Vanwaar die haast?

Ik juich de verschijning van deze brochure, met speciale inbreng van ds. M.A. Kuyt uit Huizen, van harte toe. De toonzetting is goed en kerkenraden treffen hier tal van aanbevelingen aan, die navolging verdienen. De brochure wil geen alternatief zijn voor de Gids voor het beroepingswerk, die alle vacante gemeenten ontvangen, maar een aanvulling. Zo heb ik hem ook – met aandacht – gelezen. In deze reactie wil ik bij de inhoud van de brochure een vijftal kanttekeningen plaatsen. Gelet op de beschikbare ruimte kies ik voor een positief-kritische benadering.

Haast
De soms ongelofelijke haast van kerkenraden om in een vacature te voorzien krijgt te weinig aandacht. De vertrekkende predikant heeft nog geen week geleden een beroep aangenomen of de profielschets voor de opvolger ligt soms al op ons bureau. Vanwaar die haast? Is dat omdat alles toch afhangt van de predikant? Het is toch de Heer der Kerk, Die trouw Zijn Kerk bewaart? Ik zou meer aandacht willen vragen voor de vacaturetijd als ‘bezinningstijd’. Tijd, genadetijd om als kerkenraad en gemeente fundamenteel na te denken over de wijze van gemeente-zijn (naar de Schriften) in deze tijd. En om op grond daarvan te overwegen wat dat van een volgende predikant (profielschets) vraagt. In de brochure wordt – terecht – veel aandacht besteed aan het woord roeping. In dat verband wordt ook gesproken over predikanten die (tijdelijk) geen beroep in overweging willen of kunnen nemen. Het lijkt mij een goede zaak om ook in dezen de kerkelijke weg te bewandelen en dit dan – vertrouwelijk – te melden bij de Raad voor het Beroepingswerk, ter attentie van ondergetekende. Overigens is het de vraag of roeping enige nuchterheid ten aanzien van bijvoorbeeld persoonlijke omstandigheden uitsluit. Wat betreft het thema ‘roeping’ kon de spade in de brochure hier en daar dan ook wel wat dieper de grond in. Wat is roeping? Hoe ‘meet’ je dat? Kan en mag een predikant op grond van roeping ook (al dan niet tijdelijk) kiezen voor werk aan de rand van of buiten de kerk? Roeping sluit in de Bijbel veelal aan bij de geschonken gaven en talenten en daarmee komen ook termen als ontplooiing en loopbaanperspectief in beeld. Het risico bestaat dat je ambt en beroep uit elkaar gaat trekken.
De brochure benadrukt terecht de betrokkenheid van de gemeente bij het beroepingswerk, onder andere op grond van Handelingen 6 en uitspraken van reformatoren als Calvijn. Het is in dat licht opmerkelijk dat er niet gepleit wordt voor de participatie van gemeenteleden in een beroepings- of hoorcommissie. Het argument dat ‘uitlekken’ toeneemt door deelname van niet-ambtsdragers overtuigt niet. Geheimhouding mag ook van hen gevraagd worden. De betrokkenheid van de gemeente kan verder vergroot worden door de verkiezing te allen tijde te laten geschieden door de stemgerechtigde leden van de gemeente. Door het van tevoren vaststellen van een groslijst (waarvoor overigens geen kerkordelijke grond is) komen bepaalde predikanten vaak in beeld, terwijl anderen – toch ook dienaren van het Woord – steeds over het hoofd worden gezien. Predikanten die pas over enige tijd beroepbaar zijn, worden al benaderd, terwijl anderen hooguit één keer (incognito) worden ‘gehoord’ en vervolgens daar nooit iets van horen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat er soms slechts wordt ‘gehoord’ via internet. Of er in een zeer vroeg stadium overal referenties worden ingewonnen. Bovendien wordt op deze manier de prediking het exclusieve criterium, terwijl de predikant van de Reformatie naast leraar toch ook herder is. Naast de eredienst gaat het toch ook om pastoraat, vorming en toerusting en beleid? Daarom zal er ook nadrukkelijker aandacht moeten zijn voor de noodzaak en de voor- en nadelen van het ‘op beroep preken’.

Advieslijst
De brochure bevat hier en daar gegevens die ontleend zijn aan een onderzoek van alweer enkele jaren geleden. Zo wordt op bladzijden 12 en 13 vrij kritisch gesproken over de advieslijst. Dat is jammer. In toenemende mate ontvangen we ook uit hervormd-gereformeerde kring zeer positieve reacties op de verleende adviezen. Op grond van de praktijk van het beroepingswerk merken we ook dat de adviezen serieus worden genomen. Uiteraard blijven we benieuwd naar de ‘gebruikmaking’ van de adviezen (waarbij een goede profielschets onmisbaar is). Ook zien we mede daarom graag een verslag van het beroepingswerk tegemoet.
Ten slotte nog een ander punt: we spreken al enkele jaren niet meer van de Sectie voor het Beroepingswerk maar van de Raad voor het Beroepingswerk, waarvan ondergetekende als hoofd van het mobiliteitsbureau voor predikanten en kerkelijk werkers, ambtelijk – met synodale benoeming – secretaris is.

Volgende week een reactie van het Zeister kerkenraadslid H. van Dijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen