Nieuwe visienota voor kerk

De grondtoon van De hartslag van het leven, de nota die het moderamen van de Protestantse Kerk heeft voorgelegd aan de generale synode, is vol ‘geloof, hoop en liefde’. ‘Het gaat om het hart dat klopt door geloof, hoop en liefde’, schrijft scriba dr. A.J. Plaisier in de inleiding op de ontwerpvisienota. ‘Een hart dat klopt omdat er meer is dan onze mogelijkheden en onmogelijkheden. Meer dan de dode herhaling van zetten. Dat meer wordt ons gegeven door de levende Geest. Met die hartslag is er toekomst voor het geloof, toekomst voor de kerk en ook toekomst voor de Protestantse Kerk.’

Vier thema’s
De nieuwe visienota – bedoeld als opvolger van de nota uit 2005 Leren leven van de verwondering – is geschreven door scriba Plaisier in overleg met een brede vertegenwoordiging uit de Protestantse Kerk. Dat er ‘meer’ is, wil de kerk met name via vier thema’s duidelijk maken 1. via inhoud: ‘Op de dag van de opstanding’ - geloofsgesprekken, geloofsver-dieping - inwijding in geloof, missionaire cursussen 2. via vorm: ‘Twee of drie in Jezus’ naam’ - nieuwe vormen van gemeentezijn - nieuwe vormen van liturgie 3. in de samenleving: ‘Politiek lichaam’ - diaconaat - kerk als alternatieve samenleving: ethiek 4. met andere kerken: ‘Samen met alle heiligen’ - migrantenkerken - oude en nieuwe oecumene

Richting geven
Het gaat in de visienota om de verwoording van datgene waar de Protestantse Kerk nu voor staat en waar zij zich in deze tijd op wil richten. Het is geen geloofsbelijdenis of theologische verhandeling, maar een korte, krachtige en inspirerende tekst. Het stuk wil richting geven aan de beleidsplannen die de kerk voor de komende jaren gaat uitwerken. ‘Het doel van deze visienota is moed geven om te geloven en (nieuwe) zin geven om kerk te zijn. Niet door iets nieuws te verzinnen of een truc toe te passen. Dat helpt hooguit even. Wel door terug te gaan naar de bron, de oorsprong, de kern van de kerk, de Heer van de kerk.’

Inhoud
De conceptvisienota zet in bij ervaringen met de huidige kerk, waar de tijd van de vanzelfsprekendheid voorgoed voorbij is. Veel mensen – ook binnen de kerk – twijfelen aan de toekomst van de kerk. De kerk kan die ervaringen niet negeren maar zal zich moeten richten op de kern. ‘Het gaat erom de kerk weer te ontdekken als dat waar Jezus over sprak: mensen bijeen in zijn naam, in het geloof dat Hijzelf als de Levende in hun midden is.’ ‘Soms wordt het minder: minder mensen, minder dominee, minder geld. Dat doet pijn. En toch kan dat juist oog geven voor het echte ‘meer’: het levende Woord van de Heer, de nabijheid van een God van liefde die ons aan elkaar geeft.’ De opstanding van Jezus Christus maakt duidelijk dat er meer is dan een dichtgetimmerde wereld. Dat wordt op zondag gevierd en daaruit leeft de kerk. Omdat de kerk gelooft dat Christus als de levende aanwezig is ‘waar twee of drie in mijn naam bij elkaar zijn’ is er alle ruimte om ‘de kerk opnieuw uit te vinden’. Er kan ontspannen gezocht worden naar nieuwe vormen van gemeente zijn. Creativiteit, met goede smaak en kwaliteit, moet de kans krijgen. Sommige vormen hebben hun tijd gehad. Het roer tijdig omgooien staat dan dichter bij het leven uit de Geest dan star doorkoersen.’ Van groot belang is daarbij de wijze waarop de kerk in de samenleving leeft. De kerk is er ook voor de samenleving, zij is zelf samenleving, politiek lichaam en door haar wijze van bestaan in haar betrokkenheid op de wereld zout der aarde. Daarbij maakt de Protestantse Kerk deel uit van de wereldwijde kerk. ‘De kerk is nog steeds wereldwijd. Er is meer kerk dan die in Nederland.’ De Protestantse Kerk wil kerk zijn met die andere kerken. In Nederland – zowel met gevestigde kerken als met migrantenkerken – en in het buitenland. ‘Eén ding is duidelijk: kerkelijke verdeeldheid heeft de geloofwaardigheid van het evangelie al te zeer aangetast. We hebben de tijd niet meer daar nog langer mee door te gaan.’

---
Visienota
De generale synode heeft bij de aanvaarding van het visiedocument Leren leven van de verwondering in 2005 uitgesproken dat de visienota beschouwd kan worden als het beleidsplan van de kerk in haar geheel. In een visienota gaat het om de verwoording van datgene waar de Protestantse Kerk voor staat en waar zij zich op wil richten gezien de situatie waarin zij zich bevindt. De visienota is voor de dienstenorganisatie uitgangspunt bij het formuleren van toekomstig beleid. De uitwerking van deze visie zal de komende jaren in het beleidsplan van de dienstenorganisatie en in aparte beleidsnotities aan de synode worden voorgelegd. Voor gemeenten en kerkenraden kan de visienota helpen en uitdagen in de bezinning op het kerk zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen