ds. C.A. Korevaar (1916-2012)

Als de dag van gisteren herinner ik me de volle Laurenskerk in Rotterdam bij het afscheid van ‘Dominee Korevaar’, zoals hij in de stad genoemd werd. Het is 26 april 1981. Ruim 32 jaar heeft hij de hervormde gemeente van Rotterdam gediend. Beter gezegd, de stad gediend want zijn betrokkenheid op mensen hield geen halt bij de grenzen van de christelijke gemeente. Ik hoor hem nog de woorden lezen uit 2 Timotheüs 2.
Nu staan die woorden op de kaart van zijn overlijden: ‘Houd in gedachtenis dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt.’ (2 Tim.2:8a)
Zoals toen in de Grote Kerk van Rotterdam zijn die woorden bedoeld als een bemoediging voor ons. Want zo was zijn manier van preken. Altijd ging het over de rijkdom van de verlossing die er is in Jezus Christus voor zondige mensen. Op een beeldrijke wijze wist hij de heerlijkheid van Gods genade in Christus aan de gemeente voor te stellen.

Drie gemeenten
Op 26 maart 1916 werd hij te Brandwijk geboren. Hij groeide op in Molenaarsgraaf, waar ds. J. Lekkerkerker predikant was. Deze nam hem onder zijn hoede, ook toen hij predikant werd in Oldebroek. Via het Christelijk Lyceum in Zwolle ging hij theologie in Utrecht studeren. Op 5 januari 1941 werd hij door ds. Lekkerkerker bevestigd tot predikant van Puttershoek. Zijn intredetekst van toen heeft heel zijn gang als predikant gestempeld: ‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn Eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.’ (Joh.3:16) Daarna diende hij Gouda, om vervolgens al die jaren dienstbaar te zijn in Rotterdam.

Meer dan de gemeente
In die Rotterdamse tijd deed ik mijn vicariaat bij hem. Dat was een gezegende maar ook drukke tijd. Wat een vaart had mijn mentor in zijn werkzaamheden, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat werd er gewerkt. Niet alleen in de gewone voorkomende werkzaamheden als gemeentepredikant, veel breder. Of het nu over Israël ging of over de Goudse glazen, over dr. J.G. Woelderink en zijn opvattingen over de doop, dan wel over het toenmalige Samen-op-Weg-proces, het was er allemaal bij mijn mentor.
Hij sprak net zo gemakkelijk over het belang van het protestants-christelijk onderwijs als over het grote belang van het koninghuis voor Nederland. Als bestuurder en stimulator heeft hij zich met zijn vele gaven voor velen ingezet.
Ik hoorde de verhalen over zijn voorzitterschap van de Vereniging voor Chr. Individueel onderwijs te Rotterdam, over het curatorium van de Marnixscholengemeenschap, de toenmalige Raad voor de Eredienst, de Raad voor Kerk en Israël van de Ned. Herv. Kerk, over de Herv.-Geref. Knapenbond waar hij voorzitter van was. Hij vertelde over het evangelisatiewerk in de ziekenhuizen. Hij schreef mee aan dagboeken zoals Dagelijks manna en Dagelijks brood voor 't hart.

Staan in de kerk
Naar alles en allen ging zijn hartelijke betrokkenheid uit. Ik ben heel dankbaar dat hij mij bij de hand heeft genomen, samen met zijn lieve vrouw. Toen hij 63 jaar was, bevestigde hij mij in Sebaldeburen met de woorden uit Efeze 6:10a: ‘Wordt krachtig in de Heere.’ Hij was 83 jaar toen hij mijn bevestiging in Kampen deed. Wat hebben we de jaren door veel doorgesproken over de belangrijke onderwerpen die in de kerk aan de orde waren. Hij ondertekende in 1997 – toen 81 jaar inmiddels – de zogenoemde ‘Open Brief’ aan kerkenraden en kerkleden waarin gezegd werd ‘dat het een illusie was te achten als afzonderlijke groep de Nederlandse Hervormde Kerk te kunnen voortzetten’. In al de gesprekken met hem heb ik diep leren verstaan wat liefde voor de dienst des Heeren te maken heeft met je staan in de kerk; met je trouw daarin om zo anderen te dienen vanuit de gereformeerde belijdenis.

Blijdschap
Op dinsdag 12 juni werd in de Hillegondakerk van Rotterdam-Hillegersberg een dankdienst gehouden. Mw. W. Korevaar-van Splunder sprak woorden ter gedachtenis aan haar echtgenoot. Ds. O.J. van der Ploeg opende de dienst. De wijkpredikant, ds. D.M. van de Linde, sprak naar aanleiding van Psalm 77 en 2 Timotheüs 2. We zongen door hem en zijn vrouw geliefde liederen. Ondergetekende sprak woorden ter gedachtenis en sloot de dienst af.
Daarna hebben we hem toevertrouwd aan de schoot der aarde op het kerkhof aldaar. Cornelis Arie Korevaar schrijft in zijn boekje Alsmaar ouder worden uit 1988: ‘Hoe groot zal dan onze blijdschap zijn, wanneer wij Hem eenmaal zullen zien! Dan zullen onze ogen onze Koning zien in Zijn schoonheid… We zullen Hem zien, onze Heere, Heiland en Koning, we zullen Zijn doorboorde handen zien, we zullen Zijn ogen zien, stralend van liefde voor ons; we zullen voor Hem knielen, zijn voeten aangrijpen in aanbidding. Het zal ons goed zijn nu niet meer nabij God te zijn, maar geheel bij Hem.’

In die troost en met die verwachting hebben we afscheid genomen. Een begenadigd prediker, een liefdevolle echtgenoot en een geliefde vriend is van ons heengegaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen