Biddend op de post

Zoals toegezegd gaan we nog in op reacties van lezers. Daarvoor is bij nader inzien één afrondend artikel wel voldoende. De meeste vragen die werden ingezonden, zijn al in de vorige artikelen aan bod gekomen. Waar we nu met name nog een keer op terugkomen, is de vraag hoe je lid kunt zijn en eventueel in het ambt kunt dienen in een kerk met een kerkorde die een ondeugdelijke basis is. Dat doen we onder het opschrift 'biddend op de post'. Daarbij denken we met name aan Mozes die zijn volk niet afschreef na de zonde met het gouden kalf. Zelfs als de Heere het volk wil wegdoen, neemt Mozes het voor Israël op (Ex. 32 : 9- 13, 30-32). En de Heere laat Zich verbidden. De situatie van het volk toen en van de SoW-kerken vandaag is niet dezelfde. Maar de Heere is wel Dezelfde. Ziende op Hem, kunnen we niet anders dan biddend op onze post blijven, ook als de kerk een weg van ongehoorzaamheid gaat.

Niet mee en niet weg

We hebben geprobeerd in deze artikelen te laten zien op welke (hoofd)punten de nieuwe kerkorde voor ons onaanvaardbaar is. Tegelijkertijd hebben we uitgelegd waarom het naar onze overtuiging mogelijk is in de PKN, als die er komt, in de gemeente gehoorzaam te zijn aan de Schrift en vast te houden aan de gereformeerde belijdenisgeschriften. Het is vooral deze combinatie waar velen mee worstelen. Is het niet zo dat wie in de PKN blijft, daarmee de ondeugdelijke basis accepteert en met de nieuwe kerkorde meegaat? Moetje om in de PKN te kunnen blijven niet eerst alle belijdenissen, met inbegrip van de lutherse, onderschrijven? Voor sommigen is het één onlosmakelijk met het ander verbonden.

In antwoord daarop willen we hier

nog een keer benadrukken dat we geen zaken mogen en willen onderschrijven die tegen het Woord van God ingaan of de gereformeerde belijdenis weerspreken. We hebben echter bij verschillende kerkordelijke bepalingen laten zien dat kerkenraden en gemeenteleden ook nergens worden gedwongen tot het instemmen met opvattingen of het meewerken aan praktijken die zij voor Gods aangezicht niet kunnen verantwoorden. Wanneer we in de PKN op onze post blijven omdat we niet weg kunnen, blijft tegelijkertijd van kracht dat we niet mee kunnen met het model van de plurale kerk, met de manier waarop de Leuenberger Konkordie omgaat met de belijdenissen, met het zegenen van alternatieve relaties en met nog een aantal zaken. Uit de reacties blijkt dat het blijven in de PKN voor sommigen gelijkstaat aan een keuze uoor de PKN. Die koppeling is niet terecht. Er is geen sprake van dat wij vrijwillig tot deze kerk moeten toetreden. Het is de generale synode van onze kerk die beslist over de vereniging met de beide andere SoW-kerken. Wanneer die beslissing wordt genomen, mogelijk in december aanstaande, is dat bindend voor heel de kerk, voor alle gemeenten en voor alle leden. Wij kiezen daar niet voor. Wij hoeven er ook niet mee in te stemmen. Als de kerk kiest voor een kerk-zijn op basis van deze kerkorde, gaat ze een • weg die we afwijzen. Tegen deze weg hebben we de afgelopen jaren steeds bezwaar gemaakt. Van deze weg moeten we de kerk blijven terugroepen. Op die wijze moeten we op onze post blijven. Dat zien we als onze roeping, omdat we niet durven zeggen dat de Heere onze kerk nu zal verlaten.

Conclusies

In deze serie artikelen over de nieuwe kerkorde ging het er vooral om duidelijk te maken wat er nu wel en niet in deze kerkorde staat. Ik herhaal hier enkele conclusies, omdat het belangrijk is dat hierover geen misverstanden (blijven) bestaan. Om te beginnen geldt dat alleen de Heilige Schrift bron en norm is van de kerkelijke verkondiging en dienst. Niemand hoeft dus leringen of praktijken te onderschrijven die tegen de Schrift ingaan. Verder geldt voor hervormde gemeenten dat zij bijzonder verbonden zijn met de gereformeerde belijdenissen. Dat geldt voor alle hervormde gemeenten. Daar is geen besluit van de kerkenraad voor nodig. Alle hervormde gemeenten blijven daarop aanspreekbaar. Daar staat tegenover dat de lutherse gemeenten bijzonder verbonden zijn met de lutherse belijdenissen en dat wij die verbondenheid moeten erkennen en respecteren. Daar moeten we echter niet meer van maken dan er staat. Er wordt niet gevraagd om erkenning van de inhoud van de lutherse belijdenissen. Er wordt ook niet gevraagd dat we ermee instemmen dat de kerk deze ruimte geeft. Erkennen dat iets in de kerk bestaat, betekent nog niet datje het ermee eens bent. Respecteren dat iemand een bepaalde mening heeft, betekent niet datje die mening vervolgens niet met kracht kunt bestrijden. Wanneer we vaststellen dat het erkennen en respecteren alleen betrekking heeft op het feit dat de evangelischlutherse gemeenten bijzonder verbonden zijn met de lutherse belijdenissen, betekent dat ook dat al het andere er niet onder valt. Er wordt niet van ons gevraagd dat wij de inhoud van de Leuenberger Konkordie erkennen en respecteren. Er wordt niet van ons gevraagd dat wij het zegenen van alternatieve relaties erkennen en respecteren. Hetzelfde geldt ook van alle andere praktijken die door de nieuwe kerkorde worden gewettigd en die we moeten (blijven) afwijzen.

Als Mozes

Als we over deze dingen schrijven, spreken we vaak grote woorden. 'Wij zullen afwijzen' en 'wij willen vasthouden aan de Schrift en de gereformeerde belijdenis' en meer van zulke woorden. Het is goed als dat onze intentie is. Het is nodig dat allen die de gereformeerde belijdenis lief is en ook allen die zich bekommeren om de heelheid en de eenheid van de kerk in de komende maanden het verenigingsbesluit afwijzen. En wanneer de kerk op deze dwaalweg verdergaat, mag dat protest niet verstommen. Maar bij al deze grote woorden moeten we wel beseffen dat niet onze kracht en niet ons geweld de kerk zullen bewaren. De kerk is des Heeren. Door Zijn Geest zal het geschieden (Zach. 4:6). Daarom doen we er goed aan de weg van Mozes te gaan. Hij wil niet zelf 'het volk Israël voortzetten'. Hij gaat de weg van het gebed voor heel het volk. En de Heere laat Zich verbidden.

H. VAN GINKEL, GOES

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen