Opvoeding en socialisatie

Het gezin is vanouds een leefgemeenschap van ouders en kinderen, een samenleving waarin de opvoeding van de kinderen plaatsvindt. We noemen het gezin ook wel het eerste opvoedingsmilieu.

We kunnen daarbij onderscheid maken tussen opvoeding en socialisatie. Onder socialisatie verstaan we het onbewuste overdragen van regels en gewoontes, zeg maar het alledaagse gedrag. Kinderen nemen dit over van volwassenen door hun gedrag na te doen: ze leren door imiteren. Het is dus voor ouders en andere opvoeders van belang om zich te realiseren dat zij een voorbeeldfunctie hebben. Dit voorbeeldgedrag wordt mede bepaald door de cultuur waarvan we deel uitmaken en geldt voor alle terreinen van het leven: hoe ga je in het gezin met elkaar om, hoe ga je om met je naaste, hoe besteed je je geld, welke kranten, boeken en tijdschriften lees je, waar kijk je naar, waar luister je naar.

Opvoeding is daarentegen het bewust en actief overdragen van waarden en de daarbij horende normen. Het is het leerproces waarin ouders hun kinderen vormen en leiden, prijzen en belonen, corrigeren en zonodig terechtwijzen, zodat deze kinderen opgroeien tot mondige mensen die in staat zijn verantwoordelijkheid te dragen in de kerk en de maatschappij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen