Dr. J. van Beek (1949-2009)

Op zaterdag 6 juni is vol vertrouwen op Zijn Heiland ontslapen ds. Jacobus (Co) van Beek, predikant van de hervormde gemeente te Wierden. Hij werd door zijn Heere thuisgehaald.
Jacobus van Beek werd op 6 maart 1949 te Sprang-Capelle geboren. Daar groeide hij op. Op 30 juni 1972 trouwde hij met Tine Verduijn. Ze ontvingen vier kinderen: Helma, Wendie, Pieter en Arenda. Samen met zijn vrouw ging hij de weg door het leven, waarbij het geloof in de levende God de basis van hun bestaan vormde.
Co van Beek doorliep de lagere school en de ulo te Sprang-Capelle. Nadat hij werktuigbouwkunde had gedaan aan de technische school, volgde hij de opleiding tot leraar in het beroepsonderwijs. Bij verschillende bedrijven was hij van 1967 tot 1973 werkzaam als technisch tekenaar. Vanaf 1973 was hij (assistent-) leraar te Gouda, te Wijk en Aalburg, te Sprang-Capelle en in de provincie Zuid-Holland. In deze periode haalde hij zijn bevoegdheden mavo-docent scheikunde en natuurkunde. Dit heeft hij gedaan tot 1987.

’s Gravenmoer, Jaarsveld, Wierden
Intussen had hij van 1975 tot 1977 de catechetencursus in Zeist gevolgd. In januari 1979 begon hij met de vooropleiding voor de universitaire studie Godgeleerdheid. Hij wist zich geroepen om het Woord van God te gaan verkondigen. In 1981 begon hij als deeltijdstudent theologie aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Zijn opleiding tot predikant heeft hij in 1987 afgerond. In dat jaar werd hij als predikant bevestigd in de eerste gemeente, die hij mocht dienen: `s Gravenmoer. In 1992 ging hij van ’s Gravenmoer naar Jaarsveld. Ook in deze tijd kon hij het doceren en studeren niet laten. Van 1988 tot 1991 was hij als docent ethiek en wijsbegeerte verbonden aan de Evangelische Hogeschool. Van 1992 tot 1999 was hij als leraar verbonden aan het reformatorisch voortgezet onderwijs te Goes. In 1999 werd hij predikant in de hervormde gemeente van Wierden.

Studie over Rathenau
In 1990 begon hij met zijn onderzoek naar Walther Rathenau. Dat leidde in 1995 tot het licentiaat in de Protestantse Godgeleerdheid te Brussel. Op 2 oktober 2003 werd hij doctor in de Protestantse Godgeleerdheid te Brussel. Zijn proefschrift heeft als titel Walther Rathenau, De missie van een onbegrepen Duits-Joodse Europeaan (Kampen 2003).
Uit dit alles komen enkele lijnen van het leven van Co van Beek duidelijk naar voren.
Hij was een harde werker en heeft veel gedaan. Hij werkte gestructureerd en gemotiveerd.
Hij had altijd veel interesse voor techniek. Bij veel gemeenteleden die werk of interesse in die richting hadden, vond hij zo een ingang. In zijn vrije tijd was hij daar ook graag mee bezig.
Hij is altijd blijven studeren. Zijn promotiestudie is daarvan het bewijs. Vanuit een andere achtergrond komend, beheerste hij het veld van de theologie uitstekend en was hij vooral geboeid door cultuurfilosofie. Hij is altijd blijven doceren. Hij bleef iemand die graag anderen kennis bijbracht. Op de preekstoel zag je de leraar. Hij onderstreepte het belang van kennis voor het geloof voortdurend.
Hij was een liefhebber van het Joodse volk, het volk van God, omdat Gods liefde naar dat volk uitgaat. Dat kan niemand die hem hoorde preken of catechisatie geven, zijn ontgaan.

Dorpsdominee
Er zouden nog veel meer dingen genoemd kunnen worden. Hij was een man van zijn gezin en familie. Hij was een levensgenieter en een optimist. Hij hield graag de touwtjes in handen. Hij was een sociaal mens, een fijne collega. Hij was iemand, die overal zijn contacten had.
Toch was hij vooral ook gewoon dorpsdominee: preken, dat allereerst en allerliefst, catechisatie geven en op bezoek gaan. Dat had zijn hart. Hij gaf zijn gaven in de dienst aan de Heere.

Genade
Ruim vijf jaar geleden kwam ziekte zijn lichaam en leven binnen. Hij heeft daar bewonderenswaardig tegen gestreden en ook gehoopt de ziekte te overwinnen. Hij heeft nog weer veel werk als predikant mogen doen, waarbij de ervaring van zijn ziekte aan alles nog meer diepgang gaf. Het was een klap toen de ziekte weer de kop op stak en uiteindelijk duidelijk werd dat zijn levenseinde naderde. Dat kostte strijd. Hij gaf zich over aan de God, in Wiens hand heel zijn leven lag: de God van Jakob. Hij was er verwonderd over dat die God zich de God van Jakob wilde noemen. Want zei hij: ‘Ik ben ook een Jakob.’
‘Mijn genade is u genoeg ’ zei die God tegen hem. Het was genoeg. In dat geloof kon hij zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen loslaten. Kon hij ook de gemeente loslaten. ‘Mijn genade is u genoeg’ (1 Kor. 12: 9), deze tekst staat boven de rouwkaart en deze tekst klonk ook in de dienst van Woord en gebed. Op donderdag 11 juni werd Jacobus van Beek begraven. We hebben zijn lichaam in de akker gezaaid. Op de jongste dag zal het worden opgewekt. De dienst aan de Heere gaat eeuwig door.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen