Betrouwbare economen

Op dit moment worden in veel gemeenten ambtsdragers verkozen. De apostel Paulus zegt met het oog op het staan in het ambt waardevolle dingen. Hij houdt het ambt hoog en tilt er aan. Dat blijkt met name in zijn brief aan de gemeente van Korinthe. Het apostelschap van Paulus wordt in deze gemeente onder kritiek gesteld. Binnen de gemeente zelf heerst verdeeldheid tussen modaliteiten. De verdeeldheid spitst zich toe rond verschillende voorgangers. De één zegt: 'Voor mij is Paulus de man.' Anderen zien in Apollos en Céfas de ideale voorgangers. Weer anderen spannen Christus voor hun partijkarretje.
Paulus tekent verzet aan tegen deze verdeeldheid. Voor hem is één ding duidelijk. Deze voorgangers hebben allen één en hetzelfde doel. Zij verkondigen dat in Jezus Christus het heil te vinden is. Deze verdeeldheid in Korinthe brengt Paulus ertoe duidelijk te maken dat zij niet in dienst staan van mensen, maar van God. Houdt het ervoor, dat wij dienaars zijn van Christus. Dit is onze positie van God uit: 'een dienaar van Christus'. Je staat als ambtsdrager in dienst van Hem. Je mag namens Christus dienen in woord en daad. Dat heeft Christus zelf gezegd: 'Wie u hoort, hoort Mij.'
Ambtsdrager zijn betekent een dienend leven leiden. Nu zijn dienstverlening en dienstencentra in onze tijd een begrip geworden. Maar echte dienstbaarheid aan God en de naaste, dat is niet vanzelfsprekend. Wij zijn vanuit onszelf geneigd om te heersen. Om macht naar ons toe te trekken.
Om ons te laten gelden. Wij hebben in dit opzicht ons eigen hart niet mee. Echt dienen, dat leer je in de omgang met Christus. Alleen als wij van Hem gediend zijn. Door Hem gediend worden. Uit Hem bediend worden, zul je dienaar van Christus zijn. En met een luisterend oor en een open oog in de gemeente beschikbaar zijn in het bijzondere ambt en in het ambt van alle gelovigen.
Nu zegt de apostel echter niet alleen iets over de positie, maar ook over de taak die een ambtsdrager verricht. Dienaar van Christus en uitdeler van de verborgenheden van God. Paulus spreekt hier over 'uitdeler'. Letterlijk staat er 'econoom'. Dat waren in Paulus' dagen slaven die werkten bij de grootgrondbezitters. Zij werden ook wel huisverzorgers genoemd. Nu gebeurde het nog wel eens dat zo'n rijke grootgrondbezitter het beheer van zijn bezittingen toevertrouwde aan een slaaf. Hij moest zorgen dat dit bezit goed beheerd werd. Daar kwam heel wat economie bij kijken. Want die ene slaaf moest verantwoording afleggen van zijn beheer aan de eigenaar. Een verantwoordelijk werk dus.
Ambtsdragers zijn nu zulke economen, beheerders. Waarover hebben zij het beheer? Over de verborgenheden van God. Een merkwaardige uitdrukking. Wat bedoelt de apostel? Dit is geen verborgenheid in de zin van: iets geheimzinnigs of een geheime leer voor een clubje ingewijden. Nee, wat Paulus hier aan de orde stelt, mag gehoord worden door iedereen. Het gaat hier om de komst van Jezus Christus, de mens geworden Zoon van God. Het is de verkondiging van de Heere Jezus, Die ons bestaan heeft aangenomen.
Het gaat om Hem, Die ons behoud op het oog heeft. Het is de boodschap van de verzoening en de verlossing door het bloed van Christus voor ieder die in Hem gelooft. Het evangelie van bevrijding uit de machtsgreep van de boze. Kortom, het is de verkondiging van Hem, Die tot het uiterste is gegaan om ons te redden. En waarom is Hij tot het uiterste gegaan? Omdat Hij van ons houdt. En dat is nu de verborgenheid van God.
Eeuwenlang, voor de komst van Christus, was dit onbekend. Dit zou nooit in een mensenhart zijn opgekomen.
Maar in de komst en het werk van de Heere Jezus is het door God onthuld.
Als ambtdrager en gemeentelid mag je nu dit evangelie ontvangen en doorgeven. Het is niet de bedoeling dat we dit voor onszelf houden. Wij zijn geroepen om Hem, in Wie al de schatten van kennis en wijsheid verborgen zijn, uit te delen aan een ieder die God op onze weg brengt. Van harte en royaal, zoals Christus Zichzelf helemaal gegeven heeft voor ons, voor een wereld verloren in schuld.
Paulus geeft vervolgens in vers 2 ook aan wat van zulke economen verwacht wordt. Wat is het eerste en laatste vereiste? Dat je getrouw bent. Dat betekent jezelf steeds weer in het geloof toevertrouwen aan de Heere Jezus. Leven in verbondenheid met Hem. Getrouw zijn betekent ook het uithouden in tijden van teleurstelling, moeite en pijn in de gemeente en het ambt. Niet bij de eerste tegenslag of teleurstelling zeggen: 'Ik houd het voor gezien.'
Maar trouw zijn en betrouwbaar zijn.
Echt geloofwaardig zijn! Dat is van jezelf afwijzen en wijzen naar Hem, Die getrouw gebleven is tot in de dood van het kruis.
Wie kan dit? Wie brengt dit op vanuit zichzelf? Want dienaar van Christus zijn vraagt zelfverloochening en zelfopoffering. Uitdeler van Gods verborgenheden zijn vraagt geloof en liefde. Vraagt ons om ons hele bestaan beschikbaar te stellen voor de Heere God. En wie zit er echt te wachten op de boodschap dat het heil, het leven buiten jezelf en in de Ander, Christus, gelegen is? Wij kunnen dit alleen door verwachting te hebben van de Heere Jezus. Hij is getrouw, ook als wij ontrouw zijn. Door de verbondenheid met Hem, Die niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen en Zijn leven te geven, mogen we staan in het ambt. In de kracht van de gekruisigde en opgestane Heiland wordt het staan in het ambt van ouderling, ouderling-kerkrentmeester, diaken en het ambt van alle gelovigen naast een opgave vooral een gave. Naast een opdracht, vooral een mogelijkheid om Gods verborgenheden uit te delen aan iedereen in onze omgeving. Belijdt u het mee?' Mijn hart, o Hemelmajesteit, is tot Uw dienst en lof bereid.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen