Kleden als man, als vrouw

Hoe dienen man en vrouw gekleed te gaan? Daarover zijn in de Bijbel geen voor alle mensen eenduidige regels te vinden. In het algemeen kunnen we zeggen dat onze kleding dient om onze naaktheid te bedekken en om er eerbaar uit te zien (zo Calvijn).

Verkleedpartijen
In het oude Israël droegen mannen en vrouwen dezelfde kleding: mantel, onderrok, gordel, sandalen, hoofdbedekking (tegen de zon). God maakte voor Adam en zijn vrouw dezelfde kleding (rokken van dierenvellen; Gen. 3:21). Jozef droeg een rok (Gen. 27:3 o.a.).Ook Jezus droeg een rok (zonder naad, van bovenaf geheel geweven; Joh. 19:23). Dat is dus wel wat anders dan wat wij gewend zijn.
Maar wat betekent dan Deuteronomium 22:5: ‘Het kleed van een man zal niet zijn aan een vrouw, en een man zal geen vrouwenkleed aantrekken; want al wie zulks doet is de Heere een gruwel’? Het gaat in deze tekst over zedeloze verkleedpartijen bij heidense tempelfeesten. Maar dat niet alleen.
Het Hebreeuwse woord voor kleed van een man (keli-gèbèr) in deze tekst betekent eigenlijk: ‘allerlei huisraad, gereedschap, tuigage, wapenen, mansgerei’. In die geest verklaren ook de kanttekeningen van de Statenvertaling en bijvoorbeeld een bijbelverklaring als die van Dächsel deze tekst. Het gaat hier om de uitrusting, heel het voorkomen, de eigenheid (outfit) van de man en de vrouw in onderscheiding van elkaar. De Engelse King Jamesvertaling luidt: The woman shall not wear that which pertaineth unto a man, neither shall a man put on a woman’s garment; de vrouw dient niet te dragen wat behoort aan een man, noch zal een man kleding van een vrouw aantrekken.

Rokvorm
Nu is elke cultuur niet eender. In Turkije, Irak en Iran was en is de broek een typisch vrouwenkledingstuk en droegen en dragen de mannen een jurkachtig gewaad. In de Westerse dan wel Nederlandse cultuur ‘is de rokvorm de meest specifieke dracht voor de vrouw’, aldus dr. R. Seldenrijk in zijn boek Man en vrouw in de traditie der eeuwen.
Ook al ziet een herenbroek er duidelijk anders uit dan een damespantalon en is een herenkostuum beslist geen damesbroekpak, toch ga ik graag akkoord met wat Seldenrijk (aan wiens boek ik een en ander heb ontleend) over deze dingen schrijft. En dan geldt dat in onze cultuur het eigene van de vrouw en het eigene van de man vraagt om daarbij passende kleding.
En dan is nog iets anders waar wij rekening mee willen houden. Dat is het punt van de eerbaarheid. Sinds het feminisme het sedert lang ook in de mode voor het zeggen kreeg, heerst alom in kledingzaken een sfeer van seksisme en uniseks. Het typisch vrouwelijke en mannelijke in kleding en schoeisel is in diskrediet gebracht.
Christenvrouwen en - mannen evenwel zullen ernstig rekening willen houden met de verseksualisering van onze maatschappij, waarin het uitdagende en erotische de boventoon voert en de vrouw als gebruiksartikel aan de man wordt gebracht (vgl. Matth.5:28). Christenen past echter geen schaamteloosheid, slordigheid, opsmuk of pronkzucht (vgl. Matth. 6:25vv; Openb. 3:18). Daarom een pleidooi voor eerbare kleding in zelfrespect.
In de zogenaamde refocultuur wordt van kledingvoorschriften nog al eens een twistappel, om niet te zeggen een wettisch beginsel gemaakt. Laat een en ander echter voor de lezer(es) vooral dienen als aan aanwijzing om in een bijbelse stijlvorm gekleed te gaan.
Met aftrek van alle potsierlijkheid in de hoeden, mogen we wel een voorbeeld nemen aan de stijl tijdens de troonrede op Prinsjesdag. Daar neemt bij mijn beste weten niemand aanstoot aan. Zo is er ook in het dragen van kleding voor vrouwen en mannen iets protocollairs, waar zelfs de ‘buitenwacht’ respect voor heeft. In dit verband citeerde ds. W.Chr. Hovius in een aantal artikelen over lange broeken en gedekte hoofden in De Waarheidsvriend (1979/’80) een woord van ds. Zandt (bij een bevestiging van een predikant): ‘Dragen, dat is veel; verdragen, dat is meer; opdragen, dat is het meest.’

Grauwe wolken
We behoeven er niet – zoals velen binnen de gereformeerde gezindte – uit te zien als grauwe wolken aan de najaarshemel, maar mogen zijn ‘als een bruid die voor haar man is versierd’ (Openb. 21:2; vgl. 1 Kor. 11:14v; 1 Petr. 3:5.). Dus ‘niet smakeloos en vreugdeloos’ (Seldenrijk). Maar wat zijn we eigenlijk bezorgd voor de kleding? Laten we liever denken aan die duizenden in de wereld die amper een kleed hebben om aan te trekken.

Vragen voor de rubriek ‘Bijbeltekst begrepen’ kunnen worden ingestuurd naar de redactie (adres zie colofon op pag. 9) of gemaild naar geref.bond@tiscali.nl.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen