Veertig miljoen boeken

Kleurrijke prentenboeken, in groot of klein formaat, over Krummel en zijn vriendjes of over de Nerflanders en hun maker. En boeken voor volwassenen: Goliath de baas, Als het leven tegenzit, 3:16 (over Johannes 3:16), Cappucino, Veilig in Zijn armen, Leven uit genade. Er zijn nog veel meer titels. Van Max Lucado verschijnen elk jaar enkele titels in het Nederlands.

Favoriete schrijver
Max Lucado werd in 1955 geboren en is voorganger in Oak Hills Church, een vrije baptistengemeente in San Antonio in Texas (Amerika). Zijn gemeente groeide uit tot een megakerk, zoals er zoveel in Amerika zijn, met wekelijks ruim 3500 kerkgangers. Door radio-uitzendingen op vele honderden radiostations en video’s raakte in in binnen- en buitenland bekend. In 2005 werd hij door Reader’s Digest onderscheiden als Amerika’s beste prediker. Daarnaast werd hij bekend als Amerika’s meest favoriete christelijke schrijver. Vele van zijn bijna veertig boeken verschenen op bestsellerlijsten. Verschillende keren won hij de ‘gouden medaille voor het christelijk boek van het jaar’ en nog andere prijzen. Van zijn boeken zijn inmiddels meer dan veertig miljoen exemplaren verkocht.
Om gezondheidsredenen legde hij vorig jaar zijn werk als voorganger van de Oak Hills Kerk neer, om zich voortaan alleen toe te leggen op het schrijven van boeken.

Populariteit
Hoe is dit alles te verklaren? In de eerste plaats door zijn kinderboeken, die vooral voorleesboeken zijn, met voor kinderen kleurrijke tekeningen. Ze kunnen voor ouders en leerkrachten van de kleuterklassen aanleiding zijn voor een gesprekje met de kinderen over de werkelijke waarden van het leven.
Daarnaast zijn er zijn boeken voor volwassenen. Deze hebben een heel toegankelijke stijl. Hier zet echter tevens mijn kritiek in. Is die stijl niet al te populair en zelfs op veel plaatsen in strijd met de heiligheid van God? Wat moet ik aan met een zin als:
‘Het is een van tweeën: óf je vindt Christus knettergek, óf je kroont Hem als Koning, óf je vindt Hem nep, óf je besluit dat Hij God moet zijn.’
Veel kritiek heb ik ook op de theologische inhoud van zijn boeken. Het is zelfs de vraag of ze tot verantwoorde christelijke lectuur gerekend kunnen worden.

Verzoening gepasseerd station?
Het eerste dat opvalt, is dat verzoening met God een gepasseerd station lijkt. 'God houdt van ons,' zegt Lucado, Hij kan de gedachte niet verdragen om de eeuwigheid door te brengen zonder ons; als er naambordjes op de tafel van het hemels banket staan, is er een bij met jouw naam erop, het enige dat je te doen hebt is ‘Yes’ te roepen en te kiezen voor Hem. Dat kan heel eenvoudig door in alle eerlijkheid te zeggen: ‘Vader, ik geloof dat U deze wereld liefhebt, U gaf Uw enige Zoon, zodat ik voor eeuwig met U kan leven; zonder U sterf ik, met U leef ik. Ik kies het leven, ik kies voor U’.
Missen we daarin niet het werk van de Heilige Geest, Die overtuigt van zonden, en de belijdenis dat we Gods toorn verdiend hebben en de noodzaak van bekering?

Ergens anders lees ik: ‘Je hebt een Herder nodig en volgens David in Psalm 23 heb je er een. Hij is je Herder. Als je Hem aanvaardt, ontvang je genade voor elke zonde.’ Daarbij past Lucado bijbelteksten zomaar toe op iedereen: ‘Je wordt niet veroordeeld, je bent geadopteerd (Rom. 8:1 en 15), je maakt deel uit van Zijn koninkrijk (Kol. 1:13), je zult nooit worden verlaten (Hebr. 13:3), je hebt een onvergankelijke erfenis (1 Petr. 1:4).

God of Jezus?
Lucado schrijft ook steeds dat het God was Die op aarde kwam, leed en stierf voor onze zonden. Daarbij gebruikt hij populistische uitdrukkingen die naar mijn overtuiging in strijd zijn met de heiligheid van God, zoals: ‘God dobberde in de baarmoeder van Maria, morste melk bij Maria aan tafel, kreeg op school een dikke tien op zijn rapport, als Hij er nu nog was zou Hij je helpen met de hamburgers op de barbecue, lachen om je grappen en er zelf ook een paar vertellen.’
Wie op deze wijze spreekt over de persoon en het werk van Christus, heeft weinig besef van het wonder van Christus’ komst. Niet God kwam op aarde, maar God zond Zijn Zoon en die Zoon kwam, om zondaren in de weg van geloof en bekering in de herstelde verhouding met God te brengen.

Heiliging
Als het gaat over de heiliging, laat Lucado een ander geluid horen dan de belijdenis dat we ook na ontvangen genade zondaren blijven. Zo komt hij tot uitspraken als: ‘We hoeven niet te blijven zoals we zijn.
God kan ons hart veranderen, zodat we gaan leven zoals Jezus, zonder slechte gewoonten en schuldgevoelens. Jezus zal misschien tegen je zeggen: ‘Ik ben er trots op dat je je hebt laten gebruiken door Mij.’
Is dat in overeenstemming met wat Paulus, na zijn bekering, zegt: ‘Het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade dat ik niet wil, dat doe ik’ (Rom. 7:13-26) en wat de Heidelberger Catechismus belijdt dat de allerheiligsten maar een klein beginsel van de nieuwe gehoorzaamheid hebben (antwoord 114)?

God houdt van ons?
Ongetwijfeld staan er ook positieve uitspraken in de boeken van Lucado. Zo schrijft hij over zelfverloochening, vergevingsgezindheid en naastenliefde, over je verdiepen in de Bijbel, de omgang met God in het gebed, over belijdenis van zonden, en over de hel, die een werkelijkheid is voor allen die niet luisterden naar God en Zijn aanbod om te geloven afwezen.
De hoofdlijn van zijn boeken is echter dat God van ons mensen houdt. We moeten dat alleen maar aanvaarden. Daarbij doet Lucado uitspraken die ver beneden de bijbelse maat zijn, zoals in zijn dagboekje Leven uit genade: ‘God is dol op je, Hij vindt het fijn om jou in de buurt te hebben, Hij vindt je het beste dat de afgelopen tijd op zijn weg kwam, als Hij een koelkast had, zou jouw foto erop staan, als Hij een portemonnee had, zou jouw foto erin zitten.’
Ik aarzel niet om dergelijke uitspraken blasfemie te noemen, afgezien nog van het feit dat de uitspraak dat ‘God van ons houdt’ in zijn algemeenheid gesproken zeer onwaar is. Het dagboekje Leven uit genade is overigens, hoe mooi ook uitgegeven, allerminst een dagboek. Het bestaat uit aanhalingen uit vijftien andere boeken van Lucado, waarboven een bijbeltekst is gezet die in de meeste gevallen weinig met het geschrevene te maken heeft.

Ondersteboven?
Enige tijd geleden las ik een artikel van twee Amerikaanse theologen over de oppervlakkigheid van evangelicale kerken in Amerika, waar niet alleen ouderen, maar ook jongeren in Amerika de laatste tijd zeer kritisch over zijn. Ik vind deze oppervlakkigheid ook bij Max Lucado.
Ik denk daarom dat het geen goede zaak is dat er, zoals ik op de website las, samenwerking gezocht en gevonden is tussen de Oak Hills Church van Max Lucado en met Alpha-Cursus Nederland, het Evangelisch Werkverband, de Evangelische Alliantie en de Evangelische Omroep. Onbegrijpelijk is het ook dat het thema van de EO-jongerendag vorige maand Ondersteboven was, waarmee blijkens de website van de EO bedoeld werd dat God ondersteboven van ons is. ‘God is helemaal stapelgek op je en zijn liefde voor jou is enorm’, meldt de website. Is dat de lijn die de EO de komende jaren inzet? Dat mag ons best een grote zorg zijn.
Is de invloed van het evangelicalisme, met name zoals het vanuit Amerika tot ons komt, onder ons niet groot? Worden onze jongeren via de catechese en het jeugdwerk op een goede wijze toegerust in de gereformeerde leer? Zijn de preken onder ons te moeilijk, zodat velen de gereformeerde leer niet begrijpen?
Wat dat betreft mogen de boeken van Lucado een aansporing zijn om de gereformeerde leer die naar de Schrift is, aan jongeren en ouderen helder en krachtig voor te stellen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen