Advent waar geen toekomst is

Ze zijn op weg naar Moab. Op zoek naar een dorp waar voedsel te vinden is. Want in Bethlehem is geen brood meer te vinden. Bethlehem, broodhuis, is een huis zonder brood.

Vreemd. Waarom geeft Bethlehem geen brood? Het is toch land van belofte? Waarom werkt God niet actief ? Godsverberging is een actueel gebeuren. Het is moeilijk de oorzaak aan te wijzen. Zonde, ongeloof, vijandschap, verzoeking, beproeving, hoogmoed, welvaart, cultuur? Wij weten het niet. Belangrijker is misschien hoe je erop reageert.

Naar Moab
Elimelech – de naam betekent: Mijn God is koning – reageert door naar Moab te gaan. Maakt hij zich zorgen om Machlon (zieke) en Chiljon (afgeschrevene)? De reis naar Moab is in ieder geval een vreemde keuze. Moab ontstond uit incest. Moab gaf het hongerige Israël geen brood en water, huurde Bileam om hen te vloeken en verleidde hen tot goddeloosheid en seksuele uitspattingen. Daarom mocht de Moabiet in de vergadering van de HEERE niet komen. Vreemder is nog dat Elimelech de woestijnreis terug gaat. Hij keert zich af van Gods redding en zoekt zijn eigen weg. Als je de problemen zo wilt oplossen, moet je van Israëls God geen hoop verwachten. Dit is een weg naar de dood. Dat blijkt. Elimelech, de zieke en de afgeschrevene sterven. Dat is het begin van het verhaal. Naomi is een weduwe zonder hoop. Haar toekomst is voorbij. Zij is verloren in Moab.

Niet onschuldig
Naomi is niet onschuldig. De hongersnood in Bethlehem kun je niet goed duiden, maar Elimelechs reactie is verkeerd. Naomi is daar mede schuldig aan. Inderdaad, er gebeuren dingen in het leven die je niet kunt begrijpen. Niet alles past in onze beleving in het plaatje. Je moet niet oordelen naar aanleiding van gebeurtenissen die iemand overkomen. Maar onschuldig zijn we niet. Ons godsgemis oplossen kunnen we niet. Wat wíj doen, leidt naar de dood. We keren ons sneller van God af dan dat we terugkeren. Daarom moet je niet weggaan. Maar misschien ben je al weg. Weggaan hoeft niet altijd lichamelijk te gebeuren, dat kan ook heel goed geestelijk.

Opstaan
Op een dag staat Naomi op. Opstaan is een activiteit die op leven duidt. Er is iets met haar gebeurd. Wat? Een woord van God is tot haar gekomen. Ze heeft gehoord dat God naar Zijn volk heeft omgezien. Omzien is: scherp toezien. Dat kan betekenen dat God de zonde heel goed ziet, maar ook dat God de nood scherp ziet. Die liefdevolle aandacht van de HEERE zet Naomi in beweging. Ze heeft het nog niet door, maar Gods adventsgenade raakt haar aan. Waarom ze het niet door heeft? Ze is verbitterd door het geleden verlies. Het kan zijn dat je Gods genade niet ziet door geleden verliezen of omdat bepaalde zaken in de weg zitten. Het kan zelfs zijn dat je door Gods genade nog negatiever gaat denken. Je hebt namelijk door hoe je situatie is: zondig, buiten God, door jou niet te veranderen. Je kunt je niet losmaken van wat je drukt, het benauwt je. God is wel in je leven, maar je ziet Hem niet.

Boos
Haar negatieve houding, terwijl ze toch weer de goede weg naar het land van God is ingeslagen, blijkt uit Naomi’s gedrag onderweg en bij aankomst in Bethlehem. Ze kan niet blij zijn met Ruths solidariteit. Ze verbaast zich niet over Ruths geloof. Ze dankt Ruth niet voor haar hulp. Haar komen in Bethlehem is aan Gods genade alleen te danken. Zij handelt zonder te beseffen hoe goed God voor haar is. Ze is boos op God. Hij staat haar geluk in de weg. Hij heeft haar alles afgenomen, zodat haar toekomst gesloten is, zwart als de nacht.

Hij werkte al
Waarom is dit toch advent? Omdat het niet waar is wat Naomi denkt. Ja, de situatie – de situatie van het geestelijk leven – is wel waar en ernstig. Maar ons leven is niet het hele leven. Het is maar een klein stukje van de werkelijkheid. God is veel groter dan ons hart. Hij gaat Zijn eigen gang. Hij doet Zijn liefdeswerk. Hij opent nieuwe perspectieven. Hij zorgt als wij nog in het duister zijn. Hij werkte al toen wij nog niets in Moab hadden vernomen. God gaf brood en als Naomi aankomt in Bethlehem staat de gersteoogst (het zaad!) rijp op het land. Want God heeft Naomi een schoondochter meegegeven. En wat voor een. Je kunt haar gerust een levende uit de doden noemen. Dat God uit niets iets tevoorschijn roept, blijkt levensgroot in Ruth.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen