Hollandse gasten bij IFES

Wij Hollanders waren deze zomer te gast in eigen land: in De Bron in Dalfsen, bij de Internationale Fellowship van Evangelische studenten, de IFES, die haar vierjaarlijkse congres ditmaal in Holland hield. Na het weekend was er een Dutch day, bedoeld voor Hollandse belangstellenden uit kerk en groep.

Het was een mooie zomerdag. Buiten het fraaie dorp, op het prachtige terrein aan de Vecht, zag je meer belangstellenden: ds. H. Klok van de GZB, ds. N. M. Tramper natuurlijk, maar ook prof. F. T. M. Hofman en dr. S.

Paas uit Apeldoorn en Noor van Haaften van de EO. Maar Noor zei wél: 'Waar zijn de anderen? ' Ligt IFES buiten hun gezichtskring? Of ze zijn met vakantie, zeiden de collega's Van Loon en Van den Top later. (Volgens het RDverslag waren er 150 Nederlanders).

Bij een stand van Neu> Tribes Mission stond een oud-leerling van onze Theologische Hogeschool in Ede. Onze broeder bleek allang in Afrika te werken (Guinee). 'Ede' levert meer zendelingen af!

Verder waren er stands van o.a. Operatie Mobilisatie, die ook in het Midden-Oosten werkt: in de Arabische landen en in Israël. Christenen voor Israël waren 'afgezegd'. Pijnlijk. Er waren wel christenen uit Israël, ook Palestijnse. Ik sprak ook 'christenen uit Egypte en Syrië, maar durfde met hen niet direct over Israël te beginnen...

Globale visie

Thema van de conferentie was 'our _g!obai callincj', dus: onze wereldwijde roeping. In de grote zaal sprak de grote 'baas': secretaris-generaal Lindsay Brown. Deze Brit testte eerst ons Engels met een Engels grapje en wij slaagden zowaar. Brown zei tegen de Hollanders: 'You havefounded us'. (U hebt ons gegrond). Want in 1947 was de IFES vanuit Holland gestart (m.n. door de Calvinistische Studentenbond, die allang niet meer bestaat)! De videopresentatie vertelde dat er nu verenigingen uit 145 landen zijn aangesloten. Maar inmiddels waren het er alweer 150. In Dalfsen traden verenigingen uit Indonesië en Rusland toe.

Brown citeerde Luther over het belang van studentenvorming. Je zou de hele Reformatie zelfs een universitaire beweging kunnen noemen, zei hij. Hij vertelde treffende voorbeelden van christenstudenten in de 'derde wereld'. In Ruanda, vóór de genocide, hadden christenstudenten juist geconfereerd over 'in Christus is noch Hutu noch Tutsi'. Met name tegen hen ging de moordpartij. Daarna bouwden nieuwe christenen toch weer een brug! In Zambia maakte president Kaunda kennis met een christen die in Europa tot geloof was gekomen. Hij zei: 'Dit is de boodschap die wij nodig hebben'. Toen riep hij het hele kabinet bijeen en zei: 'Vertel hun wat u mij vertelde'. Zulke uitdagingen! In Nigeria waren duizenden christenstudenten bijeen; honderden van hen besloten de zending in te gaan.

Van Afrika ging Brown naar Azië. In het Himalayagebergte gingen christenstudenten van Nepal door naar het naburige Boetan: want 'dat is ons Samaria', zeiden zij. Indische studenten gaan overal heen: van de Golfstaten tot in de Stille Oceaan. Je kon ze in Dalfsen ontmoeten. Zending per continent!

En dan Zuid-Amerika. In Bolivia weigerde een zuster aan abortus mee te doen; toen kreeg ze juist de leiding van een eigen Christelijk medisch centrum. christen-tudenten zijn belangrijk voor evangelisatie onder medestudenten, maar daarna ook voor kerk en maatschappij. God is niet alleen Verlosser maar ook Schepper. Brown citeerde Kuyper: er is geen terrein waarvan Christus niet zegt: het is Mijn. De IFES wil geen 'para-kerk' zijn maar 'arm' van de kerken. Investeren in de jeugd is de beste investering. Studenten staan open, zijn nieuwsgierig en idealistisch.

Nationale groei

Na Brown vertelde Cees Griffioen, secretaris-generaal van IFES-Nederland, met een videopresentatie over de groei in ons eigen land: van 1 tot 17 universiteiten en hogescholen, van zowel evangelische (m.n. Ichthus) als reformatorische verenigingen (m.n. de CSFR). Ook de vrijgemaakte studenten sloten zich aan. Er kwamen toerustings- en kringleiders-conferenties. Ook het werk onder buitenlandse studenten groeide, bijvoorbeeld in Delft.

Regionale vragen

'De Hollandse gasten mochten ook vragen stellen. Zijn er ook in het Midden-Oosten verzoeningspogingen? en Wat is de visie van de 'evangelicals' op Israël? Toen mocht de pers niet meer schrijven... (broedplaats, niet storen). Andere vraag: waarom komen er bui-ten Nederland meer buitenkerkelijke studenten tot geloof dan in Nederland? Het Europese continent is 'verij tough', zei Brown: zeer taai. Hij bleek zelf als buitenkerkelijke tot bekering te zijn gekomen. Evangelisatie moet niet alleen het verstand of alleen het gevoel aanspreken, maar de hele mens, tot zijn wil toe.

In de pauze vroeg ik Brown door naar de taaiheid van ons continent. Kan het ook door de oorlog komen? En helpt u de missioloog Newbigin, die pleitte voor een 'missionaire confrontatie met de Europese cultuur'. Ja, Newbigin is goed voor de analyse, zei Brown, maar John Stott en Lloyd Jones brachten een krachtiger en indringender boodschap. Die had hem meer aangesproken! Mensen zoeken toch inhoud en diepte.

De middag werd afgesloten met een presentatie van de Afrikaanse studenten op het toneel: emotionele zang en dans in eigen klederdracht. 'Wij zingen ons verdriet weg', verklaarde een van hen. Er was een broeder uit Liberia, dat door oorlog wordt geteisterd. Wij baden voor hem en zijn land en collecteerden voor het werk daar.

Fatale thema's

Komt de context ook tot zijn recht in de bezinning? Ja, in groepen is er bezinning over bijvoorbeeld de islam, 's Avonds zijn er de World and Word-sessies, bijvoorbeeld over conflicten, corruptie, geweld, armoede enz. Een Amerikaan had publiek verontschuldiging gevraagd voor de oorlog van zijn christelijke president in Irak, vertelde een student. Anderen dachten daar anders over. Een Boliviaanse had uitgerekend hoeveel arme mensen in de wereld geholpen hadden kunnen worden

met de dollars die nu naar de oorlog gingen-

Basale ontmoetingen

De wandelgangen zijn al even boeiend als de toespraken. Bij de maaltijd kun je aan tafel komen te zitten met zusters uit Uzbekistan, broeders uit Noorwegen, IJsland, en Indonesië. Waarom nu pas aansluiting van Indonesiërs? Wel onder Soeharto mocht dat niet, zei de Lutherse dominee uit Jakarta. Thank God Jor Megawati: zij wordt omringd door christenen!

In de tuin van de Bron zei een Canadese studentenpredikant over de conferentie: 'A picture of heaven' (een afbeelding van de hemel).

Maar we waren nog op aarde. In de samenkomst leerde iemand de deelnemers hoe je een Hollander moet groeten.

Zeg maar na: 'goede morgen, gaat het goed met u'? Met drie onmogelijke g's dus... Zo kijkje in de spiegel.

Een vaderlijk testament

's Avonds sprak dr. Samuel Escobar, afkomstig uit Peru. Deze oude professor was een van de founding fathers van de IFES. Het gaat om de persoonlijke kennis van Christus, zei hij zijn laatste 'presidential adress'. Als je iemand kent, b.v. je eigen vader, dan kun je op elk moment iets over hem zeggen. Met John Stott was Escobar betrokken bij het bekende Lausanne-couenant van 1974. U weet wel: die correctie op het gebrek aan zendingsdrang in de Wereldraad. Escobar citeerde uit de Lausanne-verklaring de definitie van 'evangelisatie'. Daaruit was Stotts lievelingswoord herkenbaar: to persuade (overreden, overtuigen). Dat overtuigen moet cognitief én spiritueel gebeuren: dus verstandelijk en geestelijk. Elke situatie vraagt weer om belichting van andere aspeten van Christus. In de jaren zeventig schreef Escobar: Christ the Liberator (Christus de Bevrijder). Maar op de verscheurde Balkan moet het Evangelie klinken tegenover de haat. Tegen het individualisme is het goed de Drie-eenheid Gods te benadrukken: God Zeifis niet alleen.

Escobar bekende dat hij vroeger meer voor buitenkerkelijken schreef. De meeste christelijke boeken zijn bedoeld voor intern gebruik, helaas. Volgens ene Clap past het 'revival'-paradigma (voorbeeld) niet meer. Revival veronderstelt altijd nog een christelijk samenleven. Daarom kon de prediker zo'n persoonlijk appèl laten horen. Nu is dat anders. Het gaat niet alleen om 'belief' en 'behairiour' (geloof en gedrag), maar ook om 'belonging': ergens bij horen, om een 'contrasting community' (een alternatieve gemeenschap).

Daarbij is de huidige narratieve (verhalende) methode zo oud als de bijbel. Na Escobar was er op het toneel een presentatie van Latijns-Amerikaanse zang en dans. Ook in dat continent is veel geweld en onrecht, zei iemand, maar wij kregen de gave van zang en muziek.

Lokale toepassing

Op de terugweg reed een Delftse student met me mee naar huis. Deze vrijgemaakte jongeman was danig onder de indruk van de conferentie. Zijn lokale vereniging, CSR, leverde veel medewerkers aan 'Dalfsen'. Misschien juist omdat het geen landelijke club is, zoals de CSFR? Als we nu het visioen maar niet verliezen in ons taaie werelddeel, in de provinciale kerken en in de lokale drukte...

C. BLENK, DELFT

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen