Globaal bekeken

Uit De Waarheidsvriend van 1924: ‘Een groot man is uit ons midden heengegaan’.

Het behaagde den Heere van leven en dood in den vroegen ochtend van Woensdag 11 Juni van ons te nemen jhr. Mr. A. F. de Savornin Lohman.
Lohman, want zoo noemde ons volk hem, was groot van geest, groot van gemoed en groot van hart.
Wie den Staatsman-Evangeliebelijder gekend heeft en het voorrecht genoot met hem zoo nu en dan te mogen verkeeren, vroeg zich telkens af, waarin Lohman wel het grootst was.
Lohman viel te bewonderen in de groote gaven, die God hem geschonken had en die hem tot in hoogen ouderdom ja, tot in de stervenure bij bleven, wanneer hij als de groote kampvechter voor recht en vrijheid optrad.
Maar een grootsch moment was het zoo dikmaals zijn rijzige gestalte zich plotseling oprichtte, z’n oogen fonkelden, z’n stem trilde en hij zich zoo geheel onvoorbereid in het midden van den strijd wierp, dan voelde een ieder, die van zijn hartstochtelijk woord getuige was, eigen bloed opbruisen en kwam men onder den indruk van het gewicht van het oogenblik, dat men doorleefde.
De Tweede Kamer heeft heel wat van die oogenblikken medegemaakt, vooral toen in de dagen van den schoolstrijd Lohman voor de vrijmaking van het onderwijs op de bresse stond.
Lohman voelde zich thuis onder de kleine luyden van ons volk. Hij heeft met hen de koude van den nacht en de hitte van den dag gedragen. Met geen vinger kon de tegenstander wijzen naar het vlekkeloos staatkundig verleden van hem, dien ook het Antirevolutionaire volk liefhad.
Want wat ook scheidde, Lohman bleef hunner één.
En thans is deze groote man van ons heengegaan.
Met grooten dank blijft ook onze Redactie Lohman nastaren, die met de andere voortrekkers, die hem reeds voorafgingen, ons volk heeft uitgeleid uit het diensthuis der geestelijke verdrukking.

***

Over de collectezak:

In de “Bazuin” lezen we: ‘Verschillende Geref. Kerken (Oegstgeest, De Lier e.a.) hebben den collectezak met de lange stokken afgeschaft en bedienen zich van instrumenten, als Kralingen nu ook gaat toepassen blijkens dit stukje in zijn “Kerkbode”:
“Aan twee zijden van het zakje is n.l. een handvat bevestigd, zoodat het doorgeven zoo gemakkelijk mogelijk kan geschieden. Er zal wel niemand zijn, die deze verandering betreurt. Niet alleen is het collecteeren met den langen stok, vooral op de gaanderijen, hinderlijk voor den Dienaar des Woords en de Gemeente, maar ook wordt er voor den collectant heel wat vaardigheid vereischt, om met zijn stok tusschen de lampen door te lanceeren”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen