GLOBAAL BEKEKEN

Op 29 november werd in de synagoge van Enschedé herdacht dat zestig jaar geleden door de Verenigde Naties resolutie 181 werd aangenomen (33 stemmen voor, 13 tegen), inhoudende een verdelingsplan van Palestina.

De inhoud ervan lag ter tafel:
• Het Brits mandaatgebied zal uiterlijk 1 augustus 1948 ten einde lopen en het Britse leger zal dan Palestina verlaten moeten hebben.
• Er zal een Joodse en een Arabische staat moeten komen.
• Jeruzalem en Bethlehem zullen een internationale status moeten krijgen.
• Vrouwen zullen zowel actief als passief stemrecht moeten krijgen in beide staten.
• De inwoners van Jeruzalem kunnen kiezen om te stemmen in de Joodse of in de Arabische staat.
• De rechten van de minderheden in elke staat moeten worden gerespecteerd.
• Er moet vrije toegang zijn tot de heilige plaatsen.
• Jeruzalem moet onder (indirect) bestuur komen van de Verenigde Naties.

De landen stemden als volgt:
Vóór: Australië, België, Bolivia, Brazilië, Canada, Costa Rica, Denemarken, Dominicaanse Republiek, Ecuador, Filippijnen, Frankrijk, Guatemala, Haïti, Liberia, Luxemburg, Nederland, Nieuw-Zeeland, Nicaragua, Noorwegen, Panama, Paraguay, Peru, Polen, Tsjecho-slowakije, Oekraïne, Sowjet-Unie, Uruguay, Verenigde Staten, Venezuela, Wit-Rusland, IJsland, Zuid-Afrika, Zweden.
Tegen: Afghanistan, Cuba, Egypte, Griekenland, India, Iran, Irak, Jemen, Libanon, Pakistan, Saoedi-Arabië, Syrië, Turkije.
Onthoudingen: Argentinië, Chili, China, Colombia, El Salvador, Ethiopië, Honduras, Yoego-slavië, Groot-Brittannië, Mexico.

Eén van de tien sprekers in Enschedé was Arie Kuiper, oud-hoofdredacteur van weekblad De Tijd, die een historische toelichting gaf, ook over antisemitisme in Rusland:

Het zionisme kwam niet uit de lucht vallen. Historisch staat vast dat elke grote stroom Joodse vluchtelingen naar Palestina werd veroorzaakt door antisemitisme, pogroms en andere soorten van felle Jodenvervolging. Dat begon aan het einde van de negentiende eeuw in het rijk van de Russische tsaren. Tsaar Alexander III wilde een absolute monarchie die was gevestigd op drie pijlers: orthodoxie, autocratie en narodnost, geloof in het Russische volk. Dat betekende: één nationaliteit, één taal en één godsdienst. Al zijn Duitse, Poolse en Finse onderdanen moesten Russisch leren op Russische scholen.
Maar de tsaar stuitte op weerstand. Steeds meer Russen, aangestoken door de ontwikkeling van het democratische gedachtegoed in West-Europa, kwamen in opstand. Dus ging hij, in de beste traditie van alle totalitaire regimes, op zoek naar een zondebok om de revolutionaire gedachten van zijn onderdanen in andere banen te leiden. Die vond hij in de Joden.
De oplossing van het probleem, zei een van de adviseurs van de tsaar, is duidelijk: een derde deel van de Joden moet emigreren, een derde deel moet zich bekeren en een derde deel moet worden vermoord.
Met de laatste werd enthousiast begonnen. In de ene pogrom na de andere – ze duurden van 1881 tot 1903 – werden Joden afgeslacht, van Warschau tot Odessa. Hoeveel Joden precies werden gedood is niet bekend, maar het zijn er duizenden, waarschijnlijk tienduizenden geweest.
De eerste grote exodus van Oost-Europese Joden kwam, ook omdat de overledenen systematisch werden uitgehongerd, op gang. Tussen 1882 en 1914 verlieten bijna drie miljoen Joden Oost-Europa. Velen van hen reisden via Amsterdam naar de Verenigde Staten, waar al familieleden van hen woonden, maar velen gingen ook naar Palestina, ‘een land zonder volk voor een volk zonder land’, zeiden de zionisten. Dat was dus niet zo, er woonden wel degelijk mensen in Palestina, zij het niet veel. Het is een vreemde ironie van de geschiedenis dat vele voorouders van de mensen die wij nu Palestijnen noemen pas na het begin van de Joodse invasie naar Palestina zijn gekomen. (...)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen