Zeker weten, ondanks alles!

'Zo wete dan zeker het ganse huis van Israël ...'

Eén ding wist het volk Israël heel zeker: Jezus Christus en Dien gekruisigd kon nooit de beloofde Messias zijn. Zo'n verachte Man van smarten, zonder gedaante noch heerlijkheid. Die als een Lam ter slachting werd geleid, zonder Zijn mond open te doen. Die door Zijn eigen volk werd verlaten en aan een kruishout werd genageld. Een ieder die aan het hout hing, was immers vervloekt!
Misschien pakt de apostel Petrus, die als 'verloste Jeruzalemse zondaar' (Bunyan) zo heel manmoedig staat te prediken op de Pinksterdag, het in onze ogen niet zo heel erg tactisch aan door Christus te verbinden met het kruis. Toch waagt hij het erop.
In de samenvatting van zijn hele Pinksterpreek in vers 36 roept hij het ganse volk Israël op zeker te weten dat God Zijn Zoon Jezus, Die zij gekruist hebben (!), tot een Heere en Christus gemaakt heeft.
In onze tijd is het symbool van het kruis wonder boven wonder een symbool dat we vrijuit kunnen dragen.
Ook kerken kunnen zich (nog) vrijuit tooien met een kruisteken. Dat was 2000 jaar geleden wel anders. Voor de Joden was het een ergernis. Een aanstoot. Een 'skandalon'.
Dit woord heeft te maken met het klepje van een muizenval. Als zo'n val gespannen staat, kan een muis er maar beter uit de buurt blijven. De geringste aanraking met het klepje kan het diertje het leven kosten.
Welnu, zo ontweken de Joden het kruis. Ze wisten dat, wanneer je daarmee in contact kwam, dit vervolging, bespotting, hoon, verguizing, discriminatie enzovoort, enzovoort kon betekenen. Het kruis was voor hen een echte valstrik!
Als ze één ding zeker wisten, was het dat God een gekruisigde nooit tot een Heere en Christus gemaakt kon hebben. Hun Bevrijder en Koning zou er heel anders uitzien. Een echte Davidszoon. Een echte vrijheidsstrijder, die de gehate vijand zou verjagen.
Misschien zitten wij ook wel eens zo tegendraads onder de prediking. Dat we het er bij voorbaat mee oneens zijn. Dat alles in ons er tegen in opstand komt. Dat het ons ergert!
Maar dat kan, als de Geest erin meekomt, zomaar omslaan. Als de pijl van het Woord ons hart treft en verbrijzelt.
Dat gebeurt hier onder die laatste woorden van Petrus: '... namelijk deze Jezus, Die gij gekruist hebt.' Hoe durft Petrus? Hiermee jaag je de hoorders immers alleen maar van je af. Je moet een preek toch altijd positief eindigen?
Petrus weet echter dat de Geest deze Pinksterdag op een heel bijzondere manier onder hen verkeert. Dit is zijn kans. En daarom stoot hij door tot de kern.
De radicale, beschuldigende, persoonlijk gerichte pijl treft en doorboort op die dag het hart van maar liefst drieduizend hoorders. De Geest overtuigt hen van hun zonden. En ze gaan vragen wat ze moeten doen om zalig te worden! Alles wordt hen uit handen geslagen. Maar in die weg houden ze echter alles over: een rijke Christus voor arme zondaren.
Ook Pinksterdag 2005 werd wereldwijd onder de verkondiging het kruis van Christus geplant in het midden der hoorders. De drieduizend van de Pinksterdag werden er door gekruist aan hun oude bestaan. En u/jij? Ook wij hebben Hem gekruist. Met onze zonden. 'Ik ben 't o Heer, die U dit heb gedaan ...' Daarom hebben ook wij, net als de hoorders van toen,

Macht is niet verkeerd, maar wel gevaarlijk. Macht hebben we binnen het geheel van de samenleving nodig, om tot besluitvorming te komen en resultaten te bewerkstelligen. Zonder gezag, macht en leiderschap is goed functioneren niet mogelijk. Dat geldt een gezin, dat geldt een gemeente, dat geldt de kerk, dat geldt de maatschappij. Als christenen mogen we weten dat aan Christus alle macht gegeven is. Jezus maakt dit in Mattheüs 28 aan 'de elven' duidelijk, voordat zij de opdracht krijgen alle volken tot Zijn discipelen te maken. Al lijken veel christenen weerloos in deze wereld, zij mogen vasthouden aan de belofte dat de levende Heere tot aan de voleinding van de wereld elke dag bij hen is. En Hij is bij hen als degene die bekleed is met macht. Calvijn schrijft dat Hij zo de apostelen 'sterkt in hun blijmoedig vertrouwen dat zij voor de volbrenging van hun ambtstaak nodig hebben'. Hij rust Zijn dienstknechten op deze wijze toe tot hun taak. Opdat ook wij zeker weten/geloven dat de opgestane en verhoogde Christus werkelijk de Koning der Koningen en de Gezalfde des Heeren is!
Ja maar, zeker weten. Hoe kan ik dat dan zeker weten? Dan moeten we in ieder geval niet bij Rome in de leer gaan. De begrafenis van de paus, met de aanroeping van die hele rij heiligen om voor het heil van de overledene te bidden, heeft ons dit opnieuw voldoende geleerd.
Waar moeten we het dan wel van verwachten? Van het Woord. Daarom ook haalt Petrus zoveel Schriftgedeelten aan. We moeten echter Woord en Geest al
Al van voor de schepping was Christus met goddelijke macht bekleed, maar na Pasen heeft Hij ook als de Middelaar macht ontvangen, nu Hij gesteld is tot de rechter der wereld (Hand. 17:31). Calvijn linkt Mattheüs 28 met Filippenzen 2, waar Paulus schrijft dat 'God Hem uitermate verhoogd heeft, een Naam gegeven, die boven alle naam is'. En op de Pinksterdag verkondigt Petrus dat Hij aan de rechterhand van God zit.
Macht en lijden Die werkelijkheid is voor mensen lang niet altijd zichtbaar - om welke reden velen God niet erkennen in Zijn liefde. Schokkend drukte Maarten 't Hart dit ooit uit in zijn roman Een vlucht regenwulpen, toen hij aangaf dat de God van Zondag 10 keelkanker had uitgevonden om zijn moeder aan te laten sterven. Voor de gelovigen ligt hier echter een blijvende troost dat God zo machtig is dat zonder 'de wil van de hemelse Vader geen haar van ons tijd bij elkaar houden. Waar de Geest het Woord toepast aan onze harten, worden alle wegen buiten Christus afgesloten en blijft alleen de weg tot Hem open! Om daar, aan de voet van het kruis, ons zondepak kwijt te raken. En te delen in de vergeving van zonden, de eeuwige gerechtigheid en de zaligheid.
Maar hoe weet ik nu zeker of dit ook voor mij geldt? Een vraag die vaak weer gesteld wordt. Die zekerheid wil de Geest schenken door, onder de verkondiging van het Woord, ons te doen verstaan dat Gods beloften niet alleen voor anderen, maar ook voor ons heel persoonlijk, waar zijn. Dan spreekt Gods Geest, door middel van het Woord, met grote kracht tot onze ziel. Ja, dan zijn er momenten onder de verkondiging, dat de beloften Gods ons zó op het hart gedrukt worden, dat het is alsof we de dingen die we hopen, al in bezit hebben. Een stukje hemel op aarde. Over 'ervaren waarheid' gesproken!
Voor u/jou nog een ergernis? Laten we dan uitkijken dat niet voor ons gaat gelden wat de Heere Jezus tot Petrus sprak: 'Ga weg achter Mij (...), gij zijt Mij een aanstoot, een ergernis. ..' Hij wil niets liever dan ergernissen omsmeden tot hartelijke liefde en navolging onder Zijn machtige kruisbanier!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen