ds. J.M. de Raad (1933-2009)

Op zondagavond 22 november ging in vol vertrouwen op zijn Heiland heen, ds. Jacob Marinus de Raad, emerituspredikant van de hervormde gemeente IJsselmuiden-Grafhorst. Door zijn Zender en Heere werd hij thuisgehaald in het Vaderhuis met de vele woningen.
Ongeveer vijf weken geleden openbaarde zich ongeneeslijke longkanker. De artsen gaven nog enkele maanden. De Heere beschikte anders.
Jaap de Raad werd op 2 februari 1933 in Hei- en Boeicop geboren. In Delft ging hij chemie studeren. Hij kwam er terecht onder de prediking van ds. W.L. Tukker. Daardoor werd hij persoonlijk rijk gezegend. Mede daardoor kwam er ook het verlangen in zijn hart Christus en Zijn werk groot te maken als Zijn dienaar. Zo heeft Jaap al de jaren van zijn predikantschap beleefd.
De theologische studie volgde hij aan de universiteit in Utrecht. Daarna deed hij zijn vicariaat in Hilversum bij ds. E.E. de Looze, de zoon van ds. P. de Looze, die ook Jaap zijn laatste gemeente IJsselmuiden had gediend (1933-1943). Door hem werd hij op 15 oktober 1961 bevestigd in zijn eerste gemeente, Jaarsveld, en op 13 maart 1966 in zijn tweede gemeente Sint- Annaland.
Op 20 juni 1971 werd ds. De Raad de eerste predikant van hervormd-gereformeerde richting in Stolwijk. Vanaf 27 maart 1977 diende hij de gemeente IJsselmuiden-Grafhorst. Daar ging hij op 16 mei 1995 met emeritaat. Met zijn vrouw bleef hij er wonen, samen met hun twee zonen en hun gezinnen.
Na zijn emeritaat verleende hij in verschillende gemeenten nog pastorale zorg. Elf jaar was hij geestelijk verzorger van het hervormde verzorgingshuis ‘de Amandelboom’ in Kampen .Zondags preekte hij nog regelmatig en in IJsselmuiden leidde hij al die jaren een eigen gesprekskring.

Gezondheid en werkkracht
Aan een arbeidzaam leven kwam een einde. In het laatste gesprek, enkele dagen voor zijn sterven, zei hij tegen mij: ‘Ik geloof niet dat ik een luie dienstknecht ben geweest.’ Uit deze woorden sprak een diepe verwondering over het geschenk van een goede gezondheid en werkkracht in de dienst van Christus. In Jaarsveld heeft hij zich mogen inzetten voor een stuk gemeenteopbouw. In Sint- Annaland gaf hij mede leiding aan de bouw van een bejaardencentrum.
Vanuit Stolwijk was hij betrokken bij het HGJB-werk. En in IJsselmuiden gaf hij de aanzet voor de derde kerkgelegenheid en de derde predikantsplaats. Godsdienstles gaf hij op de plaatselijke mavo. Vele jaren heeft hij de kerk ook gediend als visitator. Zo gaf hij leiding en maakte beleid. Hij regelde de dingen graag.
Jaap de Raad is altijd blijven studeren. Hij was thuis in de gereformeerde, maar ook in de moderne theologie. Met heel veel vreugde gaf hij jarenlang dogmatiek en moderne theologie aan de studenten van de Reformatorische Leergang in Zwolle.
Hij hield ervan mensen uit te dagen tot gesprek door prikkelende vragen te stellen. Ook mij, als zijn collega (1980-1995), en de andere collega’s, stimuleerde hij, tijdens ons werkoverleg, om te blijven studeren.

Trouwe pastor
Velen zullen zich ds. De Raad blijven herinneren als de dominee met zijn onafscheidelijke pijp. Maar dat was niet het voornaamste. Velen zullen terugdenken aan zijn trouw in het pastoraat. Juist ook in moeilijke situaties liep hij als een herder met zijn schapen mee en zag hij met hen uit naar genezing en heling door de grote Herder. Soms kon hij de inhoud van het geloof weergeven op een heel tere, kernachtige en eenvoudige wijze.
Jaaps hart lag bij de zondagse eredienst, de bediening van het Woord. Stipt als hij was, lette hij erop precies op tijd te beginnen. Met grote liefde wees hij de gemeente op Gods komen in Christus. En dat telkens weer. Opdat wij tot Hem komen! Ik citeer: ‘God in Christus is de Verzoener van de schuld en de Helper in nood. Het geloof is de verbintenis van ons hart met de gekruisigde en opgestane Heere.’ Het gaat niet om het weten van iets ‘van Christus, maar om het kennen van Hemzelf, van de gemeenschap met Hem! Hij is al ons vertrouwen waard, tegen al ons wantrouwen en ongezeglijkheid in.’
Ook Jaap moest alles leren loslaten. Dat kostte ook hem strijd en verdriet. Wie niet?
Zelf belde hij zijn preekbeurten af. Zelf wist hij zich een ‘kleine jongen’, een zondaar. Maar hij sprak goed van Christus en Zijn werk voor hem. Zijn laatste preek ging – wonderlijk – over 2 Korinthe 5:1, de afbraak van ons aardse huis en het hebben van een gebouw van God, eeuwig in de hemelen. Kenmerkend voor zijn preken eindigt ook deze met een lofprijzing.
Zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen verliezen in hem een innig geliefde man, een lieve, zorgzame vader en opa. Velen een vriend en broeder in Christus, ikzelf een trouwe en integere collega.
Zaterdag 28 november is het lichaam van Jacob Marinus de Raad in het graf gelegd. Het wacht daar op de opstanding in heerlijkheid.
Daarvoor werd in de Dorpskerk in IJsselmuiden het Woord bediend uit Romeinen 8:32: ‘Die ook Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken!’ Deze Heere blijft al ons vertrouwen waard.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen