Gelukkig is het land...

column

E en internationaal tijdschrift kopte enige tijd geleden met de titel ‘het beste land ter wereld is…’. Getoetst aan een aantal criteria zoals de economische dynamiek, de gezondheidszorg, de kwaliteit van het leven en het onderwijs is een lijst opgesteld van honderd landen. Nederland bezet een achtste plaats terwijl de lijst wordt aangevoerd door Finland en afgesloten door Burkina Fasso. Volgens het onderzoek scoort Nederland met name hoog op kwaliteit van onderwijs en gezondheidszorg.

Opmerkelijk in het onderzoek is de regelmatig terugkerende constatering dat de manier waarop eerder naar prestaties van een land gekeken werd te veel bepaald werd door het bruto nationaal product van zo’n land. Het gevaar daarbij is volgens Nobelprijswinnaar Kuznets dat bijvoorbeeld datgene wat niet gekocht en verkocht wordt of het werk dat thuis wordt verricht, zoals de zorg voor kinderen, niet meetelt.

Ik gebruikte het magazine als lesmateriaal in de bovenbouw. Leerlingen moesten de ranglijst bestuderen met de bijbehorende teksten en mochten daarna commentaar geven en vragen stellen. Veel vragen waren boeiend en prikkelend. Houdt men nu rekening met het feit dat topbedrijven het bijzonder goed kunnen doen terwijl dat niet of nauwelijks van invloed is op het salaris van de

werknemers? Of alleen op het salaris van de directies? Is de sterke vermindering van natuurlijke bronnen van invloed, waardoor in minder bedeelde landen de voedselprijzen omhoogschieten? Wat te denken van de beschadiging van het milieu wereldwijd en de

consequenties voor toekomende generaties? Is het beschikken over werkelijk alles wel een garantie voor een gelukkig leven?

Het is heerlijk om te merken dat leerlingen zich plotseling bewust worden van de factoren die hun leven beïnvloeden. Nog mooier is de vraag die opkwam wat een mens werkelijk gelukkig maakt. Tijdens de tweede les over dit onderwerp kwamen ook aspecten als vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst, zorg voor de minder bedeelden in een land en de kwaliteit van onderwijs ter sprake. Iemand merkte op dat die kwaliteit wordt bepaald door de houding van docent én leerling. De sterk gezamenlijke inspanning kenmerkt het onderwijs van de nummers een en twee (Zuid- Korea) van de wereldranglijst. Een onderwijsinspecteur in Finland werd bevraagd over het aantal uitvallers in het voortgezet onderwijs in zijn district. ‘Als u wilt kan ik hun namen geven’, was zijn antwoord. Over waardebepaling gesproken.

J. van Wijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen