Wonderen gedenken

Gedenken – dat deed het volk Israël juist rond Pascha – ieder jaar opnieuw. Denken aan de Exodus uit Egypte, aan de daden, die – bij gelovige waarneming – Zijn wonderen blijken te zijn.
Psalm 77 denkt nadrukkelijk aan de Uittocht en wij schrijven daar dankbaar bij: aan Pasen. Want ons Pascha is geslacht, dat eerst en vooral. Maar we denken bij de daden van de HEERE en bij de wonderen die Hij deed ook aan 100 jaar De Waarheidsvriend.
Honderd jaar de trouw van onze God, dwars door alle dingen heen. Er waren hoogten en diepten. Vragen ook, en dagen van benauwdheid in de geschiedenis van de Gereformeerde Bond.
Niet altijd word je goed begrepen. Niet altijd oogst je applaus. En daarbij: – eerlijkheidshalve, hoeveel tegenspoed, hoeveel vragen en zorgen hebben wij niet aan onszelf, aan onze zonden, te danken?
Maar laten we toch vooral onze HEERE – de Naam HEERE staat met allemaal kapitale letters geschreven staat – laten we Hem grootmaken en verheerlijken. Want Hij verheerlijkt Zichzelf in Zijn daden en wonderen.
Ik zal gedenken hoe voor deze, ons de HEERE heeft gunst bewezen. Ik zal Zijn wonderen gadeslaan, die Gij hebt vanouds gedaan. En het ‘gedenken van’ leidt tot ‘spreken over’. Dat zegt Asaf tenminste. (…)

Waarom wordt er heden ten dage soms zo weinig gesproken over de HEERE, en over Zijn daden? Dat zou aan ons geheugen kunnen liggen. Van het volk onder het Oude Testament leren we dat een toegewijd geheugen, gespreksstof te over geeft. (…)
We houden van Asaf. Meer nog houden we van de God van Asaf.
Want de daden en wonderen in het verleden, geven moed, maar ook garantie voor de toekomst.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen