Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Paasgetuige: Thomas

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Paasgetuige: Thomas

MEDITATIE: JOHANNES 20:24-29

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

En Thomas, een van de twaalven, gezegd Didymus, was met hen niet, toen Jezus daar kwam. ( ... ) En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God! Thomas is binnen en buiten de kerk bekend geworden om zijn ongeloof. Toch mogen we deze discipel nooit en te nimmer rekenen tot de ongelovige wereld, die aan Christus en het Evangelie geen boodschap heeft.

Als de verrezen Heere op avond van de dag van Zijn opstanding aan Zijn discipelen verschijnt, is Thomas er niet bij. Blijkbaar heeft hij zich van de kring afgezonderd, en geeft hij er de voorkeur aan om in eenzaamheid het verlies van Zijn meester te verwerken. Of is het vooral, omdat hij niet kan delen in de blijdschap van zijn medediscipelen om de boodschap dat Jezus is opgestaan? Thomas - in het Grieks Didymus: tweeling - is een man in wie ik inderdaad iets dubbels tegenkom.
Enerzijds zwaarmoedig; één die alles van de donkere kant bekijkt. Aan de andere kant proef ik in deze discipel een onvoorwaardelijke liefde voor zijn Meester. Een liefde, die helaas stilhoudt bij Christus' dood en graf.

Willen en niet kunnen
Thomas is meer de discipel van de geloofstwijfel dan van het ongeloof. Hij laat zich maar moeilijk in die twijfel overtuigen. De vrouwen, Petrus en de Emmaüsgangers hebben allen voor hem dezelfde boodschap: 'De Heere is waarlijk opgestaan.' De doeken in het graf zijn er de stille getuigen van. Bovendien hebben ze de levende Heere zelf gezien. Maar Thomas kan het niet geloven. Hij weigert getroost te worden. Niet dat Thomas niet wil geloven. Hij kán het niet. Het is voor hem onmogelijk om tot die hoogte te komen.
Thomassen - ze zijn er ook vandaag. Zo op het eerste gezicht lijken ze onverschillig en zijn ze moeilijk bereikbaar. Afstandelijk. Afwijzend. Kritisch zelfs. Maar diep van binnen leeft een diep verlangen naar zekerheid. Naar het moment dat alle twijfels en vraagtekens uitroeptekens worden. Herkent u zich misschien in Thomas? Komt hij jou wel erg dichtbij? 0 ja, jij zou ook zo graag willen geloven dat Jezus leeft. Vooral dat Hij en de vrede die Hij uitdeelt er ook voor jou zijn. Maar net als bij Thomas zijn er zoveel vragen die in de weg staan. Zoveel twijfels, die je ongelukkig en eenzaam maken.

De twijfel te boven
Om te kunnen geloven, schept Thomas zijn eigen voorwaarden. 'Indien ik niet ...' (vers 25). Als daaraan voldaan is, dán ... Verwijdert de discipel zich hiermee niet nog verder van Jezus en zijn medediscipelen? Immers, het geloof veronderstelt een onvoorwaardelijke overgave.
Wat mij zo verwondert? Dat de Heiland ondanks dat Thomas opzoekt. En hem alsnog tot paasgetuige maakt. Als na acht dagen de discipelen, inclusief Thomas, opnieuw bijeen zijn, staat plotseling Jezus in hun midden. En opnieuw is er de vredegroet: 'Vrede zij ulieden!' Ook voor Thomas! Een en ander neemt niet weg dat Jezus hem apart neemt. Hij komt Zijn twijfelende discipel tegen en tegemoet. Jezus ontdekt Thomas aan zijn ongeloof. Nota bene aan de hand van zijn eigen woorden. Pijnlijk is dat. Maar tegelijk ook bemoedigend en troostvol. Blijkbaar is Jezus Thomas niet vergeten en laat Hij Zijn discipel niet vallen. Hij daalt zo diep af, dat Hij Thomas zelfs laat zien en tasten. Om hem maar te kunnen overtuigen. 'Ik ben het écht, Thomas, kijk maar, en voel maar!' En dan breekt in de discipel het geloof door en is hij alle twijfel te boven. 'Mijn Heere en mijn God.'

Woord en Geest
Zit u om hetzelfde voorrecht verlegen? Om de Heere te zien en Hem aan te raken? Denkt u er rijker in het geloof door te worden? Jezus zegt: 'Zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben en nochtans zullen geloofd hebben.' Uw en mijn geloof staat of valt niet met wat wij met onze ogen zien en met onze vingertoppen voelen. Het is niet de uitkomst van een optelsom van bewijzen. Het is de Heilige Geest, Die door het Woord onze oren en ons hart voor de levende Heere opent. En ons in het geloof aan hem verbindt.
Thomas wordt overtuigd, omdat Jezus hém zag en hém aanraakte. Niet andersom. Zo maakte de Heiland hem tot paasgetuige. Weliswaar later dan zijn medediscipelen, maar zeker niet minder. Zo werkt de Levensvorst van Pasen vandaag nog. En brengt Hij ons tot de belijdenis: 'Mijn Heere en mijn God!'

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 april 2007

De Waarheidsvriend | 22 Pagina's

Paasgetuige: Thomas

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 april 2007

De Waarheidsvriend | 22 Pagina's