Geestelijke vitaminen

Gelukkig heeft de Heere Zelf voor middelen gezorgd. In de eerste plaats denk ik aan Zijn eigen Woord. Dat lijkt een open deur, maar de Bijbel is er helder over.
In Psalm 1 bijvoorbeeld wordt de mens die groeit en vrucht draagt, geschetst als iemand die Gods inzettingen (Thora) dag en nacht overdenkt. Denk ook aan Paulus, die Timotheüs bemoedigt om de zaken van het Woord te overdenken en daarin te leven, ‘opdat uw vorderingen op elk gebied openbaar worden’.
Het Woord is namelijk het voedsel voor de ziel. Het is geestelijk voedsel om geestelijk te kunnen groeien, helemaal uitgebalanceerd, vol met alle geestelijke vitaminen die we nodig hebben.

Bijbellezen
Ik weet dat velen persoonlijk bijbellezen moeilijk vinden. Mensen kunnen er slecht hun aandacht bij houden, laat staan dat ze de tijd en de rust ervoor vinden.
In de tijd van Spurgeon klonken deze bezwaren ook al. Het advies dat de ‘prins der predikers’ toen gaf was elke dag een belofte uit de Schrift mee te dragen, te onderstrepen, uit het hoofd te leren en te herkauwen.
Wie denkt ook niet aan Luther, die naar de beloften keek als naar fruit aan een boom. Om vervolgens aan die boom te schudden totdat de belofte als rijp fruit in zijn handen viel. Dan draaide hij de tekst om en om, totdat zijn ziel vertroost werd.
Ik wil iedereen aanraden de beloften in de Bijbel aan te kruisen, te onderstrepen of ze in een schrift te schrijven. Als we ze nodig hebben, hebben we ze bij de hand.
Dan kunnen we erop terugvallen.
En laten we dan ook opschrijven in hoeverre de Heere Zijn beloften aan ons heeft waargemaakt.

Kerk en sacrament
In de tweede plaats denk ik aan kerk en sacrament. Zijn de sacramenten niet gegeven om ons geloof te versterken? De tekenen van brood en wijn doen hun verborgen werk in Gods kinderen.
En in Gods huis, tijdens de erediensten wil de Heere in het bijzonder ons geloof versterken.
Hun die zijn geplant in het huis van de Heere, zal immers gegeven worden te groeien in de voorhoven van onze God (Psalm 92).
Geplánt in het huis van de Heere is wel wat anders dan er af en toe even komen. Dat huis is de werkplaats van de Geest, waar de Heere kneedt en schaaft en snoeit en reinigt en loutert.

Omgang met God
Heel belangrijk voor geestelijke groei is ook de dagelijkse omgang met de Heere. Het is belangrijk dat we momenten van afzondering kennen. We hebben momenten nodig waarin we stil worden voor God en Zijn aangezicht zoeken in gebed en meditatie. De dichter van Psalm 49 zong: ‘Ik neig het oor, daar ’k op Gods inspraak wacht.’ Dat betekent luisteren, wachten, verwachten en uitzien, op God letten.
Paulus schrijft aan Timotheüs dat hij zich moet oefenen in de godsvrucht. Dat betekent dat we ons daarin moeten trainen. Zoals sporters trainen om te groeien in hun geliefde sport.

Gesprekken
Van groot belang is ook het geestelijk contact met Gods kinderen.
Dat we geestelijke gesprekken voeren, van hart tot hart, waarin we elkaar ook durven opscherpen en vermanen. Laten we die contacten niet angstvallig beperken tot de eigen gemeente. Er mag toch ook zoiets zijn als ‘oecumene van de Geest’.
Wat de geloofsgroei ook erg in de weg kan staan, is de voortdurende twijfel over de zekerheid van het heil. Steeds is er maar die bange vraag of we ons niet bedriegen, of we uiteindelijk toch niet tussen wal en schip terecht zullen komen.
Petrus wijst er in zijn tweede zendbrief nadrukkelijk op dat we ons moeten inspannen om onze roeping en verkiezing vast te maken. Opdat we delen in de zekerheid van het geloof en leven uit Gods beloften. Dan rusten we in Zijn Woord en in het volbrachte werk van Christus. Vredig, als een klein kind op de arm van zijn moeder (Ps.131).

Wagonnetjes
Achter de ‘geloofslocomotief ’ moeten dan nog wat wagonnetjes komen. In de eerste plaats noemt Petrus de deugd. Het is niet om het even hoe we als christenen leven. De wereld let er op.
En terecht.
In de tweede plaats noemt Petrus de kennis. De kennis van Christus en Zijn Woord. Dat betekent investeren in de Bijbel en in goede boeken. Geloofsgroei is mede te merken aan iemands boekenkast. Laten we onze winst doen met de vele goede geestelijke lectuur die in ons land verkrijgbaar is.
In de derde plaats is zelfbeheersing noodzakelijk.
Het gaat er in de geloofsgroei niet om of wij aan onze trekken komen, maar of Christus in ons gestalte krijgt.
Daarna noemt de apostel ook nog de volharding.
En dat te midden van de spot en de venijnige opmerkingen die ons zo kunnen verlammen. Ook te midden van de aanvechting en de vervolging, als het ons duur komt te staan, moeten we volharden. Het verdiept ons.
Niet verwonderlijk dat Petrus ook de godsvrucht noemt, de toewijding aan God en de broederlijke liefde. Dat is de liefde tot elkaar in de gemeente, maar ook de liefde tot iedereen. Het gebod van de liefde houdt immers niet bij de kerkdeur op.
Al deze dingen werken mee aan groei en verdieping van het geloofsleven.

Tegenspoed en kruis
Als laatste zou ik nog tegenspoed en kruis willen noemen. De Heere geeft nogal eens groei door de verdrukking heen. Een palmboom groeit harder als je een grote steen in de kruin legt. Zo hebben ook wij wel eens een zware last nodig.
Ik denk ook aan die wonderlijke tekst uit de Filippenzenbrief: ‘Want het is u uit genade gegeven in de zaak van Christus niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden.’ Lijden, vervolging, afbraak, rouw en pijn zijn ‘uit genade gegeven’. Opdat het allemaal meewerkt ten goede, we gebouwd worden in het geloof.

Volgende week de vierde en laatste aflevering, over het hoe en waarom van de geloofsgroei.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen