Nieuwe tijd, nieuwe roeping

Misschien verdween het christelijke verzet tegen de werkende getrouwde vrouw, omdat het zich vooral richtte op het hebben van een baan. In de praktijk bleek dat het nodig of wenselijk was: het jonge stel wilde een huis kopen en de vrouw wilde haar studie in praktijk brengen, haar expertise niet verliezen en bovendien vindt ze vreugde in het uitoefenen van haar beroep.
Toen eenmaal bleek dat de ontwikkeling niet te keren was, verdween het probleem geruisloos van de kaart.

Sterke rivier
Ondertussen bleven de gevaren die christenen dertig jaar geleden zagen volop bestaan. Wat doen we daarmee? De Schotse schrijver Walter Scott zei eens: ‘Een sterke rivier moet je niet proberen tegen te houden, dat lukt niet. Maar je moet hem wel kanaliseren.’ Hij zei dat met het oog op veranderingen in cultuur en maatschappij. Het lijkt me een belangrijke gedachte.
De ontwikkeling in onze cultuur waarbij steeds meer (getrouwde) vrouwen gaan werken, is als een sterke rivier. Het ziet ernaar uit dat het helemaal bij ons westerse patroon gaat horen. Beiden fulltime, beiden parttime, of verschillend.
Eerst is geprobeerd die rivier tegen te houden. Dat ging niet. Daarna is de rivier als het ware vrijgelaten om haar eigen gang te gaan. Dat kan tot zeer ongewenste, ja schadelijke ontwikkelingen leiden: schade aan huwelijk, gezin en geestelijk leven.
Het is nodig is om deze nieuwe situatie te kanaliseren, om de nieuwe omstandigheden vanuit de Bijbel en het geloof vorm te geven.
Het is een vorm van kerstenen: het gewone dagelijks leven in al haar situaties en ontwikkelingen vormgeven in het licht van de Bijbel.
Dat is juist ook rondom de werkende (getrouwde) vrouw een belangrijke roeping voor een christen.

Klokhuis van vrouw
Deze kerstening zal moeten plaatsvinden vanuit de roeping die God de vrouw heeft gegeven. Vanuit Genesis 1 en 2 is duidelijk dat de vrouw, net als de man, geschapen is naar het beeld van God. Dus de omgang met God, het liefhebben van God, het gehoorzamen van God behoren tot het klokhuis van haar persoon. De vrouw moet daarom geen baan en/of carrière zoeken vanuit de gedachte daarin tot haarzelf te komen of tot een zinvol leven te komen. Nee, God is de zin en het doel van haar bestaan. Niet de maatschappij, niet een bedrijf, niet een eigen baan. De relatie met Hem is daarom het hoogste en eerste en zal ook de prioriteit willen hebben.
Een voorbeeld. Is het goed als iemand in de verzorgende sector graag veel weekenddiensten draait?
Dat levert veel op. De man is dan toch thuis voor het gezin. Maar praktische belang en financieel voordeel gaan dan toch gemakkelijk de toon zetten. En kan dat zonder gevolgen voor huwelijk, gezin en geestelijk leven blijven?

Kansen
Het werken van de vrouw biedt ook nieuwe kansen. In ieder geval ligt daartoe de roeping. Namelijk om op de plek waar je werkt ook werkelijk christen te zijn. Om naast de bekwame en trouwe vervulling van je werk, er te zijn vanuit de relatie met God. Oprecht en recht, zonder afgunst, geroddel en geflirt. Genegen om waar het kan in gesprekken je niet te schamen om iets van God door te geven. Zo ligt er vandaag een roeping om te dienen, opdat het geloof, het evangelie in de vrouw op allerlei werkvloeren kan komen."

Eén met man
De verhouding tot de eigen man is het tweede ijkpunt. Ben je als vrouw getrouwd, dan ben je aan je man verbonden om hem te helpen.
Het lijkt ouderwets om dat punt naar nu door te trekken, maar dat is het niet. Het is een heilige bedoeling van de Schepper dat man en vrouw een eenheid vormen. Kan dat ook als een vrouw meer gestudeerd heeft dan haar man of als ze meer aan kan? Naar mijn gevoel is het ook dan haar roeping om haar baan en werk te doen als voor haar man. Ze steunt hem in de taak van werk, om zo samen het gezin te onderhouden.
Juist als een vrouw dat in Christus beoefent, zal haar leven niet tot een apart bestaan, los van haar man uitgroeien.
Dan blijft in de diepe lagen van het innerlijk de eenheid bewaard. Dat zal extra aandacht vergen als man en vrouw alle twee werken. Heel gemakkelijk ontstaan dan eigen werelden, met eigen spanningen, stress, gevoelens en richtingen. Uiteengroeien is dan niet denkbeeldig. Het is dan extra belangrijk dat je de werkervaringen deelt, dat er openheid naar elkaar toe is.
De eenheid van man en vrouw gaat vanuit de schepping boven ieders werk uit.
Juist in een tijd waarin er veel huwelijken spaak lopen, moeten echtparen investeren in de eenheid tussen hen beiden. Als je alle twee werkt, moet je ervoor zorgen dat je elkaar genoeg ziet en dat de harten trouw blijven. Het gebed om samen bewaard te blijven zal hier zijn plek hebben.
Een risicogebied vormen gemengde werkplekken waar veel stress is. In ziekenhuizen en bij politiewerk komt meer ontrouw voor dan gemiddeld. De losse moraal kan zo via de werkende vrouw huwelijk en gezin binnendringen. Ook hier wil het geloof de situatie kerstenen door de onverbrekelijke huwelijkstrouw bepalend te laten. Die wil de onderlinge omgang op het werk een zuivere toon laten hebben.

Rem
Van man en vrouw vraagt dat om veel te investeren in de onderlinge eenheid.
Dit zal een rem betekenen op de soms aanwezige drang om meer te gaan werken. Soms is die oproep er vanuit het werk. ‘Je bent nodig, kom een dag extra.’ En we zíjn graag nodig, dat streelt je. Soms komt de drang vanuit de bankafschriften; met het oog op de uitgaven zouden iets meer inkomsten welkom zijn. Het inkomen kan je hart inpalmen. Een groter huis, de vakantie, kleren. Zeker, we blijven de kerkelijke taken vervullen, maar van binnenuit begint toch een voortgaand proces van ontgeestelijken. God raakt verder en verderweg.

Volgende week: de grote tegenstelling is niet: mag ik werken of niet?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen