De Profeet van God

In de adventsweken neemt de bekende predikant H.F. Kohlbrugge ons mee op weg naar Kerst. Vandaag naar aanleiding van de belofte van een groot Profeet, in Deuteronomium 18:15 gedaan. 'De Heere zal Hem verwekken, naar Hem zal het volk horen.'

God heeft in Zijn ontferming een Profeet gegeven, naar Hem moeten wij gaan. Deze Profeet houd ik u voor; Zijn Naam is Jezus Christus. Wie zich vervloekt en verdoemd gevoelt, wie in doodsangst beeft voor de stem van de heilige God, die hore deze Profeet, zoals God het heeft bevolen. Wie niet in overeenstemming is met de wet, die is de eerste dood gestorven; wie echter Hem, deze Profeet, niet hoort of wie Hem veracht, die sterft de tweede dood. Wie Hem hoort, die ademt Hij van Zijn lippen eeuwig leven in de ziel; van deze neemt Hij weg de drievoudige dood.

Wat weten wij zonder deze Profeet van God? Slechts dit: Hij is een verterend vuur en wij zijn verloren. Wat doet deze Profeet als u bij Hem in de leer gaat? Hij bestraalt u met Zijn wonderbaar licht. Hij openbaart Zichzelf aan u als de Waarheid en u ziet hoe al de banden van duisternis en onkunde van God van u afgeworpen zijn. Hij openbaart aan u de hele zaak van uw zaligheid, de gehele raad Gods, hoe dat alles waarheid is in Hem, de Heere Jezus, en Hij geeft u Zijn Geest. Hij neemt de blindheid, de aangeboren onwetendheid van u weg. Hij leert u dat deze in vuur en gloed sprekende God, deze rechtvaardige Rechter door Hem uw Vader is en dat Hijzelf aan het recht van de Vader genoeg gedaan heeft en dat Hij dat woord ‘U zult niet …’ voor u vervuld heeft.

Voorts leidt Hij u in de hoofdstukken van Zijn leer, hoe Hij voor u van God is uitgezonden; hoe Hij is geworden uit een vrouw, geworden onder de wet; hoe Hij een vloek geworden is voor u, om u van de vloek der wet te verlossen, en hoe Hij u een eeuwige zegen, eeuwige gerechtigheid, eeuwig leven heeft aangebracht van de Vader, zodat er geen verdoemenis voor u is, omdat Hij u in Zich heeft opgenomen. En zo brengt Hij u naar Gethsémané, brengt u voor de geestelijke en voor de wereldlijke rechterstoel en Hij neemt u met Zich mee naar Golgotha, aan het kruis, in het graf en Hij staat met u op uit de doden, vaart met u op ten hemel.
En dan verrast Hij u met zijn heerlijk woord: ‘Zie, dit Mijn paradijs is voor u; u hebt de verlossing van al uw misdaden in Mijn bloed; u hebt recht op de liefde van Mijn Vader en recht op de erfenis. En met dit Zijn onderwijs, waarin Hij gedurig het geloof in uw hart werkt, herschept Hij u, geeft u zijn gezindheid, ook Zijn Geest, en werpt aldoor Zijn licht, het licht van Zijn genade, op dit ‘U zult niet’, opdat u gedurig op Hem ziet, u aan Hem houdt, en zo zult u niet alleen doen, maar zo doet u werkelijk de goede en heilige en volmaakte wil van God, zonder dat u het weet. Genoeg dat u dit ene weet: ‘Zonder U, o mijn Profeet, mij van God gegeven, kan ik niets.’

Wanneer eet en drink je je een oordeel als het gaat om aanzitten aan de avondmaalstafel?
In 1 Korinthe 11:29 staat dat wie onwaardig eet en drinkt ‘die eet en drinkt zichzelf een oordeel, niet onderscheidende het lichaam van Christus’. Ook in het klassieke avondmaalsformulier, dat in veel hervormde gemeenten wordt gebruikt, kom je dit ‘een oordeel eten’ tegen. Zelfs twee keer. De tekst uit 1 Korinthe 11 wordt in het begin van het formulier aangehaald. Kort voordat de lijst van zonden wordt genoemd klinkt: ‘Zij die dit getuigenis in hun hart daarentegen niet gevoelen, eten en drinken zichzelf een oordeel.’
Wanneer eten en drinken we ons een oordeel? Ik vermoed dat veel gelovigen niet vaak aan een oordeel denken. Horen ze dat woord, dan denken ze vooral aan het laatste oordeel. Zo horen mensen in 1 Korinthe 11 en het avondmaalsformulier wel ‘het oordeel’. Wie er bij stilstaat, kan zelfs denken: ‘Je kunt maar het beste bij het avondmaal vandaan blijven, dan voorkom je in elk geval het oordeel.’

Verdeeld
In de Korinthebrief klinkt het in de situatie van de gemeente toen. Deze was verdeeld. Er waren scheuringen. Christus stond niet bovenaan. Het lichaam van Christus, de gemeente, was gedeeld.
Mensen liepen achter mensen aan. De gemeente vierde ondertussen wel avondmaal. Ze deed dat na samen een maaltijd te hebben gebruikt, het zogenaamde liefdemaal. Ze begonnen niet tegelijk met die liefdemaaltijd. Rijke mensen hadden meer tijd en konden al vroeg komen. Die deden zich tegoed aan eten en drinken. Later kwamen de armere gemeenteleden. Voor hen was niet veel eten over. Vervolgens moest dan het avondmaal gevierd worden. De een was zeer verzadigd of zelfs bijna dronken, de ander had honger.
In die situatie had de gemeente meteen niet door dat avondmaal vieren niet zomaar eten en drinken is, maar gemeenschap hebben aan het lichaam van Christus. Er was ook geen zicht op de gemeente als lichaam van Christus. Daarin kan niet bestaan dat de een beschonken is en de ander honger lijdt. Mensen klagen wel eens over de situatie van de kerk vandaag. In die tijd was het in de gemeente van Korinthe echt niet best. Dat oordeel van God was trouwens in de gemeente merkbaar. Er waren veel zwakken en zieken en er stierven veel gemeenteleden. Wij dienen terdege dus te rekenen met oordelen van God.

Zichzelf beproeven
Het avondmaalsformulier zegt, in de lijn van 1 Korinthe 11, dat wie geen zicht heeft op avondmaal vieren als gemeenschap hebben aan het lichaam van Christus, zich een oordeel eet en drinkt. Christenen moeten zichzelf beproeven ten aanzien van drie punten. Kort gezegd:
(1) dat je je eigen zonden en vervloeking onderkent,
(2) dat je gelooft dat alle zonden je alleen om het lijden en sterven van Christus vergeven zijn en
(3) of je ook gezind bent voortaan met je hele leven God dankbaarheid te bewijzen.
Wie deze dingen beseft, die weet dat brood en wijn wijzen op het voor onze zonden vergoten bloed en verbroken lichaam van Christus.

Goed zicht
Wanneer we willen voorkomen dat wij ons een oordeel eten en drinken, komt het dus op twee dingen neer.
Het eerste is dat we goed zicht moeten hebben op datgene waar brood en wijn op wijzen. Avondmaal vieren is gemeenschap hebben aan het voor onze zonden gekruisigde lichaam van Christus. Wie zonder bezinning op de genoemde drie punten avondmaal viert, loopt het gevaar niet verder te kijken dan brood en wijn en zich dus een oordeel te eten en te drinken.
Ten tweede moeten we goed zicht hebben op de gemeente als lichaam van Christus. Daarin mogen geen scheuringen zijn en mag niet voorkomen dat de een oververzadigd is, terwijl de ander honger lijdt.
Als ik er over nadenk, besef ik dat het moeilijk is een oordeel te voorkomen. De kerk is immers gedeeld. En kijken we naar de christenheid wereldwijd, dan zien we ook broeders en zusters in het geloof die honger lijden.
Gelukkig mag ik dan ook verder lezen in het avondmaalsformulier. Daar staat dat het er niet om gaat de verslagen harten van de gelovigen te ontmoedigen. Het gaat erom dat we het leven buiten onszelf bij Jezus Christus te zoeken, die onder Gods oordeel plaatsvervangend is doorgegaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen