De daad bij het Woord voegen!

Een man een man, een woord een woord. Dat klinkt plechtig wanneer iemand ons een belofte doet. Daar kun je van op aan. 'Read my lips' (lees mijn lippen) zei eens een a.s. Amerikaanse president om zijn geloofwaardigheid te onderstrepen. Mensen met een bepaalde verantwoordelijkheid worden erop afgerekend. Je kunt niet eindeloos 'sorry' roepen. Dat maakt je nie| geloofwaardig en niemand gelooft meer watje zegt. Als we het hebben over verantwoordelijkheid, dan hebben zichzelf christen noemende mensen ook een hele hoge verantwoordelijkheid. Geroepen om op Christus te lijken! Van Hem kan pas echt gezegd worden dat Hij deed wat Hij zei. Laat iedereen de bijbel er maar eens goed op nalezen. Op Hem valt niets aan te merken. We weten allemaal wel dat Zijn volgelingen nog wel eens in de fout gaan. Daarom is het goed dat we ook dit woord ter harte nemen.

Je hebt heel veel mensen die horen naar wat er allemaal wordt gezegd; we leven in een 'luister'cultuur. We horen politici, predikanten, kerkmensen van alles roepen. We weten onze meningen naar buiten te brengen, onze visies en redeneringen. De een weet het nog beter dan de ander te verwoorden. v

We horen misschien ook wel allerlei dominees en weten misschien ook wel wie precies en het meest zuiver de 'waarheid' in onze ogen vertolkt. Maar de bijbel zegt ook nog iets meer. Het is niet alleen een kwestie van luisteren en beoordelen, maar ook doen wat het Woord vraagt. Daar legt de apostel Jacobus de vinger bij. We kunnen niet volstaan met wat te roepen. Het komt ook aan op onze daden bij het Woord, overeenkomstig het Woord-Opkomend vajpit het Woprd. Het zijn geen daden naast het Woord, maar daden die worden opgeroepen door dat Woord, een logisch vervolg en eigen zijn aan het Woord. In de Geest van het Woord zou je kunnen zeggen. Dat is: al wat uit liefde tot Jezus wordt gedaan....

Ontbreekt het daar bij veel mensen niet aan? Je staat er versteld van hoeveel mensen in de problemen zijn geraakt. Nu kan het heel goed zijn dat we buiten onze schuld in de problemen zitten, maar zijn er ook niet heel veel die door hun eigen schuld erin terecht zijn gekomen, omdat men eenvoudig niet wil luisteren naar raadgevingen vanuit de bijbel. Men volgt ze niet op. Ze hebben geen rust in hun leven. Denkt u dat overspel, leugen, roddel, begeerte etc. rust geeft in ons leven? Je kunt je van alles wijsmaken maar dat is echt niet waar. Het geeft juist heel veel onrust, angst, spanning, verdriet, leegte, stress en pijn. Jacobus gebruikt in dit verband ook een mooi beeld; je bent dan als iemand die even in de spiegel kijkt en vervolgens weer is vergeten hoe hij eruit ziet. De nadruk ligt op 'het vergeten'. We vergeten zo snel hoe we echt zijn in ons leven. We vergeten dat ons hart arglistig is en dat ons hart geneigd is tot alle kwaad. We vergeten dat ons hart uit is op eigen eer en we denken er niet aan dat we zo snel hoogmoedig kunnen zijn. We vergeten dat we een zondige aard hebben, waar het persoonlijke ego een belangrijke rol in speelt. We zijn egoïstisch. Dan horen we wel raad, maar doen er niets mee; we leggen het weer naast ons neer. Niet alleen een hoorder zijn, maar ook een dader. Anders ben je bezig jezelf te bedriegen.

Mensen kunnen bezig zijn met 'valse overleggingen'; je kunt je zelf van alles wijsmaken en proberen veel zonden te relativeren, te verkleinen, weg te redeneren alsof het allemaal niet zo erg is. Je kunt bijvoorbeeld over bepaalde zonden zeggen dat iedereen ze doet en daarmee suggereren dat het allemaal toch niet zo erg is. We kunnen spreken over bepaalde gewoonten en gebruiken in een streek, een dorp, een land. Daar kun je toch rekening mee houden? Je kunt wijzen op allerlei verschillende omstandigheden zoals een slechte opvoeding, moeilijke leefomstandigheden. We kunnen wijzen dat omstandigheden ons het wel heel gemakkelijk maken om aan de zonde toe te geven. De gelegenheid maakt ons een dief. Het is zo eenvoudig om software of een cd te kopiëren en bij een goed boek even niet te letten op het zinnetje: No part of this publication may be reproduced... En natuurlijk weten we dat Gods gebod zeer wijd is en dat we van het kwade hebben te wijken en dat we een verbond met onze ogen hebben te sluiten en dat Jezus Christus ons wijst op onze innerlijke begeerte en die ene zonde die ons vasthoudt.

Maar daar hebben we ook onze dogmatische uidaatklep voor gevonden: een mens kan toch niets uit zichzelf en tegelijk nemen we een vrijbrief om onszelf uit te leven. Maar Jacobus zegt dan ons wel dat we een 'vergetelijke hoorder' (vs. 25) zijn. Vergeetachtig kunnen we zijn als het gaat om Gods wet. Of we weten bepaalde teksten uit de Schrift scherp toe te passen en dwingend op te leggen aan anderen, terwijl we andere schriftgedeelten maar snel laten liggen en niet toepasbaar vinden op onze levenssituaties en gewoonten. Het is maar wat je zelf ervan vindt.

Wie Jezus kent leert dat niet meer te doen; dan weetje datje Herti verdriet en pijn doet.

Niemand wil bedrogen worden door een ander, maar hoevelen bedriegen zichzelj? Ze redeneren zo dat ze precies hun eigen zin en lusten kunnen volgen en een slaaf zijn van hun eigen zin, hun eigen wil, hun eigen gevoel. Maar de Heere God wil corrigeren. Hij wil onze gedachten, wil en gevoel in overeenstemming brengen. Hij wil dat we oprecht worden door eerlijk Zijn

Woord te horen en serieus te nemen. Is dat voor veel mensen juist niet moeilijk? Dat is juist ook een gevecht met God en jezelf.

God weet wel 'hoe zwak van moed, hoe klein wij zijn van krachten', maar we moeten niet vervallen in een 'sorrycultuur'. Daar is het offer van Jezus Christus te groot, te ernstig voor geweest. Dat kunnen we niet maken. Jezus Zelf volbracht de wil van Zijn Vader vanaf het allereerste begin in de kribbe tot de laatste ademtocht aan het kruis. De wil te doen van Zijn Vader betekent een kruis. Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede.

Het volgen van Jezus Christus betekent ook het volgen van Vaders wil en wet. Zeker! In vertrouwen op Zijn volkomen offer voor mij aan het kruis is er ook een hartstochtelijke liefde tot 'de volmaakte wet, die der vrijheid is'. Daarom: de daad bij het Woord. We horen van de liefde van Christus, van Zijn genade. Dan hebben we ook Zijn Woord, Zijn offer volstrekt serieus te nemen. Anders zijn wij niet meer geloofwaardig. Jezus blijft echter wel geloof waard!

A. A. FLOOR, ELBURG

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen