Rotterdam-Zuid

De maatschappelijke ontwikkelingen vanaf de jaren zestig en de daaraan gerelateerde onderwijsvernieuwingen hebben een sterk egaliserende invloed gehad op onderwijs en kerk. Onlangs las ik een term die deze ontwikkeling stevig samenvat: we hebben de zaak kapotgeëgaliseerd. We zitten met de scherven van de jaren zestig en zeventig in de handen, de tijd waarin het excelleren van leerlingen en studenten verdacht gemaakt werd. De tijd waarin het gewoon werd om te tutoyeren.

De Basisvorming en de Tweede Fase in het voortgezet onderwijs, het competentiegerichte onderwijs in mbo en hbo zijn rechtstreekse gevolgen van dit egalitaire denken van de jaren zestig en zeventig. De curricula op scholen voor voortgezet onderwijs zijn drastisch uitgekleed om iedereen tegemoet te komen, het aantal contacturen in het mbo en hbo is sterk teruggeschroefd. De socialisering van het leerproces lijkt belangrijker dan het verkrijgen van vakkundigheid. Het opvallende is dat in deze hele beweging het christelijk en reformatorisch voortgezet en hoger beroepsonderwijs vrij soepel zijn meegegaan. Soms zelfs voorop liepen.

Een en ander is nu wel merkbaar. Hbo-diploma’s blijken nogal eens waardeloos, omdat het onderwijs vooral opgaat in een circus van werkstukken, portfolio’s en groepsopdrachten. De POP’s en de PAP’s vragen vooral reflectie, geen inhoud. Ook in de kerk is men meegegaan met deze beweging. De angst om de jeugd kwijt te raken heeft een ongezonde reflex veroorzaakt. Kerkgeschiedenis en dogmatiek kunnen niet meer, het moet gaan om de pastorale toon, om het aanbrengen van een apologetische houding. Invoelend vermogen, dat is de belangrijkste competentie van de catechiseermeester. Zich kunnen verantwoorden in de samenleving, dat is wat geleerd moet worden. De waarde hiervan is evident en mag zeker niet verdwijnen, maar het besef dat een stevig stuk achtergrondkennis daarbij nodig is, lijkt meer en meer afwezig. Het gevolg is dat de talenten die onze jongeren in potentie hebben, lang niet altijd meer volledig worden aangeboord. Vaardigheden als echt luisteren, een boek ook werkelijk uitlezen, het hebben van persoonlijke orde en discipline lijken te vervagen. Juist déze ‘soft skills’ vragen aandacht. Te beginnen bij de lerarenopleidingen. In Rotterdam- Zuid hebben alle scholen voor voortgezet onderwijs inmiddels de handen ineengeslagen om daarop in te zetten. Waarvan akte!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen