Boekbespreking

Opniarfwjiiflt qgjNjjeel rép9^tekende sè^ onderredactie vanphraVan Bridgen vo< onffje moet grote bewondering hl voor de werkkracht van diens opvolger, die enkele jaren na zijn commentaar op Johannes nu een uitvoerige verklaring over 1 en 2 Tessalonicenzen publiceert. Het is fraai en helder geschreven. Van Houwelingen gaat uit van een a-uteurstrio Paulus, Silvanus en Timoteüs, die de brief geschreven hebben. Hij dateert de brieflater dan doorgaans aangenomen wordt. Zijn reconstructie van dè gebeurtenissen lost enkele problemen tussen Handelingen 17 en 1 Tess. 3 op, maar de moeilijkheid blijft dat Handelingen niet weet van een tweede bezoek van Paulus aan Athene. Overtuigd vind ik zijn argumenten voor de echtheid van 2 Tessalonicenzen.

De ondertitel 'Voortgezet basisonderwijs' onderstreept het opbouwkarakter van deze brieven. Naast de doorgaande verklaring vinden we fraaie excursen over de wederhouder in 2 Tess. 2, de apocalyptische elementen bij Paulus, de theologische noties van beide brieven.

In een uitvoerige exegese van 1 Tess. 2 : 14- 16 laat de schrijver zien dat er geen sprake is van anti-judaïsme. Terecht wijst hij de gedachte dat in 4:13-18 de opneming van dé gemeente voor de verdrukking geleerd wordt van de hand. Zeer te overwegen is zijn uitleg van vat = geslachtorgaan in 1 Thess. 4: 4W. Overigens vind ik het opschrift boven deze perikoop, heiligenlevens in Tessalonica, gezocht. Heiligenlevens roept suggestie op die in heiliging van het leven niet liggen.

Bij 1: 6 verbindt Van Houwelingen het navolgingsmodel niet zozeer met de verdrukking als wel met de aanvaarding van het evangelie. Dat lijkt me gezien de context minder juist. Juist in het dragen van druk - en dat met vreugde - volgen de Tessalonicenzen de apostel na die op zijn beurt in de voetstappen van de lijdende Christus treedt (vgl. 2 Kor. 4). Bij de uideg van 2 : 20 loopt de gedachte dat de apostel een lauwerkrans van gelovige Tessalonicenzen zal dragen bij de parousie en het eerbetoon dat Christus bij zijn komst zal ontvangen, door elkaar heen. Maar wellicht is dat ook de bedoeling. Wat betreft 4:14, 15 uit de eerste brief vraag ik me af of het woord van Jezus terugslaat op vers 14. Het 'daf (hoti) leidt in vs. 16 een citaat in. In 5 : 12 ontbreken volgens de auteur de oudsten. Is dat zo? Of dragen zij een andere naam?

Wat 2 Tess. 2:2 betreft had ik graag meer willen horen over de mogelijke achtergrond van de dwaling die de apostel bestrijdt. Bij de weerhouder ben ik toch met anderen geneigd te denken aan de evangelieverkondiging - wat uiteraard niet losstaat van Gods plan. Het argument dat dat openlijker gezegd had moeten worden, gaat m.i. niet op. Het geldt ook de andere interpretaties van deze moeilijke passage. Heeft het ingehouden spreken toch niet te maken met apocalyptisch spraakgebruik?

Zo zou er meer te noemen zijn waarover men met de schrijver van mening kan verschillen. Exegese blijft altijd in beweging' en is een zaak van keuzes maken. Gelukkig biedt de auteur door de brede weergave en bespreking van andere standpunten de gebruiker de mogelijkheid met hem mee te denken.

Voor preekvoorbereiding en kringwerk is dit een zeer geschikt commentaar, maar ook om zo maar cursorisch door te lezen - met de-Bijbel ernaast. Je wordt al lezend getroffen door de actualiteit van deze brieven als pastorale opbouwdocumenten. Van harte aanbevolen.

A. NOORDÉGRAAF, EDE

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen