Boekbesprekingen

Sela
Op weg naar Zoar. Een calvinistische strip over de laatste zuil van Nederland.
Uitg. Prometheus, Amsterdam; 117 blz.; € 17,95.
De titel van deze graphic novel – een stripverhaal in boekvorm, bedoeld voor volwassenen, met een literaire insteek – verwijst naar de geschiedenis van Lot, die met twee dochters in Zoar ging wonen, gevlucht uit een goddeloos Sodom. Terwijl de dominee – nadat in het centrum van de macht besloten werd over de toekomst van de zuil – vooropgaat in het wegtrekken van de bijbelbelt naar Zoar, twijfelt Sela zo lang of haar ongelovige broer, die immers op zondag met het openbaar vervoer reist, wel zal ingaan door de poort dat ze zelf te laat komt. Liesbeth Labeur, die in Sela haar alter ego heeft, verbeeldt een zondag uit het leven van een dertienjarig Zeeuws meisje, lid van een groot refogezin. Tijdens de zondag speelt de droom van de afgelopen nacht voortdurend door haar hoofd. Sela is een kunstenaar die gaat voor inhoud, niet voor publiciteit. Ze verdient daarom aandacht voor haar boodschap. In 2009 werd ze bekend als brein achter de Calvijn-glossy, die inmiddels opvolgers met Arminius, Guido, Menno en Antoine heeft. In Op weg naar Zoar zijn haar sobere tekeningen veelzeggend en verbeeldend. Ze beschrijft de reformatorische zuil zonder dedain, spiegelt de mensen in hun gedragingen en vergroot deze uit. Juist op dat moment moet je tegelijk glimlachen en nadenken over waar deze zuil voor staat en waartoe ze dient.

P.J. Vergunst, Apeldoorn

---
Piet Maasland Blindelings vertrouwen. Uitg. In-Out Books; 80 blz.; € 12,95.
Het is niet gemakkelijk voor iemand die blind is of een andere handicap heeft in de maatschappij zijn of haar weg te vinden. Dat geldt nog meer als iemand op latere leeftijd blind wordt. Dat laatste was het geval met de schrijver van dit boekje. Piet verloor het gezichtsvermogen van zijn linkeroog toen hij 35 jaar was, terwijl het rechteroog al slechter werd, totdat hij op 57-jarige leeftijd geheel blind werd. In dit boek vertelt hij zijn levensverhaal: de bezoeken aan de oogarts, de onderzoeken in de verschillende ziekenhuizen, zijn pogingen om zijn handicap voor zijn vrouw en kinderen te verbergen, het langzamerhand moeten opgeven van zijn goede baan bij de bank ondanks de pogingen van de bank om hem in zijn handicap tegemoet te komen, het niet meer kunnen autorijden en, wat later, niet meer kunnen fietsen, het leerproces in het revalidatiecentrum Visio Het Loo Erf in Apeldoorn om met zijn handicap te leren leven, zijn aanvankelijke moeite om met de blindenstok te moeten lopen, de blindengeleidehond die in zijn leven kwam en zijn trouwe makker werd, enzovoorts. Ontroerend is wat Piet schrijft over de eerste ontmoeting met zijn hond thuis: ‘De hond kwam naar me toe en gaf me een lik over mijn hand. Toen ik hem even later riep, kwam hij meteen en gaf me een lik over mijn wang.’ Mooi is ook om te lezen van de positieve reacties van de kerkelijke gemeente Putten op de blindengeleidehond in de kerk. Het boekje draagt de veelzeggende titel Blindelings vertrouwen. ‘Ik heb geleerd om mijn vertrouwen blindelings te geven aan God, de mensen om me heen en mijn geleidehond. Na al die jaren heb ik geleerd te accepteren en dankbaar te zijn voor alles wat er op mijn weg komt. Alle leven is de moeite waard, ook het leven met een handicap’, schrijft Piet. Is dat geen innerlijke genezing die God wil geven aan iemand die geen lichamelijke genezing op het gebed ontvangt? Een boekje waar je blij van kunt worden. Een aanrader voor allen die, al of niet in het pastoraat, met de gehandicapte medemens in aanraking komen.

H. Veldhuizen, Wapenveld

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen