Advent van de Geest?

Wij bereiden ons anders op het Pinksterfeest voor dan op het Kerstfeest. Van de Zoon van God belijden we dat Hij de menselijke natuur heeft aangenomen uit de maagd Maria. Hij is God gebleven en tegelijkertijd ook mens geworden. We gedenken dat. Dat kunnen we van de Heilige Geest niet zeggen. Hij is samen met de Vader en de Zoon waarachtig en eeuwig God en daar is met de uitstorting van de Heilige Geest op het Pinksterfeest niets aan veranderd of bijgekomen.
In het Oude Testament wordt er al overvloedig van de Geest des HEEREN gesproken. Deze is de openbaring van Gods krachtige aanwezigheid. Toch is duidelijk dat de Geest van God nooit een onpersoonlijke kracht van God is. De Geest des HEEREN wordt in diverse teksten in het Oude Testament onderscheiden van de HEERE Zelf, terwijl Hij Hem toch vertegenwoordigt.

Klein Pinksteren
We lezen al vroeg in de heilsgeschiedenis van de werking van de Geest van God in de door God geroepen leiders. In het bijzonder kunnen we denken aan Mozes. God zal Mozes inspireren door en verlichten met Zijn Geest. Vanuit Numeri 11 blijkt dat Mozes deze Geest ontvangen heeft. Daar legt God immers een deel van de op Mozes rustende Geest op de zeventig oudsten. Op deze wijze kunnen ze met hem mee besturen. Mozes is de middelaar van het Oude Testament en we ontmoeten hem daar tevens als de drager van de Geest. Niet rechtstreeks, maar via Mozes als middelaar verspreidt de HEERE Zijn Geest. Op deze wijze laat God zien dat deze leiders een eenheid en gemeenschap vormen met Mozes en met hem mee mogen regeren. Tegelijkertijd wordt duidelijk dat zij ondergeschikten van hem zijn. Mozes is Gods vertegenwoordiger en middelaar.
Deze geschiedenis wordt wel eens klein Pinksteren genoemd. Op de pinksterdag deelt de Vader Zijn Geest uit aan de gemeente via en door middel van de Middelaar van het Nieuwe Testament, de Heere Jezus Christus. In beide gebeurtenissen openbaart de Geest Zich als de Geest van toerusting met gaven. Zowel in de tijd van Mozes als in de tijd van de apostelen wordt de opbouw van de gemeente ermee gediend. Zoals de zeventig oudsten gaan profeteren, zo worden ook de gemeenteleden te Jeruzalem vervuld met de Heilige Geest en spreken de grote werken van God in de talen van de hoorders. De Geest komt wonen in de gemeente. Mozes’ gebed wordt op de Pinksterdag verhoord: ‘Och, of al het volk des HEEREN profeten waren, dat de HEERE Zijn Geest over hen gave!’ (Num. 11:29) Christus is de Middelaar, zoals Mozes bij de oudsten.
De Geest vertoont bij de uitstorting op de oudsten in de woestijn dezelfde en soortgelijke hoedanigheden als bij de uitstorting op het Pinksterfeest te Jeruzalem. We kunnen uit deze geschiedenis opmaken dat de Geest des HEEREN onder het oude verbond Dezelfde is als in het nieuwe verbond.

Ik ben met u
Dat het in het Oude als in het Nieuwe Testament om dezelfde Geest gaat, wordt ook duidelijk vanuit de profetie van Haggaï. De wederopbouw van de tempel stagneert. De HEERE gaat dan de landvoogd Zerubbabel, de hogepriester Jozua en het volk aansporen om aan het werk te gaan. Bovendien belooft de HEERE met hen te zullen zijn. De HEERE zal net zo met Zijn volk zijn als Hij erbij geweest is, toen het uit Egypte trok. Toen was de HEERE ook door Zijn Geest in hun midden (vgl. Hagg. 2:6). Hij belooft de aanwezigheid van de Geest, Die Hem vertegenwoordigt en in Wie Hij aanwezig is.
Komen we niet dezelfde belofte in het Nieuwe Testament tegen? Jezus Christus belooft met de Zijnen te zijn al de dagen tot de voleinding der wereld. En dat is Hij dan ook door Zijn Geest. Het doet denken aan het spreken van Jesaja over de Messias in Jesaja 11:2-5. Hij wordt daar getekend als de volmaakte Koning, Die vol is van de Geest. En Zijn gemeente deelt daar met Hem in door het geloof. In die zin trekt Hij met hen mee en is Hij bij hen.

Belofte van de Heilige Geest
Hoe moeten we dan aankijken tegen de belofte van de Heilige Geest in het Oude Testament? In Johannes 7:39 lezen we zelfs: ‘En dit zei Hij (=Jezus) over de Geest, Die zij die in Hem geloven, ontvangen zouden; want de Heilige Geest was nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was.’ Uit het bovenstaande is duidelijk geworden dat we niet kunnen volstaan met de verklaring dat de Heilige Geest er nog niet was of nog niet uitgestort was om op aarde te wonen en te werken.
Vóór Pinksteren was de Heilige Geest immers óók werkzaam. Hij was reeds betrokken bij de schepping, was werkzaam in de wisseling van de seizoenen. De Geest des HEEREN toog Gideon aan, maakte hem met andere woorden bekwaam tot zijn taak. Over Simson werd de Geest des HEEREN vaardig. Ook David was zich bewust de Heilige Geest te hebben ontvangen. Hij smeekte immers of de HEERE Zijn Heilige Geest niet wilde wegnemen.
Toch wordt op tal van plaatsen de komst van de Heilige Geest aangekondigd. Jesaja spreekt er bijvoorbeeld van dat de Knecht des HEEREN begiftigd zal worden met de Heilige Geest. ‘De Geest des Heeren HEEREN is op Mij, omdat de HEERE Mij gezalfd heeft.’ (Jes. 61:1) Zalving duidt op toerusting tot het werk. En dat zien we in het leven van Jezus gebeuren. Bij de doop in de Jordaan daalt op Hem als Knecht des HEEREN de Heilige Geest neer in de gedaante van een duif. Door deze Geest wordt Hij geleid naar de woestijn om de confrontatie aan te gaan met de duivel. In Lukas 4 lezen we dat Jezus na het lezen van dit gedeelte in de synagoge te Nazareth zegt dat deze Schrift in hun oren vervuld is. Het is een Schriftbewijs voor Zijn Messiasschap. Hij is gezalfd met de Heilige Geest om als Profeet de zachtmoedigen een blijde boodschap te brengen, om als Priester gebrokenen van hart te verbinden en om als Koning gevangenen vrijheid uit te roepen en gebondenen opening van de gevangenis. Door de kracht van de Heilige Geest zal Hij Zijn werk verrichten. Het is geheel en al Gods werk. De Geest des HEEREN wordt daar ook gelijkgesteld met de Heilige Geest, die kort tevoren op Hem is neergedaald.

Veranderingen
Je leest voorts onder andere in Jesaja 32:15 dat er geweldige veranderingen zullen optreden, als de Geest uit de hoogte wordt uitgegoten. En Jesaja (44:3) profeteert dat de HEERE Zijn Geest op uw zaad zal gieten en Zijn zegen op uw nakomelingen. Een bepaalde gelaagdheid zullen we weliswaar mogen opmerken in de vervulling van deze en andere profetieën, maar deze belofte betekent méér dan louter een nationaal herstel van Israël.
Ezechiël (36:26, 27) en ook Jeremia (31:31-34) profeteren dat de HEERE Zijn Geest in het binnenste van ons zal geven. In Hebreeën 8 en 10 worden deze woorden ook als vervulde beloften geciteerd. Uiteraard denken we met name aan de bekende pinksterprofetie uit Joël 2:28 dat de HEERE Zijn Geest zal uitgieten over alle vlees en uw zonen en dochters zullen profeteren en uw ouden dromen zullen dromen. Op alle soorten gelovigen wordt de Heilige Geest uitgestort. De met de Heilige Geest vervulde Petrus haalt deze woorden aan op de Pinksterdag als een vervulde belofte.

Verschil
Hoe fundamenteel de uitstorting van de Heilige Geest ook is, toch is Pinksteren niet de geboortedag van de kerk. De kerk was er reeds, want de gemeente van Christus was samengekomen. De kerk is er geweest van het begin der wereld en zal er zijn tot het einde toe, belijden we. Toch is er verschil van de Heilige Geest in het Oude Testament en het Nieuwe Testament, zodat wij over de komst van de Heilige Geest kunnen spreken.
Onder het oude verbond werkte de Heilige Geest in bepaalde personen, terwijl Hij op de Pinksterdag in de gemeente werd uitgestort. Hij is in het midden van de gemeente komen wonen. Ze wordt toegerust voor het volbrengen van haar roeping. Door de kracht van de Geest wordt ze een getuigende gemeente. Op deze wijze vormt God een uitverkoren geslacht en een koninklijk priesterdom uit alle volken.
Toen Christus Zijn werk volbracht had en opgenomen was in de hemel, kon de Heilige Geest zich ten volle openbaren. Hij beperkte Zich niet tot Israël, maar de Heilige Geest werd uitgestort op verschillende soorten vlees. De grens tussen Joden en heidenen werd doorbroken. Vervuld werd de belofte dat de Messias gegeven werd tot een Licht der heidenen. De Heilige Geest is uitgestort om met het evangelie tot de heidenen te gaan. Ze mogen er ook bij horen. Die belofte in het Oude Testament is onder andere met Pinksteren in vervulling gegaan. We mogen bidden om de doorwerking van de Heilige Geest ook in onze tijd. Op die manier kunnen we ons pleitend op Gods beloften in het Oude Testament voorbereiden op het Pinksterfeest. In die zin mogen we ook in de weken voor Pinksteren vol adventsverwachting zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen