In memoriam ds. Pieter van Bergen Bravenboer

In de vroege morgenuren van donderdag 3 mei 2001 overleed in het 'Twee stedenziekenhuis' te Tilburg, dominee Pieter van Bergen Bravenboer, predikant van de hervormde gemeente van Loon op Zand. Een aanvankelijk niet onderkend uitgebreid hartinfarct werd hem fataal. Ruim 53 jaar geleden werd hij in Utrecht geboren. Vrij spoedig daarna verhuisde het gezin naar Bergambacht, waar Pieter van Bergen Bravenboer zijn jeugd doorbracht. Hij kwam er via de zondagsschool in aanraking met de kerk en werd op oudere leeftijd een trouw kerkganger in wie de Heere Zijn vreze werkte. Na het behalen van zijn diploma aan de Goudse HBS, ging hij naar Rotterdam om aan de Erasmusuniversiteit economie te studeren. Hij maakte deze studie niet af, daar het hem duidelijk werd dat de Heere andere plannen met hem had. Hij vond werk op het belastingkantoor en bereidde zich ondertussen via het colloquium doctum voor op de studie godgeleerdheid in zijn geboortestad. Met goed gevolg legde hij er later zijn examens af en werd vervolgens in februari 1977 beroepbaar gesteld. Een beroep naar Molenaarsgraaf werd met vrijmoedigheid aangenomen. Op 30 mei 1977 werd hij er bevestigd door zijn Bergambachtse dominee, H. van der Post, met wie ondertussen goede banden waren ontstaan. Tot oktober 1983 woonde het gezin Van Bergen Bravenboer in de Alblasserwaard, om daarna te vertrekken naar Scherpenisse. Na tien jaar 'Zeeland' leidde de weg naar de Brabantse zandgronden, waar ik hem op 18 oktober 1993 als mijn opvolger in Loon op Zand mocht bevestigen, met de woorden uit Markus 6: 'En Jezus, uitgaande, zag een grote schare, en werd met innerlijke ontferming bewogen over hen; want zij waren als schapen die geen herder hebben. (...) Maar Hij zeide tot hen: Geef gij hun te eten...' Tot op de tweede paasdag van dit jaar heeft hij deze arbeid mogen doen met de liefde van zijn hart. Zijn laatste preek in de Loonse gemeente was naar aanleiding van Johannes 14 : 19b: 'want Ik leef en gij zult leven.' Zondags daarna ging hij tweemaal voor in Garderen en toen kwam zijn einde hier. Wanneer ik een typering van dominee Pieter van Bergen Bravenboer moet geven, schieten mij de volgende kernwoorden in gedachten: eenvoudig, bescheiden, oprecht, vastberaden en trouw. Hij was beslist geen man die met zichzelf aan de weg timmerde.

Wars ook was hij van alle kerkpolitiek. In de kring van zijn vrienden maakte hij een eigen ontwikkeling door, hetgeen de vriendschap op geen enkele wijze in de weg stond. Tijdens een van de condoleanceavonden typeerde een collega hem als een Nathanaël, een man wiens kracht vooral in het gebed lag. Daaruit putte hij ongetwijfeld ook de kracht om ondanks zijn zwakke gezondheid in alle getrouwheid zijn werk te doen. Vanaf zijn prilste levensjaren had hij veel te maken met artsen en ziekenhuizen. Meer dan eens vreesden degenen die hem van nabij volgden, dat hij zijn herdersstaf zou moeten teruggeven aan de Opperherder. Steeds klauterde hij weer op om de weg voort te zetten. Vooral de laatste tijd was hij maar het liefst in zijn eigen gemeente aan de Loonse dijk. Hij wist er zich gedragen door het gebed en de liefde van met name de kerkenraad. Zijn preek voor zondag 29 april over de staf van Mozes (Exodus 4 : 2) kwam niet meer af. Een preek op zich! Het preken is voor dominee Van Bergen Bravenboer voorbij, de lofzang is begonnen. Dinsdag 7 mei vond zijn begrafenis plaats in het dorp waar zijn wortels lagen. Vooraf werd de gemeente van Loon op Zand verzameld rond de baar van haar geliefde herder en leraar, maar vooral rond het Woord, daarmee waren we ongetwijfeld in de lijn van de overledene, die geen aandacht vroeg voor zichzelf, maar wel voor zijn Zender. Hij zou niet gewild hebben dat wij roemen zouden in een mens, wel in die God die mensen, onwaardig in zichzelf gebruikt, om Zijn Naam te verheerlijken in het redden van zondaars. Als oud-predikant en zijn bevestiger in 1993 mocht ik voorgaan in de rouwdienst. Bemoedigend klonken de woorden: 'En ziet, Ik ben met u, al de dagen tot de voleinding der wereld. Amen.' Met deze belofte kunnen zijn nabestaanden en gemeente verder, 's Middags werd de rouwplechtigheid voortgezet in de kerk van Bergambacht, waar ds. A. C. Rijken uit Gameren, vriend van het eerste (Utrechtse) uur, tegen alle vergankelijkheid in het Woord Gods opnieuw liet klinken, en wel n.a.v. I Petrus x : 24 en 25. Een lange stoet trok vervolgens naar het graf, waar het lichaam van Pieter van Bergen Bravenboer rusten zal tot de dag van Jezus Christus.

Aan de Loonse dijk sprak oud. R. Sturris een dankwoord namens kerkelijke colleges en gemeente, terwijl oud. Joh. van Os in Bergambacht afsloot met Prediker 12.

Wij leven mee met zijn diepbedroefde weduwe, dochter, de beide moeders en verdere familie, de gemeente van Loon op Zand en 's Grevelduin-Capelle, waarvan dominee Van Bergen Bravenboer sedert het vertrek van ds. J. H. C. Olie consulent was. De Heere heeft gesproken. Dat Zijn stem gehoord worde, om te brengen aan de voeten van Hem, om Wiens wil Zijn welbehagen gelukkig voortgaat en Die Zichzelf heeft overgegeven, opdat door Zijn arbeid verloren zondaren de zaligheid zouden ontvangen. Hoe donker ooit Gods weg moog wezen, Hij ziet in gunst op die Hem vrezen.

J. BELDER, NIEUW-LEKKERLAND

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen