Globaal bekenen

In Fonteinnieuws (wijkgemeente de Fontein in Nijkerk) schrijft ds. J. Maasland over ‘Heimwee’:

Heimwee heeft enkel die mens die een ‘heim’ heeft (Jörg Zink). Een christen is een ‘heim’ toegezegd: het Vaderhuis.
De Voorthuizense Jeannette Donkersteeg schreef een boek over het leven van de eens zo vermaarde Veluwse dominee J.T. Doornenbal (1909-1975): ‘Die heimwee hebben, komen thuis’ (1996). Dat is geen bijbelwoord, maar vertolkt wel een bijbelse realiteit. Een gelovige is altijd een mens onderweg. Hij verwacht een Koninkrijk, vooral de Koning van dat Rijk. De dichteres Ida Gerhardt (1905-1997) schreef er eens een wonderschoon gedicht over. (…)

Er staat boven ‘Onder vreemden’
Het speelt het liefste ver weg op het strand,
het kind dat nooit zijn eigen vader ziet,
die overzee is in dat andere land.
Het woont bij vreemden en het went er niet.
Zij fluisteren erover met elkaar.
Heimwee huist in zijn kleren en zijn haar.
En altijd denkt het dat hij komen zal:
vandaag niet meer, maar morgen,
onverwacht en droomt van hem en roept hem in de nacht.
Ik wacht u, Vader van de overwal.

De ‘Stichting Oud Ridderkerk’ (Kerksingel 26, 2981 EH Ridderkerk) gaf een boekje van de hand van Marinus G. Hofman uit over veertig jaar (1972-2012) ‘Van den Heuvel orgel’ in de Singelkerk.

Over het eerste orgel (1890) Het is 1890. Nog steeds geen orgel in de dorpskerk, die inmiddels Singelkerk heette. De voorzanger achter de katheder zong zijn lied, las de gemeente voor uit de Bijbel en fungeerde als hoofd van de Zandpadschool (…) Hij zong de psalmen in de berijming van 1773 en predikant en kerkenraad maakten zich druk om gezangen in de eredienst en een kerstboom voor de preekstoel bij de viering van de zondagschool. Men zong als vanouds. De vraag: “Waarom een orgel in de kerk?” ging nu echter serieus spelen. Keek men om zich heen, dan waren er diverse kerken in naburige plaatsen die al een orgel hadden, zoals Zwijndrecht en Barendrecht. In Rijsoord werd het orgel op 24 april 1864 plechtig ingewijd. En de predikant in de Singelkerk, dominee A.H. de Klerck (1842-1917, Ridderkerk 1886-1917) preekte natuurlijk ook wel eens in andere kerken. (…) De Ridderkerkers die het (in de kerk althans) voor het zeggen hadden, konden echter maar moeilijk een besluit nemen. Moest er nu wel of niet een orgel in de kerk komen? We hebben toch een voorzanger? Waar halen we het geld vandaan? De kerkmeesters vonden het maar lastig. Gebrek aan geld zal wel een belangrijke oorzaak geweest zijn, dat niet eerder een orgel gebouwd werd in de Singelkerk.

Bij het oude orgel (1972) Dominee Laurens Blok (1907-1998, Ridderkerk 1962-1970) schreef ergens tussen 1962 en 1969 als voorwoord in de wijkgemeentegids: “In een tijdsruimte van ruim twintig jaren is Ridderkerk-Dorp uitgegroeid van een landelijk dorp, tot wat men wel noemt een ‘staddorp’. Misschien is deze betiteling nog wel wat te groots, maar in elk geval gaan wij steeds meer die kant uit”.
Als predikant van de wijkgemeente Singelkerk schreef dominee Blok ook geregeld in de kerkbode over het gemeenteleven. Onder het kopje ‘Meezingen’ schreef hij: “Er wordt veel te langzaam gezongen in de Singelkerk, zeggen sommigen. Inderdaad, toen ik pas hier kwam viel dit mij ook heel erg op. Nu ben ik er al wat aan gewend en bovendien geloof ik, dat het toch soms ook wel iets levendiger gaat”. Inderdaad. In de Singelkerk werd niet-ritmisch gezongen, rustig, op hele noten en vooral stevig. Daar hoort een robuust orgel bij!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen