Een twaalftal en Paulus

Inleiding

Zo dienen zij zichzelf aan, als apostelen van Jezus Christus. Met name wel in de brieven die wij in het Nieuwe Testament ontvangen hebben. Intussen is dat op goede gronden: in Lukas 6 : 13 kiest Jezus uit Zijn discipelen het twaalftal. Daarbij geeft Hijzelf aan hen de naam van 'apostelen'. Wij mogen ervan uitgaan dat zij vooral tot de kring van Johannes de Doper hebben behoord. Althans, Petrus stelt dit als voorwaarde als er een dubbeltal moet worden opgemaakt voor de plaats van Judas (Hand. i: 21, 22). Onder aanroeping van de Naam van de Heere wordt bij loting dan Matthias aangewezen.

Ook Paulus wordt in het Nieuwe Testament apostel genoemd. Hij is gelijkwaardig met de twaalf. De opgestane Heere verschijnt hem, en roept hem tot apostel van de heidenen (Hand. 9 : 15). Daarom mag hij zeggen dat de Heere krachtig in Petrus werkte tot het apostelschap onder de joden; maar ook krachtig in hem tot het apostelschap onder de heidenen (Gal. 2:8). Nog vier keer komt het woord apostel van anderen voor: we lezen het van Barnabas (Hand. 14:4, 14); van Jakobus, de broer van de Heere Jezus, van grote betekenis voor de gemeente in Jeruzalem (Gal. 1:19); van Junius en Andronicus in Rom. 16 : 7. Ten slotte heten twee keer delegaties van de gemeente apostelen (2 Kor. 8 : 23; Philip. 2 : 25). Toch nemen deze vier vermeldingen niet weg dat het apostelschap onherhaalbaar is. Het Nieuwe Testament stelt krachtig het eenmalige en fundamentele van de twaalf en Paulus. Er mag gesproken worden over de dertien apostelen van Jezus Christus.

Uitgezondene

Ook van de Heere Jezus Zelf lezen wij, dat Hij Apostel wordt genoemd (Hebr. 3:1). Dat brengt ons tegelijk in de richting van de betekenis van het woord apostel. Hoe vaak spreekt Christus over het feit dat Hij van de Vader is uitgezonden naar deze wereld. De Vader is Zijn Zender, en Jezus is met volmacht en autoriteit bekleed.

Zijn Woord is het Woord van de Vader. Zijn wil is de wil van de Vader. Vooral Johannes benadrukt dat Jezus een uitgezondene is. Dat betekent het woord apostel. 'Uitgezondene van de Vader.' Hoeveel gaat hier open dat zicht geeft op Christus' komst in deze wereld. Zicht op de liefde van God. Maar ook op de liefde van Christus om de wil van de Vader te volbrengen op aarde. 'Uitgezondene...' Wat moest Hij verlaten, en waarvoor verruilde de Zaligmaker het.

Tegelijk zegt Hij: 'Ik en de Vader zijn één' (Joh. 10 : 30). Wie Hem aanneemt, neemt God aan. Wie Hem verwerpt, verwerpt God. Zo is Jezus de gevolmachtigde van God op aarde. Hij brengt het heil van de Heere; maar draagt ook het gericht met Zich. Nu heeft Jezus dat 'uitgezondene', apostel-zijn willen delen met anderen. Lukas 10 : 1 spreekt ons van de uitzending van de twaalven met de zeventig. Zij genieten dezelfde autoriteit als Jezus. Alleen heeft Jezus Zijn volmacht van de Vader en vertegenwoordigt Hij Hem. De apostelen hebben dit van Jezus (Matth. 10:40).

Na de opstanding van Jezus komt er een nieuwe situatie. Jezus deelt Zijn volmacht dan uit aan de elf discipelen (Matth. 28 : 19; Hand. 1: 8). Meerderen, ja soms meer dan vijfhonderd tegelijk hebben de Opgestane gezien (1 Kor. 15 : 6). En toch zijn slechts de elf tot het apostelschap verkoren en geroepen, aangevuld straks met Matthias tot twaalf. Niemand kan hen van hun plaats dringen. Ze dragen het gezag van Hem, Die hen uitzond.

Het twaalftal

Waarom houdt de Heere Jezus het bij de twaalven? (Paulus mogen wij nu buiten beschouwing laten.) Eenmaal trok aartsvader Jakob met zijn elf zonen naar Egypte, en voegde hij zich bij Jozef. De twaalf broers waren weer bij elkaar (Gen. 47 : 1). Na vierhonderd jaar trekt het nageslacht naar Kanaan (Gen. 15 : 13; Hand. 7 : 6) en wordt het volk Israël verdeeld in twaalf stammen. Heel de bewogen geschiedenis van het oude volk staat in het teken van deze indeling. Als na Salomo er een scheuring komt in het rijk (1 Kon. 12), mag Rehabeam van Juda niet tegen de andere stammen optrekken. 'Zo zegt de HEERE: Gij zult niet optrekken, noch strijden tegen uw broeders, de kinderen Israëls; een ieder kere weer tot zijn huis; want deze zaak is van Mij geschied' (vs. 24).

Ook in tijden van verdeeldheid blijft het twaalftal spreken. Op de Karmel bij het geding tussen Elia en de Baaipriesters van Achab neemt de profeet twaalf stenen voor het altaar van de HEERE, 'naar het getal van de stammen van de kinderen van Jakob; (1 Kon. 18 : 31). Na de ballingschap keert een klein deel van het volk naar het oude erfland terug. Maar bij de grote vreugde om de inwijding van de nieuwe, herstelde tempel speelt weer het twaalftal een rol. Er worden (Ezra 6 : 17) onder andere twaalf geitenhokken geofferd 'tot een zondoffer voor heel Israël, naar het getal van de stammen van Israël'. Als Jezus twaalf discipelen (straks apostelen) kiest, grijpt Hij terug op de twaalf zonen van Jakob. Zij zullen, tot bijzondere dienst geroepen door Jezus, het nieuwe volk van God vertegenwoordigen. In hun getuigenis vormen zij het fundament van de nieuwtestamentische gemeente van Jezus Christus.

Stamverband

Nu wordt niet uit elke stam één apostel door Jezus geroepen. Simon Petrus en Andreas zijn broers, evenals Jakobus en Johannes. Soms wordt de stad genoemd waar iemand vandaan komt, maar nooit de stam. Vanzelfsprekend is dat niet. Van meerderen in het Nieuwe Testament wordt toch juist het stamverband wel opgegeven. Bijv. van Maria (David, Juda), Anna (Aser), Paulus (Benjamin), Aaron (Levi) en de Heere Jezus Zelf ('Het is openbaar, dat onze Heere uit Juda gesproten is', Hebr. 7 : 14). Geslachtslijsten stamboom waren bij de joden echt belangrijk genoeg.

De Heere moet het stamverband wel min of meer opzettelijk hebben weggelaten. Het gaat bij de vorming van de nieuwtestamentische gemeente van Jezus Christus om andere dingen. Bij het oudtestamentische volk ging het om de vleselijke afstamming van aartsvader Jakob, evenals het behoren tot het geslacht van Abraham. Bij het nieuwe verbond gaat voorop de geestelijke bouw van Christus' gemeente op het fundament van de twaalf apostelen. Vermelding van een stamverband mag achterwege blijven. Jezus is niet gebonden aan de banden van het bloed, die onder de oude bedeling bepalend waren. Hij roept tot Zich, die Hij wil (Markus 3 : 13). In Joh. 15 : 16 zegt de Heere: 'Gij hebt Mij niet uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren...'. Ook bij de verkiezing van Matthias in de plaats van Judas is geen bepaald stamverband voorwaarde. De nieuwe apostel moet op de hoogte zijn van Jezus' woorden en werken. Steeds beklemtonen de apostelen ook in hun prediking dat zij een twaalftal vormen. Zij zullen de geestelijke leiders zijn van de nieuwtestamentische kerk.

Volgorde

De eerste drie evangeliën vermelden ons de lijst van de twaalf. Maar in verschillende volgorde. Zelfs doet Lukas dat, die ons tweemaal de opsomming geeft. Wel begint de lijst steeds met Petrus (Simon) en eindigt deze met Judas (Matth. 10, Mark. 3, Luk. 6 en Hand. 1, uiteraard zonder Judas). Wat een taak wacht deze twaalf, van wie Petrus in Hand. 10 : 41 zeggen kan dat zij met Jezus gegeten en gedronken hebben, nadat Hij uit de doden was opgestaan.

J. C. SCHUURMAN, BARNEVELD

P.S. De komende maanden hoopt ds. Schuurman aandacht te besteden aan de apostelen. Elke twee weken hopen we een aflevering te plaatsen.

RED. DE WAARHEIDSVRIEND

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen