Gelijkenissen des Heeren [3]

In een laatste artikel gaan we een gelijkenis bekijken waarin een aspect van het Koninkrijk Gods door de Heere Jezus wordt belicht. Ik wil hiervoor nemen de gelijkenis zoals we die vinden in Matth. 13 : 45-46. Het is een gelijkenis waarin voor mijzelf nogal wat verrassende zaken naar voren kwamen. Deze gelijkenis heeft mijzelf duidelijk gemaakt dat wij misschien wel eens wat te snel denken dat we de boodschap al wel begrepen hebben, voordat we werkelijk hebben geluisterd. Via een artikel van een collega werd ik op een bepaald spoor gezet als het gaat om de uitleg van deze gelijkenis. Het Woord van God is het waard om voortdurend in te graven en zo ontdekkingen te doen.

Het Koninkrijk vergeleken

Ook deze gelijkenis, bekend als de gelijkenis van de parel van grote waarde, geeft dus een aspect weer van het Koninkrijk der hemelen. Opnieuw wordt het Koninkrijk der hemelen ergens mee vergeleken. Deze keer met een koopman die schone parels zoekt. Het is een soort handelaar, die uit is op mooie parels.

Een parel is eigenlijk een sieraad dat in zichzelf nauwelijks enige waarde heeft. Ze zijn echter bij het publiek enorm gewild, en vandaar dat ze erg waardevol zijn. In de tijd waarin de Heiland deze gelijkenis uitsprak, waren de mensen er in ieder geval gek op. Een parel ontstaat doordat een klein zandkorreltje zich hecht aan de binnenkant van een oesterschelp. Dat kleine korreltje zand wordt omgeven door een bepaalde stof die ontstaat uit parasieten. Dat alles hoopt zich daar op in die schelp, en zo ontstaat een onregelmatig klompje, wat dan de parel is. De beste parels schijn je te kunnen vinden in de diepten van de koraalzeeën, maar dat zijn plaatsen waar je als mens normaal niet kunt komen. Parels worden naar boven gehaald door parelduikers uit de diepten van de zee.

Het Koninkrijk van God wordt nu vergeleken met zo'n koopman die naar parels zoekt. Dat betekent dus niet direct dat die koopman in zulke parels handelt. Hij is niet van plan om ze weer door te verkopen. Nee, hij zoekt ze op! Deze koopman is blijkbaar gewoon gek op parels. Hij doet het niet eens om er aan te verdienen, maar hij houdt gewoon van parels. Uiteindelijk heeft hij zoveel over voor deze stenen, dat hij alles verkoopt, om ook nog maar die ene prachtige parel te kopen.

De koopman

In de voorgaande afleveringen hebben we gesproken over het Koninkrijk van God; over het feit dat het in de gelijkenissen voordurend gaat over de Heere Jezus Christus als de Koning van het Rijk Gods. Niemand kan immers dat Rijk van God binnengaan buiten deze Heiland om. En daar waar zondaren door het geloof aan Hem verbonden worden, daar is het Koninkrijk der hemelen.

Iedere keer wanneer de Heere Jezus dus zegt: 'Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan...', dan zullen we dat moeten betrekken op Hemzelf. De ene keer vergelijkt de Heiland Zichzelf met een mosterdzaadje, dat in de aarde wordt gezaaid (Matth. 13 : 31). De andere keer vergelijkt Hij Zich met een zaaier die zaad zaaide in de akker (Matth. 13 : 3); de andere keer vergelijkt Hij Zich met een schat die verborgen ligt in de akker (Matth. 13 : 44). In onze gelijkenis vergelijkt Hij Zich met een koopman die schone parels zoekt. Dat zou betekenen dat het Koninkrijk hier niet vergeleken wordt met aan een parel, zoals over het algemeen wordt uitgelegd. Het gaat dan in deze gelijkenis dus niet om de parel van grote waarde, maar om de koopman.

In de gelijkenissen hieraan voorafgaand beschouwen we immers ook het eerste beeld dat gebruikt wordt als de vergelijking met het Koninkrijk. Dan moeten we in feite bereid zijn om dat ook in deze gelijkenis te doen. Hiermee wordt deze gelijkenis wel heel anders dan de gelijkenis van de schat in de akker.

De zoekende koopman

Wanneer we het voorgaande overnemen, betekent dit dat we in deze gelijkenis niet te doen hebben met een mens die zoekt naar het Koninkrijk van God. Maar het gaat dan om het Koninkrijk dat zoekt. Het gaat in deze gelijkenis dan om de zoekende koopman, en dat is dus de Heere Jezus. En wat zoekt Hij? Parels. Dat zijn mensen. Het gaat dan in deze gelijkenis om de Heere Jezus als de Koning van het Rijk Gods die mensen zoekt. Hij zoekt zondige mensen, mensen die in zichzelf verloren zijn. Hij zoekt van die mensen die bij de herder vandaan zijn gedwaald (Luk. 15 : 4). Hij zoekt zoals dat ook beschreven staat in de gelijkenis van die vrouw, die haar hele huis op de kop zet om dat ene muntje te kunnen vinden (Luk. 15 : 8). Zo is deze koopman bezig parels te zoeken die verloren liggen voor God. En als hij dan weer zo'n parel van grote waarde gevonden heeft, dan verkoopt hij alles wat hij heeft om ook die ene parel te kunnen bemachtigen. Zoals die herder uitging om dat ene verloren te schaap te gaan zoeken, zo wordt het ook in deze gelijkenis toegespitst op die ene parel.

En voor die ene parel verkoopt deze koopman alles wat hij heeft. Die koopman is dan de Heere Jezus, die immers alles verkocht heeft wat Hij had. Hij is weggegaan uit het Vaderhuis daarboven; Zijn heerlijkheid bij de Vader heeft Hij verlaten. Om verloren mensen te gaan zoeken op deze aarde. Hier wordt niet bedoeld dat Hij al Zijn bezittingen heeft verkocht, of al Zijn andere parels. Nee, alles wat Hij had, dat was Zijn leven. Als een slaaf heeft Hij Zichzelf verkocht voor 30 zilverlingen. Dit woord 'verkopen' is een woord dat gebruikt wordt in de Bijbel als het gaat om het verkopen van slaven. Hij heeft Zichzelf verkocht voor de prijs van een slaaf. 'Hij heeft Zichzelfven vernietigd, de gestaltenis van een dienstknecht aangenomen' (Fil. 2:7). Deze koopman Christus heeft alles gegeven wat Hij had om verloren zondaren met God te verzoenen. Daar wordt een mens toch stil van... Dat die Heiland ons blijkbaar zó belangrijk vindt, zó waardevol vindt, zó liefheeft dat Hij daar nü alles voor over had. Ja, zegt onze gelijkenis, uiteindelijk voor die ene parel. Voor die ene parel heeft Hij alles overgehad. Voor één parel, voor één mens is Hij al naar het kruis gegaan. Immers, wie door deze Heiland'is vrijgekocht aan het kruis, die mag het toch weten: Hij voor mij! Heel persoonlijk. Hij voor mij, daar ik anders de eeuwige dood had moeten sterven. Wat een evangelie, vindt u ook niet?

Grote waarde!?

Maar dit betekent dus dat de mens in deze gelijkenis wordt vergeleken met een parel van grote waarde. Misschien blijven we dan wel voor de vraag staan: hoe is dat nu mogelijk! Een mens kan toch niet vergeleken worden met een parel, en dan nog wel een van grote waarde. Als we letten op het beeld dat de Bijbel ons geeft van de mens, dan zien we toch wel wat anders. De mens wordt in de Bijbel toch omschreven als een verloren zondaar in zichzelf. En als u door het licht van Gods Woord en de Heilige Geest enigzins ontdekt bent aan de zonde in uw leven, dan zult u er wel huiverig voor zijn om uzelf te vergelijken met een parel van grote waarde. Onbekwaam tot enig goed, en geneigd God en mijn naaste te haten. Dat past beter bij mij. Zeker, dat is allemaal waar. Maar u zult in de Bijbel nooit lezen dat u een waardeloze zondaar bent. U kunt wel lezen dat wij zondaren zijn; verschrikkelijke zondaren. En laten we toch nooit over de zonde heenhobbelen. In dat opzicht ben ik bang dat ons ' mensbeeld in deze tijd vaak veel te positiefis. En dat gaat 'onze kringen' echt niet voorbij. Wij zijn mensen die God de rug hebben toegekeerd; diep gevallen, en de schuld maken we dagelijks groter. De realiteit van ons bestaan is dat wij verkocht zijn onder de zonde. Beseften we daar maar eens iets meer van.

En als u in uw eigen leven de zonde hebt ontdekt, dan moet u misschien wel eens uitroepen: wat ben ik toch een waardeloze zondaar! Maar voor deze koopman nooit. Ja, wij zijn wel zondaren, maar we zijn niet waardeloos. Voor God zijn we nooit waardeloos. En voor deze Koning van dat heerlijke Godsrijk bent u nooit te slecht.

Voor één parel heeft Hij immers alles overgehad. Om die ene parel op te rapen uit de diepten van de verlorenheid is Hij naar het kruis gegaan. Om die ene mensenziel, die daar ligt op de bo-

dem van de oceaan der zonde, om die naar Boven te halen. Daar gaf Hij alles voor. Zo worden parels gehecht aan Zijn middelaarskroon.

Opzoekende liefde

'Want de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken dat verloren was' (Luk. 19 : 10). Die tekst bleef me bij nadat ik deze gelijkenis onderzocht had. Het Koninkrijk is immers nabij gekomen in de Heere Jezus Christus. Hij kwam tot redding van ons verloren leven. Gelijkenissen maken duidelijk dat de één voor deze heerlijke boodschap buigt, maar dat een ander zich ergert. De één buigt; de andere gaat eraan voorbij. Maar de Heere Jezus is het land doorgegaan om zondaren te zoeken en zalig te maken. Mensen die van mening waren zelf wel te kunnen betalen; zij zijn voorbijgegaan aan deze Koopman. Zij hebben Zijn liefde in de wind geslagen. Maar onwaardigen in zichzelf hebben ontdekt die zoekende liefde van deze Koopman. Is dat niet de boodschap van deze gelijkenis? Is dat nietten diepste de boodschap van elke gelijkenis? Laten we maar niet proberen de gelijkenissen in een bepaald keurslijf te stoppen. Het gevaar is zo groot dat we op die wijze aan de betekenis voorbij gaan. Waar het echter mijns inziens voortdurend om gaat is die Christus, in Wie het Koninkrijk Gods nabij is gekomen. Alles draait om Hem!

Andere lijnen?

Vandaaruit is het misschien wel mogelijk ook andere lijnen vanuit een gelijkenis te trekken. Dat zal voor iedere gelijkenis weer verschillend zijn. Misschien mogen we in de gelijkenis van deze zoekende koopman ook iets zien van Zijn liefde van eeuwigheid af. Immers, toen Hij een parel van grote waarde gevonden had, toen ging Hij heen en verkocht alles wat Hij had. Kan het geloof met deze gelijkenis ook zeggen: ik ben van eeuwigheid al gevonden? Daar in de eeuwigheid is mijn redding al vastgelegd. Als parel van grote waarde ben ik ten diepste in de eeuwigheid al gevonden. Het was dat wonderlijke, verkiezende handelen van God dat mijn zaligheid heeft bewerkt. God bevestigt immers Zijn liefde jegens ons, dat Christus voor ons gestorven is, als wij nog zondaars waren. We waren zoveel waard voor Hem, dat Hij alles ervoor overhad. De prijs is betaald, de prijs van Zijn bloed.

Op deze wijze zien we dat de gelijkenis van deze zoekende koopman ook een heerlijk vervolg is op de gelijkenis van de schat in de akker. In die voorgaande gelijkenis gaat het immers om een schat die door een mens gevonden wordt. In de gelijkenis van de zoekende koopman gaat het om de mens die gevonden wordt door Christus. Hier wordt duidelijk dat aan ons vinden het zoeken van Christus vooraf gaat. Heerlijk evangelie voor hen die daarvoor buigen.

Zo mogen ook vandaag nog de gelijkenissen van de Heiland verkondigd worden. De verborgenheden van het Koninkrijk Gods zijn voor de natuurlijke mens niet te verstaan. Maar dankzij die zoekende Koopman worden vijanden met God verzoend. Dankzij de trekkende liefde van deze Heere en Heiland worden verloren mensen opgezocht en gaan zij door de kracht van de Heilige Geest verstaan. En eenmaal in de eeuwigheid zullen zij zich ten volle verwonderen over Zijn opzoekende zondaarsliefde.

A. BLOEMENDAL, MEEUWEN

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen