Jozef wordt verkocht

'Zo trokken en hieven zij Jozef op uit de kuil, en verkochten hem aan deze Ismaëlieten voor twintig zilverlingen; die brachten Jozef naar Egypte.'

Jozef, de lieveling van vader Jakob, wordt erop uitgestuurd om te informeren naar de welstand van zijn broers. Nota bene met zijn netste kleding gaat hij op weg. Vader Jakob trekt zijn zoon Jozef voor. Dat geeft altijd problemen in een gezin, tot in lengte van jaren meest. Hierin geldt voor ouders dat zij: ‘de één niet meerder of minder achten dan de ander’. En dan die dromen over de schoven en over de zon, de maan en elf sterren die zich buigen. Zal hun jongere broer over hen heersen? Dat nooit.
Er is nog iets dat zijn broers dwars zit. Jozef vreest de Heere. Dat roept nog meer tegenstand op. De vrome Jozef, een klikspaan die het zondige leven van zijn broers overbrieft. Dat bevordert de onderlinge relatie zeker niet. Haat, nijd en jaloezie bepalen de sfeer in het gezin van vader Jakob. Het is een gezin vol van zonden. Maar dwars erdoorheen gaat de Heere Zijn weg. Zijn weg met dat gezin, met Jozef én met zijn broers. Wij zien de toekomst voorzien.

Onbarmhartig
In de verte zien zijn broers hem komen. Haat vervult hun hart. Plannen worden gesmeed om die meesterdromer uit de weg te ruimen. Als Jozef aankomt, grijpen ze hem en gooien hem in een droge put. Enige tijd daarna wordt Jozef verkocht aan een handelskaravaan.
Twintig zilverlingen, de prijs van een slaaf. Onbarmhartig zijn die broers. Daar gaat Jozef naar het verre Egypte. Psalm 133 in het negatieve: ‘ziet hoe onbarmhartig is het dat zonen van hetzelfde huis als vijanden samenwonen’. Het liefdesvuur is gedoofd. Daar kan geen zegen op rusten.
Hoe gaat het in onze gezinnen? Hoe is de verstandhouding tussen ouders en kinderen? En tussen kinderen onderling? Laat het liefdesvuur niet doven. Bid om de doorwerking van Gods Geest.

Zo vader zo zoon
‘Vader, is dit de kleding van uw zoon?’ zo huichelen die broers. Vader dient zelf de conclusie te trekken. ‘Jozef, mijn zoon is zeker door een wild dier verscheurd!’ Wat vallen die broers ons tegen.
Maar was Jakob het zelf niet die vroeger zijn oude vader ook heeft bedrogen? De geschiedenis herhaalt zich. Gaat het niet vaak zo in het leven? Zo vader zo zoon? Zien wij in onszelf en in de kinderen niet onze zondige karakters zich voorplanten? Schrikken we ervan?
Vallen wij onszelf niet vreselijk tegen? Zonden van het voorgeslacht die zich voortplanten. Zonde van onze jonge jaren die gekopieerd wordt. Erfzonde, een vicieuze cirkel. Hoe vreselijk. Feit blijft wel dat een ieder verantwoordelijk is voor zijn eigen daden, voor zijn eigen zonden.
Hoe dat verder moet? De Heere weet raad. Hij is machtig om zelfs de meest verstoorde familieverhouding weer recht te trekken. Om zelfs de grootste zonden te vergeven. Laten we tot Hem gaan in belijdenis van zonde en schuld. Opdat het ons welga.

Heel anders
Jozef wordt in Egypte op de slavenmarkt aan Potifar verkocht. Wij kennen de geschiedenis, weten hoe het afloopt, maar als je alleen deze zin leest, dan denk je: het is afgelopen met die Jozef. Zo’n ver land, als slaaf verkocht en dat in die tijd. Dat overleeft hij niet, laat staan dat hij zijn vader en broers terugziet. Dat is onmogelijk.
Maar wat bij mensen onmogelijk is, dat is mogelijk bij God. We zien hier iets van Gods voorzienigheid. Het verloopt zo heel anders dan wij dachten, zo wonderlijk anders.
Alle dingen werken mee ten goede, dat belijden we. In voor- en tegenspoed. Alle dingen, niet toevallig maar door Gods Vaderlijke hand. Geloven we het? Dat zelfs de omwegen en de kronkelwegen, ja ook de diepe dalen in ons leven, door God ons in het geloof ten goede doet toekomen? Het loopt Hem niet uit de hand. Dat geeft rust in het hart. De Heere staat erboven.

Meerdere Jozef
In Jozef zien we de meerdere Jozef, Jezus Christus. Hij Die door broeders van Zijn eigen huis gehaat en veracht werd, de onwaardigste onder de mensen. Hij werd voor de prijs van een slaaf verkocht, bloedgeld. Uitgestoten en ter dood veroordeeld. Jozef moest naar Egypte. De Heere Jezus naar de vervloekte aarde. Het is Gods eeuwige raad om zondaren te redden.
Geloven we Hem, onze oudste Broeder in het geloof ? Kennen en erkennen we Hem? Het is van tweeën een. Gaan we aan Hem voorbij, of vallen we voor Hem op de knieën?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen