In memoriam dr. I. Boot

Op 1 februari jl. bereikte ons het bericht van het overlijden van dr. I. Boot. Ons meeleven gaat uit naar zijn vrouw en kinderen. Zaterdag 5 februari 2000 hebben zij hun man/vader naar zijn laatste rustplaats gebracht in de eerste gemeente Wijngaarden, na een rouwdienst in de hervormde kerk aldaar, geleid door ds. C. M. Visser (Boven-Hardinxveld).
Dr. Boot is 69 jaar oud geworden. Hij is geboren in Kortgene (18 september 1930) en studeerde na het lyceum te Goes aan de Utrechtse faculteit theologie. Hij diende achtereenvolgens de hervormde gemeenten van Wijngaarden (1961-1973), Nijkerkerveen (1973-1977) en Boven-Hardinxveld (1977 tot zijn vervroegde uittreding in 1992).
Wij verliezen in onze collega Boot een gewaardeerd prediker van het Evangelie van vrije genade. In deze arbeid is hij lang en intensief bezig geweest. Aan de voorbereiding van de preek besteedde hij altijd veel tijd. Daar lag bepaald het accent van zijn bediening. Hij studeerde net zo lang, totdat hij uit de oude schat van het Woord iets nieuws had opgediept. Velen zullen zich dat herinneren.
Een hoogtepunt in zijn leven is zeker de dag van zijn promotie geweest; bekroning van een langdurig bezig zijn met een historische studie. Ik mocht die dag als paranymf bijwonen: 13 mei 1971. Het proefschrift ging over: de allegorische uitleg van het boek Hooglied, voornamelijk in Nederland. Zijn promotor was dr. G. P. van Itterzon. Een gedegen studie waarin collega Boot de Hooglied-interpretatie nagaat bij Bernard van Clairvaux, Luther, Calvijn, Beza en in de Nederlandse Gereformeerde theologie van 1600-1740. Een enkele zin uit de samenvatting van het boek:
'In historisch opzicht loopt er een rechte lijn van de Hooglied-speculaties in de joodse gnostiek omstreeks het begin onzer jaartelling via Origenes en Bernard (van Clairvaux) naar de Nadere Reformatie...'  'De traditionele allegorische interpretatie van het Hooglied komt in principe overeen met de oorspronkelijke bedoeling van dit bijbelboek' (blz. 296). Kort daarop bespreekt prof. dr. G. Quispel in 'Elsevier' (in het nummer van 26 juni 1971) de dissertatie van dr. Boot. Hij noemt het boek 'een diepzinnige en geleerde studie' en roemt het om zijn mystieke inslag; Voor hem een hoopvol teken, dat 'de bruidsmystiek weer komt opdagen'. XX
Op de contio van GB-predikanten heeft dr. Boot aan het eind van 1971 over het onderwerp van zijn proefschrift gesproken.
Naar ik meen, zouden wij als predikanten er goed aan doen om de gedegen studie van dr. Boot nog eens ter hand te nemen, zeker wanneer wij overwegen om over het boek Hooglied te gaan preken.
Een punt waar de overledene zich ook nog al eens mee bezighield, was de bio-industrie. Vermoedelijk reeds in zijn jeugdjaren in het Zeeuwse land waarin de dierenwereld hem lief was geworden, was de wijze waarop men in de kippen- en kalverenfarms met dieren omging, hem een gruwel. Hij protesteerde ertegen. Een praktische vertolking van de boodschap van de Bijbel naar de moderne tijd toe. Op dit punt had hij er zeker geen moeite mee om de Bijbel inzichtelijk te maken voor de moderne mens.
De verbondenheid tussen de overledene en mij dateert uit onze studententijd. Izaak was een studiose man. Hij leefde ietwat teruggetrokken uit de drukte van het studentenleven. Later hebben we elkaar (vooral in Wijngaarden) nog veelvuldig ontmoet. Totdat we elkaar weer 'terugvonden' in Tiel (na zijn emeritering). Preken deed hij weinig meer. Als we elkaar - na een dienst in Tiel waar hij nog al eens kerkte - ontmoetten, haalden we herinneringen op. Al spoedig openbaarde zich een kwaadaardige ziekte, waaraan hij na veel lijden, ten slotte overleed. Onbegrepen lijden was het lange tijd voor hem. Hij kon het maar moeilijk klein krijgen. 'Zijn hart was onrustig, totdat het rust vond in God.' Aldus de uitspraak van Augustinus die op de rouwbrief van de overledene staat. En zo laten we hem in de hand des Heeren vallen.
Graag had ik tijdens de begrafenisdienst enkele woorden tot zijn gedachtenis gesproken. Helaas verhinderde ziekte mij om dat te doen. Ik ben blij, dat mij de gelegenheid is gegeven door de redactie van de Waarheidsvriend om enkele woorden aan zijn gedachtenis te wijden. De Heere sterke zijn vrouw en kinderen voor wie in het bijzonder de maanden van ziek-zijn van hun man en vader, een enorme opgave betekenden. Hoe liefdevol en met toewijding hebben zij hem verpleegd. Zijn nagedachtenis zij ons allen tot zegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen