Vergeven is gave en opgave

De Bergrede is de grondwet van het Koninkrijk van God. Burgers van dit Koninkrijk leven niet voor de vorm maar naar de norm van de Koning van dit Rijk. Ook als het gaat om vergeving.

Jezus’ leven was en is een biddend leven. Hij heeft doorlopend gebeden, zowel in de hemel als op aarde. Eén van Zijn discipelen vraagt: ‘Heere, leer ons bidden’ (Luk.11:1). Dat heeft Hij gedaan en voorgedaan.
En wanneer gij bidt, bidt dan aldus: Onze Vader. In dit ene gebed zijn alle gebeden vervat. Na het amen volgt in Mattheüs 6:14-15 een aanhangsel of een post scriptum. Dit is een naschrift bij de vijfde bede (Matt.6:12). ‘Want indien gij de mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven. Maar indien gij de mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven.’

Zonden belijden
De Heere Jezus leert: ‘En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.’ Dit is een onafscheidelijke tweeling.
Het één kan niet zonder het ander bestaan. Dit gebed is geen luxe, maar noodzaak. Het gaat in dit leven om méér dan brood alleen.
Daarom volgt de vijfde bede: ‘En vergeef ons onze schulden.’ Want schulden zijn zonden, zonden tegen Gods heiligheid en majesteit, die God niet ongestraft laat.
Daarom is dit gebed nodig, want wij zondigen ook dagelijks ‘door allerlei ongeloof, traagheid in het gebed, tuchteloosheid van het lichaam, door allerlei zelfgenoegzaamheid, afgunst, haat en eerzucht’ (Bonhoeffer).
Niet Hij, maar wij hebben dit gebed nodig. Hij kent ons en wil ons kennen. Hij wil Zich over ons ontfermen. Daarom werkt Hij het verlangen, zodat ik Hem mijn zonden leer belijden. Niet om mij of mijn gebed, maar om het bloed van Jezus Christus rekent Hij de zonden niet langer toe. ‘Bij U is vergeving.’
Uit die bron mogen we putten door dagelijks te bidden om vergeving. Daar hangt veel van af, ja alles. Want ‘hoe kan de zaligheid ons geschonken worden als wij niet om vergeving van onze schulden bidden, daar de zaligheid niet zonder vergeving plaats kan vinden?’ (Kohlbrugge). Zonder vergeving zijn alle andere gebeden ijdel.

Vrucht
Leven van vergeving kan niet zonder anderen te vergeven. De Heere dringt daarom sterk op vergeving aan. Het lijkt er zelfs op alsof Gods vergeving afhankelijk is van het vergeven van de naaste (Matt. 6:14-15). Is dat het geval? Nee.
Vergeven werkt niet op de automatische piloot (vergelijk Luk.17:3).
Daarmee doe je mensen en het leed dat hen is aangedaan tekort.
Wel is er de bereidheid om te vergeven. De Heere Jezus gaat hierin zo ver dat Hij zegt: ‘En indien uw broeder zevenmaal daags tegen u zondigt, en zevenmaal daags tot u wederkeert, zeggende: Het is mij leed; zo zult gij het hem vergeven’ (Luk.17:4). Dat is: gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren. Jezus demonstreert dit. Op Golgotha bidt Hij voor Zijn vijanden: ‘Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.’ Als we het moeilijk vinden om te vergeven, kunnen we kracht putten uit Jezus’ eerste kruiswoord.
Laten we ook bedenken: ‘Ik ben Hem tienduizend talenten schuldig; zal ik mijn naaste die mij honderd penningen schuldig is dan niet vergeven?’ (Matt.18:23-35).
De goddelijke vergeving is niet afhankelijk van menselijke, maar hangt er wel nauw mee samen.
Wie kan God om vergeving bidden, als hij niet van harte bereid is om zijn naaste te vergeven? Wie de naaste vergeeft, toont dat hij hem niet haat maar liefheeft. Zo iemand kent het geheim van de goddelijke vergeving en het zoeken van die goddelijke vergeving.
Dat is het voornemen van een kind van God.
In de taal van de Heidelbergse Catechismus: ‘dat ons ganse voornemen is, onze naaste van harte te vergeven’ (zondag 51). Vergeving is vrucht van Jezus’ verworven vrucht op Golgotha. Daar heeft Hij gebeden voor mijn vergeving en door Hem neem ik dit gebed op mijn lippen. Dat is gave en opgave.

Liefde
Wie veel vergeven is, heeft ook veel lief. Omgekeerd geldt het ook. Laat de liefde ons wachtwoord en antwoord zijn. Want ‘wij hebben ook alle reden om de mensen hun misdaden te vergeven, en zo het bewijs te geven dat en hoe wij geheel verootmoedigd en voor God verbrijzeld zijn om onze zonden en schulden, opdat wij van God vergeving ontvangen, opdat Hij ons niet verloren laat gaan, maar ons bij de vergeving van zonden en bij de verworven zaligheid beschut en behoedt’ (Kohlbrugge).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen