Rol van gemeenschappen

Beste Marc,

Dank voor de voorbeelden die je gaf over het christen-zijn in een seculiere omgeving. Het geeft me het gevoel beter voorbereid te zijn voor de tijd na mijn studie, waarin ik verwacht op de werkvloer te staan. Echter, de rol die de christelijke gemeenschap speelt in mijn leven als christenstudent is niet te onderschatten, zo is gebleken.

Toen ik ging studeren, werd ik direct aspirantlid van de christelijke studentenvereniging C.S.R. Delft. Ik kende niemand in Delft en wilde graag christenen leren kennen in de stad waar ik studeerde. Ik ging (en ga nog steeds) regelmatig naar de tweewekelijkse (bijbelstudie)kring, waar ik in die jaren veel steun door ontving. Het is goed om in dit opzicht gelijkgestemden om je heen te hebben, het houdt je scherp en gericht op God.
Ik leerde dat je niet in je eentje gelooft, maar dat je het nodig hebt om andere christenen om je heen te hebben. Naast diepzinnige gesprekken, bijbelstudies en samen bidden heb ik ondervonden dat veel ruimte voor gezelligheid en vriendschap is geweest (al dan niet in combinatie met de voorgaande drie), binnen maar ook buiten de vereniging.

De vereniging organiseert ook lezingen over diverse onderwerpen, naast de genoemde tweewekelijkse kring. Deze lezingen bezoek ik regelmatig en weet er veel van te leren. Geloofszaken komen hier aan bod, denk aan geloofszekerheid, discipelschap of getuige-zijn. Andere zaken waren persoonlijk van aard, zoals vader-zoonrelatie, identiteit en seksualiteit. Ook (oud-) politici hebben bij ons een verhaal gehouden en mijn blik verruimd.

Buiten Delft onderhield (en onderhoud) ik banden met de christelijke gemeenschap.
In mijn kerkelijke gemeente voel ik me erg thuis, ondanks dat er vrijwel geen aandacht is voor christen-zijn in relatie tot het studeren. Maar dat ervaar ik niet als gemis, want bij C.S.R. en met name IFES staat dit veel meer op het programma.
IFES is de International Fellowship of Evangelical Students, een interkerkelijke organisatie die zich inzet om christen-studenten toe te rusten in hun wandel met Jezus en getuigen van Hem te zijn. Ik heb inmiddels vier conferenties van de IFES bezocht, waarin ik meer geleerd heb over God, over hoe je een kring leidt bijvoorbeeld (voor zowel gelovigen als niet-gelovigen), over christen-zijn in je vakgebied, onderwijs over identiteit en verscheidene bijbelstudies.

Marc, ik zie uit naar je volgende brief, ik ben benieuwd hoe de rol van de christelijke gemeenschap voor jou is.

Hartelijke groeten,
Juval

Beste Juval,

Mooi om te lezen hoe je de waarde van gemeenschappen als een christelijke studentenvereniging ervaart. Toen ik zelf studeerde ben ik thuis blijven wonen en was zodoende geen lid van een christelijke studentenvereniging. Achteraf heb ik dat wel als een gemis ervaren, zeker nu ik zie wat een mooie dingen er gebeuren in de christelijke studentenverenigingen met wie ik nu als bijzonder hoogleraar christelijke fi losofi e contact heb. Ik ben al verschillende keren als spreker te gast geweest en proef dan altijd een fi jne sfeer, al moet ik om sommige gewoonten altijd nog een beetje glimlachen (‘Nietwaar, amice?’ ‘Zeker, meneer de voorzitter, dank u voor het woord.’).

Er is aan de TU Delft ook een gemeenschap van christendocenten. Veel informeler dan de studentenverenigingen (wij spreken elkaar gewoon bij de voornaam aan en niet als ‘amice’), maar wel een groep die eens in de paar maanden een fi jne gelegenheid biedt om ervaringen als christendocenten uit te wisselen. Crux heet die groep en de bekende Cees Dekker is daar zo’n beetje de initiatiefnemer van. Meestal nodigen we een gastspreker uit om iets te vertellen over zijn of haar ervaringen. Zo hebben we een keer de oud-rector van de Erasmus Universiteit, Jan van Bemmel, op bezoek gehad en recent nog mijn voorganger aan de TU Delft, Egbert Schuurman. We hebben dan vaak heel mooie gesprekken, die echt bemoedigend werken.

Sinds kort zijn er in een aantal faculteiten ook gebedsgroepen. Er is ooit een poging geweest om aan onze universiteit Veritasactiviteiten te starten. Veritas is een internationale beweging die op campussen van universiteiten het gesprek over geloof en wetenschap wil organiseren. Ook daar ontstaan, zo hoor ik van andere universiteiten wel eens, mooie gesprekken, die tegelijk iets getuigends hebben naar de niet-christenstudenten.

Zelf heb ik weinig gelegenheid om in mijn kerkelijke gemeente met anderen ervaringen uit te wisselen over het christen-docent zijn aan een universiteit, maar dat komt omdat ik niet in Delft woon en de gemeente waar ik deel van uit maakt zich niet in een universiteitsstad bevindt (sterker nog, ik ben een dorpsbewoner). Ik maak me er wel eens zorgen over of studenten in hun thuisgemeente over de relatie tussen hun studie en hun geloof kunnen praten. Het is natuurlijk prachtig dat het IFES er is, maar het kan naar mijn idee toch geen vervanging zijn voor de contacten binnen je eigen gemeente. Je ervaart die gelukkig ook als positief. Toch denk ik dat er andere studenten zijn die best in hun eigen gemeente ook over hun studie zouden willen praten en daarin iets missen.

We hebben elkaar leren kennen via de colleges christelijke fi losofi e die je bij mij volgde. Ik ben best benieuwd of je die ervaart als een ondersteuning van je ontwikkeling als christenstudent.

Met hartelijke groet,
Marc

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen