In memoriam ds. G.H. van Kooten
(1919-2005)
Op een oudejaarsavond ergens in de jaren vijftig preekte dominee Geurt Hendrik van Kooten in Genemuiden over Openbaring 21:4 'En God zal alle tranen van hun ogen afwissen'. Een vrijgemaakt-gereformeerde student theologie uit Zwartsluis werd getroffen door zijn bevindelijk-gereformeerde prediking en het werd voor hem een onvergetelijke dienst, waarin zijn hart geraakt werd door het Woord.
Mijn vader heeft deze persoonlijke herinnering aan ds. Van Kooten verschillende keren met mij gedeeld en het later ook nog eens aan hem zelf verteld, toen zij elkaar in Delft ontmoetten.
Liefde en toewijding
Met een paar kernwoorden wil ik graag ter nagedachtenis aan deze vaderlijke dienaar van het Woord een poging doen om hem te karakteriseren.
Het eerste woord is liefde. Ds. G.H. van Kooten sprak altijd met liefde over zijn werk in de gemeenten die hij gediend heeft. Zijn eerste gemeente, kort na de oorlog, was Brandwijk in de Alblasserwaard; het was geen gemakkelijke tijd, want in de kerk moest veel worden opgebouwd. Met liefde en toewijding gaf hij zich in de dienst van de Heere.
Die toewijding bleef hem kenmerken tot in zijn emeritaat. Na Brandwijk diende hij de gemeenten van Genemuiden (1953), Huizen (1960) en Delft (1965), waar hij twintig jaar in de actieve dienst heeft gewerkt en twintig jaar als emerituspredikant heeft gewoond. Na zijn emeritaat was hij mentor van de hervormde evangelisaties in Voorschoten, Haastrecht, Hoek van Holland en Schiedam. Daarnaast was hij jarenlang bestuurslid en voorzitter van de bond van hervormd-gereformeerde mannenverenigingen. Hij deed alles met overgave en liefde en zijn liefde voor het werk werd gedragen door de liefde voor de Heere en voor Zijn Woord.
Het tweede woord waar ik aan denk, is dan ook de prediking. Ds. Van Kooten was vooral een dienaar van het goddelijke Woord. Hij preekte graag en vond het jammer dat hij daar vanwege zijn gezondheid mee moest stoppen. Hij kon overigens ook genieten van de dienst van het Woord, ook als anderen dat Woord bedienden en gaf soms milde en opbouwende kritiek. De preken die ik van hem gehoord heb - op een bandje - getuigen van een grondige uitleg en een bevindelijke toepassing, maar ook van een betrokkenheid op het wereldgebeuren en de waarschuwing voor het communisme.
Hoewel de internationale verhoudingen nu anders zijn dan toen, getuigt die betrokkenheid van een diep verlangen om de prediking van het evangelie in relatie te brengen met de voortgang van Gods koninkrijk in de geschiedenis.
Avondmaal
De laatste jaren heb ik hem verschillende keren een pastoraal bezoek gebracht en leren kennen als een oprecht en eenvoudig christen. Dat brengt mij bij het derde kernwoord. Broeder Van Kooten wist dat hij alleen uit genade zalig kon worden, niet als dominee, maar als een verloren zondaar. Dan denk ik ook aan de avondmaalsdiensten in de Oude Kerk. Vaak zat hij naast mij aan de tafel des Heeren, als teken van de gemeenschap der heiligen over de generaties heen en de voortgang van de bediening van de verzoening. Het was goed om zo samen te verkeren aan de voeten van het Lam van God.
De rouwdienst is gehouden in de Oude Kerk, waar zijn naam op het predikantenbord staat, waar hij zelf vele malen gepreekt heeft en waar hij aan de Tafel van de Heere soms een voorsmaak mocht hebben van de eeuwige zaligheid. Overigens vertelde hij mij dat toen hij in Delft kwam, er maar een enkeling aan het avondmaal durfde deel te nemen. Mede onder zijn bediening in Delft is daar wel wat verandering in gekomen.
In zijn tijd was de stadsgemeente in Delft nog een echte volkskerk en ds. Van Kooten was een dominee van het volk. Dat is mijn vierde kernwoord. Hij hield van gezelligheid en had humor, maar hij bleef in dat alles een echte ouderwetse 'dominee'; hartelijk en vriendelijk en toch ook altijd een beetje 'deftig', de gepaste afstand bewarend.
Hij hield van mensen; hij kwam graag op bezoek en heeft door zijn pastorale contacten in de wijk een band met het gewone volk weten op te bouwen. Die band was zo sterk dat hij na twintig jaar nog steeds bekend was in de geografische wijk van de Maranathakerk in Delft. Iedereen kende 'dominee Koot' zoals sommigen uit de volkse Wippolder hem noemden. Zo had hij ook voor mensen aan de rand van de kerk een Woord ten leven!
Lijden en pijn
Het laatste woord dat ik wil noemen is de pijn. Ds. Van Kooten heeft veel geleden aan de kerk. Wat is er door zijn generatie vanuit een minderheidspositie een strijd gevoerd om de hervormd-gereformeerde prediking. Die strijd bracht lijden en pijn met zich mee. Ook heeft hij intens geleden aan de sluiting van de Maranathakerk, de wijkkerk die in 2000 werd verkocht, en later is afgebrand en gesloopt. Na de laatste dienst waarin de kanselbijbel gesloten werd, liep hij naar voren.
Verweesd stond hij in het liturgische centrum met een intense droefheid op zijn gezicht.
Pijn heeft hij ook geleden door de vorming van de Protestantse Kerk, waarin hij een principiële verloochening van de vaderlandse kerk zag. De pijn was zo groot dat hij het besluit nam om in de evangelisatie van Schiedam te kerken. Toch bleef de verbondenheid aan de wijkgemeente en de broederlijke en vaderlijke betrokkenheid door alles heen.
In al die pijn mocht hij schuilen bij de Heere Jezus, die onze smarten heeft gedragen. De pijn mag dan ook niet het laatste woord hebben; het laatste woord is de heerlijkheid. Op de rouwkaart staat een van zijn lievelingspsalmen. Psalm 68:10: 'Geloofd zij God met diepst ontzag'. Zijn verlangen was gericht op de heerlijkheid van Hem, die Zijn leven gaf voor zondaren en die beloofd heeft dat de kerk eenmaal één kudde zal zijn. Nu mag Geurt Henk van Kooten delen in die heerlijkheid en nu is het ook voor hem werkelijkheid geworden: 'En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zijn.'
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 mei 2005
De Waarheidsvriend | 12 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 mei 2005
De Waarheidsvriend | 12 Pagina's