Broeders gaan de hei op

'Ai, ziet, hoe goed, hoe lieflijk is ’t, dat zonen/ van ’t zelfde huis als broeders samenwonen,/ daar ’t liefdevuur niet wordt verdoofd’. Bekende versregels uit de berijming van Psalm 133. Een psalm die wel wordt gezongen bij de opening of sluiting van een kerkenraadsvergadering of tijdens een bevestigingsdienst van ambtsdragers. Er spreekt verlangen uit om als broeders van de kerkenraad één te zijn met elkaar en één in Christus.
Eenheid is van groot belang om als ambtsdragers leiding te kunnen geven aan het gemeentewerk. Aan eenheid en geloofwaardigheid moet je werken als kerkenraad. Die komen je niet zomaar aanwaaien.
Het is belangrijk te investeren in goede communicatie met elkaar.

Geloofsgesprek
Toch komt een kerkenraad niet altijd toe aan het geloofsgesprek.
De agenda’s zijn lang en problemen ingewikkeld. De bespreking hiervan kost veel tijd en tijd is schaars. Iedereen wil graag op tijd naar huis. Hoe gaat het dan tijdens een vergadering? De voorzitter opent met Schriftlezing en gebed.
Soms volgt een korte meditatie. Is er meer tijd dan kan er een inleiding zijn over een actueel onderwerp. Maar ook dan is er niet altijd voldoende gelegenheid er goed met elkaar over te spreken. Er is onvoldoende rust, want er wacht nog een lange agenda met onderwerpen.
De anekdote van de ambtsdrager die te laat op een vergadering kwam, is bekend. Hijgend kwam hij binnen en bood zijn verontschuldiging aan. De voorzitter merkte op: ‘Geeft niet, je bent nog niet te laat, we hebben net de opening gehad.’ Alsof de opening er niet toe doet en alleen de agenda belangrijk is.

Agendapunt
Gelukkig is er de laatste tijd meer aandacht gekomen voor bezinning. Steeds vaker zie ik agenda’s met als eerste punt ‘bezinning’.
Die bezinning gebeurt op verschillende manieren. Er zijn vergaderingen die beginnen met een rondje wel en wee. Ieder krijgt dan gelegenheid om iets te vertellen wat hem bezighoudt. Een goede manier om elkaar persoonlijk te leren kennen, in het hart te laten kijken en elkaar pastoraal nabij te komen.
Pastoraat onder kerkenraadsleden is niet onbelangrijk. Je hebt als ouderling of diaken net als ieder ander aandacht nodig. Je persoonlijk welzijn mag je niet veronachtzamen, wanneer je in pastoraat en diaconaat het welzijn van de ander op het oog hebt. Mooi vond ik een kerkenraadsvergadering die begon met de vraag: ‘Wat heeft jou de afgelopen zondag aangesproken in de preek en welke aanknopingspunten heb je ontdekt voor het pastorale gesprek de komende tijd?’

Kleine kring
Meestal beginnen de vergaderingen met bijbellezing en een korte meditatie. Een gesprek blijkt niet altijd zo gemakkelijk op gang te komen. In kleine kring zal dit beter gaan dan in een grote groep.
Juist zij die graag en veel praten melden zich als eerste. Anderen vinden dat wel prima, of willen graag ook iets opmerken maar verlegenheid of schroom belet dat.
Het geloofsgesprek komt niet goed op gang.
Anders is het wanneer er kort in groepen wordt doorgepraat. Dan krijgen ook de ‘stillen’ hun kans.
In een groepje doorpraten hoeft niet veel tijd te kosten maar levert wel veel op. Het is ook mogelijk om in tweetallen kort met elkaar in gesprek te gaan. Eén vraag kan voldoende zijn om van elkaar te horen wat het bijbelgedeelte de ander persoonlijk te zeggen heeft en wat je ermee kunt in het ambtelijk werk.

Visie en beleid
De laatste jaren merk ik als gemeenteadviseur dat er de behoefte is na te denken over visie en beleid.
Kerkenraden willen over bepaalde onderwerpen een duidelijk standpunt innemen en voor de toekomst zaken vastleggen. Dit kan in een beleidsplan. Ook wordt steeds vaker voor jaarthema’s gekozen. Alvorens tot bepaalde keuzes te komen bestuderen de ambtsdragers samen een boek(je) of brochure.
Er is ook een trend om als kerkenraad een bezinningsdag te houden of soms wel een heel weekend ‘de hei op’. Wat is de zin hiervan? Een gezellig uitje, lekker eten en ook nog aan bezinning doen? Of is het tijd uittrekken voor het geloofsgesprek, elkaar beter leren kennen, een bezinningsproces aangaan en tot wel overwogen standpunten komen? Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Toch worden vanuit de gemeente kerkenraadsuitjes wel eens als uitjes, gezellige onderonsjes, gezien. Het zijn soms ook de partners die verzuchten: ‘Moet je nu ook al een zaterdag (of weekend) voor de kerk op pad?’ Het is daarom goed elkaar en de gemeente verslag van de bevindingen te doen. Wie transparant is, voorkomt ‘gepraat’.

Op afstand
Ervaringen met bezinningsdagen, die ik meerdere keren als gemeenteadviseur heb ondersteund, zijn zeer positief te noemen. Vooral het leren kennen van elkaar, het tijd nemen voor elkaar en even ‘op afstand’ naar de gemeente kijken, leveren veel op. Bijvoorbeeld een duidelijke visie op de toekomst van de gemeente en onderbouwde keuzes.
Er zijn kerkenraden die op bezoek gaan bij een gemeente in de stad of een gemeente in een heel andere regio van het land. Om te horen van zegeningen en zorgen, van kansen en belemmeringen, om van elkaar te leren en zo op een mooie manier elkaar van dienst te zijn. Andere kerkenraden gaan op bezoek bij een instelling. Ze laten zich informeren en op deze manier krijgt een project concreet een gezicht. Weer anderen bezoeken gezamenlijk een bezinningsdag rond een bepaald thema, georganiseerd door een kerkelijke instantie. Zeker als een bepaalde thema actueel is voor de gemeente is het goed om niet slechts een afvaardiging te sturen.
Een bezinningsdag biedt kansen voor het geloofsgesprek. Er zijn veel werkvormen beschikbaar.
Maak ruimte voor bijbelstudie en de vraag: ‘Wat is mijn verlangen als het gaat om de toekomst van de gemeente van Christus?’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen