Zo gaan doden leven

God de Vader wekt barmhartig tot nieuw leven en daarmee tot een levende hoop. De opstanding van Christus is daarvan het fundament.

Christus is de levende Zaligmaker, die de dood heeft teniet gedaan. Hoopgevend is dat. Een machtig getuigenis in een wereld die in de houdgreep is van de dood. De bijbelse hoop is niet onzeker, maar zeer vast, omdat deze hoop rust in God en in Zijn betrouwbaar Woord. God bedriegt ons niet. Er bestaat ook zo iets als een dode hoop, die zomaar verdampt. Een uitdagende nieuwe baan, een nieuw, vrijstaand huis, een pas geboekte vakantie – dan zul je het beleven, dat ultieme geluksgevoel. Toch merk je al snel: dit brengt niet wat ik hoopte. Het is achterhaalde hoop, een uitdovende vlam.

Hoop die leeft
Petrus schrijft in deze eerste brief over een lévende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden. Achter dat ‘opgestaan uit de doden’ zien we het volkomen offer, dat Christus bracht op Golgotha. Maar Zijn werk is niet alleen volbracht, het is op Pasen ook aanvaard. Het was genoeg! Zo geeft de opstanding van Christus uit de doden een vast fundament aan de hoop op het eeuwig leven. Die hoop is dan ook door Hem levend en echt. Deze Opgestane dingt naar ons hart, om Hem voor altijd toe te behoren: Hij ons Eén en Al. Dan kijken we radicaal anders de toekomst in dan tevoren. Oordeel en dood liggen in Christus achter ons en het eeuwige leven is al begonnen. Al duurt de strijd nu nog voort en staat de volle openbaring van het heil nog uit. Dat blijft trekken. Of beter: Hij trekt. Want de Bijbel vertelt over altijd met de Heere zijn, de strijd voorbij, zonder zonde, eeuwige vreugde.

Geheim
Wat is het geheim van deze levende hoop? Hij deed ons opnieuw geboren worden tot een levende hoop. Dat is te danken aan de grote barmhartigheid van God de Vader. Petrus wijst op dit onmisbare handelen van God, waardoor Hij tot nieuw leven wekt. Dit ‘opnieuw geboren worden’ is dus niet een natuurlijk proces of iets waar wij zelf de hand in hebben. Wij komen van onszelf niet verder dan een dóde hoop. Maar dat wordt radicaal anders als God Zelf ingrijpt. Hij brengt de levende hoop mee door die nieuwe geboorte. En Hij doet dat door de opstanding van Christus uit de doden. Dat wil zeggen: Hij brengt de opstandingskracht van Christus in het hart en overwint zo de dood binnen in ons. Met Christus brengt Hij de vergeving van zonden mee en het eeuwige leven. Hij geeft de zonde en de hang naar de zonde in ons hart de doodsteek. Zo gaan doden leven. Met Christus gestorven en met Christus opgestaan. Petrus sluit zichzelf erbij in: ons. Alsof Petrus tegen mij, die alles bij de handen afbreekt, wil zeggen: ‘Vat moed. De Heere heeft ook mij, Petrus, die Hem verloochende, opgezocht en Zijn liefde geschonken.’

In de schoot
De Heere heeft dat heil gereed gemaakt, zonder mij en voor mij. Die zaligheid heeft hier al een begin, maar de volle zaligheid staat nog uit. Die zal in de laatste tijd opengelegd worden, dan gaat het gordijn voorgoed opzij. Dan komt die zaligheid tot volle openbaring. Zo heerlijk als nooit één mens heeft kunnen bedenken. Die zaligheid is een erfenis (vs.4). Die valt je zomaar in de schoot, als een vrije wilsbeschikking van de erflater. Bijzonder om dan in Psalm 16 te lezen: ‘De HEERE is mijn enig (erf )- deel.’ Die erfenis is onvergankelijk, onbevlekt en onverwelkbaar en wordt in de hemelen bewaard voor ons. Dat wil zeggen: niet vatbaar voor bederf, vervuiling en eeuwig jong. Het gaat zelfs om een dubbele garantie. De eerste is: deze erfenis is in de hemelen bewaard voor u, zegt de apostel. En de tweede: ‘U wordt voor die erfenis bewaakt in de kracht van God door het geloof.’ De erfenis wordt dus bewaard voor de gelovigen én de gelovigen worden bewaard voor de erfenis. Dat is geen geringe steun in de rug in de strijd van het geloof. Dat geeft ook een teer en afhankelijk leven. Wat een wonder:
Gij deed mij tot d’ erfenis komen,
Van de vromen,
Wien de vrees Uws Naams bekoort.

Stemmen we in met zijn lofprijzing? Geprezen zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus. Er is plaats bij Hem om ook van u en mij een mens te maken die God prijst. Toch? En gij mijn ziel, loof gij Hem bovenal!

---
Geprezen zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons, overeenkomstig Zijn grote barmhartigheid, opnieuw geboren deed worden tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden, tot een onvergankelijke, onbevlekte en onverwelkbare erfenis, die in de hemelen bewaard wordt voor u. U wordt immers door de kracht van God bewaakt door het geloof tot de zaligheid, die gereedligt om geopenbaard te worden in de laatste tijd.
1 Petr.1:3-5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen