al snel de naam 'bouwpastor' op.
Het verdriet is hem niet bespaard gebleven. In Buurmalsen overleed zijn echtgenote. Er volgde een zware periode voor zijn persoonlijk geestelijk leven.
Enkele maanden voor zijn vertrek naar Tange-Alteveer, waar hij op 16 januari 1992 bevestigd werd, huwde hij met mevr. Geers uit Elst (Utr.), waar hij in die tijd pastorale hulp verleende.
Haar kinderen beschouwde hij als zijn kinderen en hij mocht daar veel vreugde aan beleven. Na zijn emeritaat is hij in Elst (Utr.) gaan wonen en verleende tot begin dit jaar pastorale hulp in de hervormde gemeente van Driebergen.
Het horen van zijn ongeneeslijke ziekte was een zware klap voor hem. Hij heeft dat op zijn eigen wijze, bewonderenswaardig verwerkt. Hij vond steeds zijn steun in Psalm 62.
Boven de rouwbrief stond: 'Immers is mijn ziel stil tot God, van Hem is mijn heil'. Dat droeg hij ook uit, met die rust en wetenschap is hij heengegaan.
Iemand uit z'n naaste omgeving vatte het zo samen: zijn ziekbed en sterven, was een amen op zijn prediking.
Wij gedenken ds. Diepeveen in dankbaarheid en wensen Adrie en de kinderen en ook zijn moeder van harte Gods sterkte en nabijheid.

N. Noorlander, Elst (Utr.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen