Door het geloof heeft Jozef...

Op een heel wonderlijke wijze zijn Jozef en Maria aan elkaar verbonden. Zij zijn 'in ondertrouw' en ineens blijkt Maria een kind te verwachten. Jozef weet niet hoe hij zich in deze situatie moet gedragen. Niet omdat hij lelijke dingen denkt van Maria, maar omdat hij geen raad weet met 'het Heilige'. Wat heeft de Heere met Maria voor? Mag ik wel bij haar blijven? Is er voor mij een taak binnen dit mysterie? De Héére openbaart zich aan Jozef in een droom. Hij komt met een opdracht. 'Wees niet bevreesd', zegt een engel. Deins niet terug voor dit Heilige, maar aanvaard Maria zoals ze nü is. Neem haar in huis, 'want wat in haar verwekt is, is uit de Geest, de Heilige'.

Jozef doet wat de engel hem gebiedt. Hij neemt Maria in huis en - daar gaat het om! - in Maria neemt Jozef het Kind aan dat zij verwacht. Dat Kind moet hij JEZUS noemen. De evangelist tekent hierbij aan: het Kind is Immanuël, 'God met ons'!

Wat Jozef doet, is zoveel als een geloofsbelijdenis. Hij weet zijn leven, zijn geschiedenis verbonden met Jezus: Hij verlost van mijn zonden (1: 21). Jozef gelooft: Ik behoef geen stap de toekomst in zonder Immanuël: mét ons is God! Betekent dit alles dat er dus geen vuiltje aan de lucht is? Dat Jozef en Maria een rustig en knus leventje kunnen leiden?

Laten wij luisteren naar de evangelist. Hij vertelt ons wat de gevolgen zijn van het 'aannemen van Jezus', het belijden van Zijn Naam. Zodra Jozef openlijk voor Jezus - Immanuël uitkomt, ervaart hij dat hij op de kruisweg is. Nadat hij ongeveer twee jaar 'rustig' in Bethlehem heeft kunnen wonen, is het plotseling met de rust gedaan. Koning Herodes heeft namelijk zijn soldaten de opdracht gegeven het Kind Jezus op te sporen en het te doden.

De engel des Heeren is Herodes echter vóór en zegt tot Jozef: 'Sta op en neem tot u het Kind en Zijn moeder en vlucht in Egypte'. Opvallend is het verschil met de woorden van de engel in hoofdstuk 1: 'Neem Maria, uw vrouw, tot u...' Jozef heeft toen 'zijn vrouw tot zich genomen' en in haar Jezus. Maar nu, nu Jezus is geboren, zegt de engel: 'Neem tot u het kind en Zijn moeder'. Het gaat om het Kind! Omwille van Jezus moet Jozef vluchten en verlaat hij Bethlehem, zijn huis, zijn bedrijf en familie, zijn land en volk. Hij wordt een vluchteling, een asielzoeker in een land dat de Heere hem aanwijst, Egypte. Jozef geeft zich over aan het Woord. Het Woord is vlees geworden. Waar Jozef ook is, ook in Egypte, overal is Immanuël: mét ons God! Met óns? Ja, wanneer wij tenminste gaan op de weg van Gods roeping. Niet minder bedeeld dan Jozef en Maria. Ja maar, zij hadden Jezus bij zich. Jozef kon het Kind zien. Dat zal waar zijn, maar hij kon niét zien dat het Kind van Maria de Zoon van God was. Jozef leeft door het geloof! Hij is afhankelijk van het Woord. Dat verbindt zijn geschiedenis met de mijne. Al gelovend, leer ik met Jozef: 'Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heeren hand'.

Wie JEZUS heeft, heeft in Hem - zoals Zijn Naam belooft - de volle zaligheid. Daar hoort bij: lijden. In velerlei vormen. Om Christus' wil. Dat gaat Jozef leren. Hij volgt Jezus, met alle gevolgen vandien. Hij wordt vervolgens om Christus' wil vervolgd. Dat gold tóen, dat geldt nóg!

Is dat erg? Jawel. Maar overal en altijd geldt: Immanuël! Later zal Jezus zelf zeggen: 'Zalig zijt gij als de mensen u smaden en vervolgen en liegende alle kwaad tegen u spreken, om Mijnentwil. Verblijdt en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen...' (5 : 11- 12). De apostel Paulus schrijft: 'U is uit genade gegeven, in de zaak van Christus niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor hem te lijden' (Fil. 1:19).

Waar loopt dat op uit? De evangelist vertelt bij herhaling dat 'in vervulling' gaat wat de Heere heeft gesproken door de profeet. Stap voor stap wordt het Woord van God vervuld. De Heere kiest de weg die Jozef moet gaan. Een wonderlijke keuze. Wat heeft een Israëliet in Egypte te zoeken? Vreemdeling-zijn. Eindeloos? Nee. De Heere bepaalt de grenzen en de maat van het lijden. En weer droomt Jozef. Een engel zegt: 'Sta op! Neem het Kind en Zijn moeder en trek in het land Israël...' Zo gezegd, zo gedaan. De wettige Koning der Joden komt tot Zijn volk! De Zaligmaker, Immanuël. Hij gaat Zijn roeping volbrengen. Niet vanuit Bethlehem, maar vanuit Nazareth, als de verachte 'Nazarener'. Niet voortijdig mocht Hij door het zwaard van Herodes sterven. Op Zijn tijd zal Hij vrijwillig Zijn leven geven aan het Kruis en zó bewijzen dat Hij JEZUS is.

En wat Jozef betreft? Toen de engel hem voor de eerste maal aansprak, had hij tijd om zich te beraden: Zou ik het doen? Aanvaard ik deze weg?

Naarmate de geschiedenis verder gaat - in de navolging van Christus - wordt het zo spannend dat er geen bedenktijd meer is. Met andere woorden: ik moet het wéten: gehoorzamen of weigeren, bij nacht en ontij, onvoorwaardelijk gereed en bereid om de weg te gaan waarop Jezus mij roept. Jozef gaat onmiddellijk. Ook zijn naam zou kunnen worden ingevoegd in Hebreeën 11: 'Door het geloof heeft Jozef, toen de Heere hem riep tot navolging, niet geweigerd het Kind Jezus tot zich te nemen'. Jozef aanvaardt de gevolgen van zijn keus. Vol vertrouwen: God met ons.

Dit laatste kon Jozef niet zien. Niet toevallig begint de evangelist zijn boek met 'God met ons' en besluit hij er-

mee: 'En zie - zegt Jezus - Ik ben met u (Immanuël) alle dagen...' (28 : 20). Elke dag JEZUS: Hij haalt mij bij de zonde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen