INGEZONDEN

Kringgebed (I)

Jammer, was mijn eerste reactie na het lezen van het artikel ‘Groep heeft extra valkuil’ in De Waarheidsvriend van 26 augustus. Jammer, omdat hier vooral de ‘valkuilen’ van gezamenlijk gebed genoemd werden. In het artikel ‘Belang herwaarderen’, over gebedssamenkomsten (9 september), werd een en ander meer in evenwicht gebracht.

Fijn dat aan de hand van bijbelteksten het belang van samen bidden uitgewerkt werd. Op de gebedskring in onze plaatselijke gemeente heb ik de positieve invulling hiervan mogen ervaren en ik wil daarom vooral pleiten voor meer van dergelijke kringen. Ook de praktische aanwijzingen in het tweede artikel van ds. J. Muller zijn een positieve aanvulling op het artikel van 26 augustus.

Moeilijk blijf ik wel vinden dat in beide artikelen het kringgebed buiten de gemeente als negatief weggezet lijkt te worden. Hierbij wil ik toch een pleidooi voeren voor bijvoorbeeld jongeren die op school of gelovigen die in de pauze op hun werk samenkomen om voor hun omgeving te bidden. Ik zie het gevaar voor wildgroei ook wel, maar moeten we daarom het positieve verlangen van (jonge) mensen afremmen omdat we alléén de valkuilen zien. Genoemde valkuilen zijn er toch ook voor de gebeden in de eredienst of samenkomsten die onder verantwoording van ambtsdragers vallen? Het deed me pijn dat alleen stilgestaan werd bij de ‘gevaren van emotie, gevoel en ervaringen’ en ‘dat het tijd wordt om af te remmen’. Daarmee doen we oprechte (jonge) gelovigen tekort.

Kunnen we als volwassen gelovigen jongeren, die ernaar verlangen meer van Gods werk te zien in hun omgeving en die steun en bemoediging zoeken door het gebed om staande te kunnen blijven, niet juist aanmoedigen in hun verlangen om God te dienen? Misschien moeten we daarbij als volwassenen ook terugdenken aan de periode dat we zelf jong-en-gelovig waren. Zegt iedere oudere gelovige niet van tijd tot tijd: ‘Wat heeft de Heere me toch nog veel moeten leren? ’ Laten we dit leerproces ook anderen gunnen. Jong enthousiasme en oudere geloofservaring zouden mijns inziens meer in de christelijk gemeente voor elkaar kunnen betekenen.

Met ds. Muller wil ik opmerken dat ons bidden in welke vorm dan ook, altijd tot eer van God dient te zijn. Want het gaat nergens om ons, maar om Zijn heerlijke Naam.

Hettie Boer-Nitrauw, Putten

Kringgebed (II, slot)

In het eerste artikel, over kringgebed en gebedskring, zette ik positief in wat betreft het samen bidden als gemeente. In het artikel over gebedssamenkomsten, benadrukte ik naast het belang van het gebed in de eredienst het belang van gebedssamenkomsten binnen de gemeente. Belangrijk voor mij blijft dat deze samenkomsten gemeentebreed plaatsvinden. Jong en oud samen; in een grote gemeente wellicht meer wijk- of sectiegericht, maar toch gezamenlijk. En dat gevoed vanuit Gods Woord. Ook benadrukte ik dat deze samenkomsten door de ambten dienen te worden gedragen.

De insteek was positief, maar ik legde ook de vinger bij enkele reële valkuilen. Daarmee is het samen bidden toch niet alléén als negatief weggezet. Als jongeren samen willen bidden, zou ik dit niet willen ontmoedigen. Ik heb in het bewuste artikel juist de meerwaarde van het gezamenlijke bidden in de gemeente, zowel ’s zondags als doordeweeks onderstreept.

Wellicht ten overvloede zou ik het persoonlijke gebed nog willen onderstrepen. Laten we onze persoonlijke omgang met de Heere in de binnenkamer blijven beoefenen. Dat is – naar het boekje van Thomas Brooks over het gebed – van vitaal belang.

J. Muller, Zetten-Andelst

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen