Bidden om ontmoeting

Sinds ongeveer een maand ben ik ook op een andere plek in Manchay bezig, zo’n tien kilometer verderop. Die wijk heet Torres de Santa Rosa en ligt behoorlijk afgezonderd van de andere wijken. Er wonen zo’n 120 families. Hun krotjes zijn gebouwd tegen een steile berghelling. Ze hebben geen waterleiding en ook geen elektriciteit.

Weinig zin Het viel in het begin niet mee om in contact te komen met iemand uit deze buurt. De mensen die ik aansprak waren aardig, maar leken weinig tijd of zin te hebben in een gesprekje. Een paar weken geleden leek het er weer op dat ik naar huis zou gaan zonder iets bereikt te hebben.
Omdat ik het toch op mijn hart had om met de mensen hier nader in contact te komen, heb ik gebeden of de Heere iemand op mijn pad wilde brengen die mij verder kon helpen of voor wie ik iets zou kunnen betekenen.
Bij het wegrijden zag ik dat een vrouw langs de kant van de weg mij wat wilde vragen. Toen ik stopte, vroeg ze me of ik haar wilde helpen om boven op de berg bij haar ‘huisje’ te komen. Met de zware zak die ze bij zich had kon ze daar te voet onmogelijk komen.

Silvia
Even later reed ik met haar de berg op richting haar huisje. Ik stelde mij voor en legde uit wat ik aan het doen was. Al snel bleek dat deze vrouw, Silvia, een christin was. Ze vertelde dat ze gebeden had dat er iemand langs zou komen om haar te helpen. Ook vertelde ze dat ze een deel van haar huisje had afgezonderd om samen met een paar vrouwen uit een andere wijk te bidden en uit de Bijbel te lezen. Ze hoopte dat daar ook mensen uit Torres de Santa Rosa bij zouden komen. Silvia had veel vragen over de Bijbel en wilde graag een volgende keer verder praten. We spraken af dat ik een week later terug zou komen om samen met haar en de andere vrouwen wat na te denken over een gedeelte uit de Bijbel.

Week later
Toen ik een week later aankwam, waren er geen andere vrouwen. Silvia zat samen met haar dochtertje en zoontje te lezen in de Bijbel. Al snel kwam ze met allerlei vragen. Ze had bijvoorbeeld van iemand gehoord dat je geen avondmaal kunt houden als je een zondaar bent. We hebben het er vervolgens over gehad dat we als we avondmaal houden juist belijden dat we zondaren zijn, en dat we het leven buiten onszelf zoeken in de Heere Jezus. Ze was heel blij om dat te horen.
Daarna stelde zij zelf voor om met elkaar te bidden. Ze vroeg mij te knielen richting een vaas met drie bloemen. Haar kinderen deden dat automatisch. Ik was zichtbaar verbaasd. Silvia vertelde toen dat ik bij die drie bloemen moest denken aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Voor mij voelde dat als een stuk bijgeloof, hoewel haar bedoelingen goed waren. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat de Heere Jezus zelf duidelijk heeft gemaakt dat de plaats waar wij bidden (en dus ook de richting waarnaartoe wij bidden) niet belangrijk is, maar dat het erom gaat dat we bidden met ons hart.

Meebidden
Binnenkort hoop ik andere mensen uit Torres de Santa Rosa uit te gaan nodigen om in het huisje van Silvia op een doordeweekse ochtend na te denken over het Woord van God. Wilt u meebidden om Gods zegen hierover? De Heere Jezus zei: ‘Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren.’ Voor de mensen hier mag zo’n tekst wel extra betekenis krijgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen