Ruim zicht

Studeren wordt duurder. De overheid heeft maatregelen afgekondigd die tot een forse lastenverzwaring voor studerenden kunnen leiden. De boeteregeling voor studenten die meer dan twee jaar studievertraging oplopen is weliswaar een jaar opgeschort, maar is daarmee niet van tafel. Daarnaast is besloten instellingen van hoger onderwijs niet langer te bekostigen voor studenten die een tweede opleiding volgen. Dat betekent dat universiteiten en hogescholen de volledige kosten voor de opleiding bij deze studenten in rekening zullen moeten brengen, waarmee het verschuldigde collegegeld al snel oploopt tot 5000 of zelfs 15.000 euro per jaar.

Tijdens de laatste synodevergadering werd aandacht gevraagd voor de positie van theologiestudenten die door deze maatregelen extra zwaar lijken te worden getroffen. Met een driejarige bacheloropleiding en een driejarige masteropleiding behoort de theologie tot de langste academische opleidingen die we in Nederland kennen. Een lange opleiding bergt het risico in zich van substantiële uitloop op de nominale studieduur en dus daarmee op boetes. Daarnaast behoort de theologie tot de academische opleidingen met de meeste studenten (tot wel 40 procent) die deze studie als tweede studierichting volgen.

Met de reguliere theologische langstudeerders heb ik eerlijk gezegd weinig compassie. Als je op kosten van de overheid zes jaar mag studeren voor een betrekkelijk laag collegegeld en daarbij ook nog twee jaar vertraging mag oplopen, dan mag je niet klagen. Sommige Nederlandse studenten mogen af en toe best een stimulerende schop onder het achterste krijgen en er is weinig aanleiding theologiestudenten daarvan op voorhand uit te zonderen.

De problematiek van studenten, onder wie de zogenaamde late roepingen, die theologie als tweede studierichting kiezen verdient meer kerkelijke aandacht. Er zijn gelukkig instanties, zoals de Gereformeerde Bond en de Stichting Ruimzicht, waar studenten voor financiële ondersteuning kunnen aankloppen. Ten gevolge van de overheidsmaatregelen zal het beroep op deze fondsen de komende tijd sterk toenemen. Tijdens de laatste synodevergadering werd ook gesproken over mogelijke miljoeneninvesteringen door de kerk in vastgoed. De vraag is of de kerk er niet beter aan doet haar middelen te beleggen in mensen dan in stenen. Het zou hierbij wel eens kunnen gaan om het verschil tussen ruim zicht en kort zicht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen