Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

God en de wereld

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

God en de wereld

Tekst & uitleg [Handelingen 17:22-31]

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Uit Paulus toespraak op de Areopagus (Handelingen 17:22-31) blijkt dat God ook buiten het christendom bemoeienis heeft met de mens. Hoe moeten we dat zien?

Uit veel teksten in de Bijbel kunnen we opmaken dat God bemoeienis heeft met de mens in het algemeen.
Denk bijvoorbeeld aan de woorden van de Heere Jezus: ‘Want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen’ (Matt.5:45). Waarom? Omdat Hij hun Schepper is, zij zijn Zijn schepselen, naar Zijn beeld geschapen. Ook al heeft de zondeval plaatsgevonden, niettemin blijft er tussen Schepper en schepselen een relatie. Het is genade van God dat Hij aan ieder mens Zijn goedheid en geduld toont en dat deze in de zonde gevallen wereld leefbaar is. We noemen dit Gods algemene genade.
Waar de vraag vooral op doelt, is in hoeverre God Zich ook aan mensen buiten het christendom openbaart. Is er kennis van God buiten de Bijbel om en hoe moeten we deze openbaringskennis dan zien?

Algemeen en bijzonder
In de klassiek gereformeerde theologie is wat betreft de openbaring van God – hoezeer deze allereerst als een eenheid gezien moeten worden – toch onderscheid gemaakt tussen de algemene en de bijzondere openbaring (Bijbel). God heeft Zich immers niet enkel in de geschiedenis van Israël en in Jezus Christus bekendgemaakt, maar Zich ook daarbuiten niet onbetuigd gelaten.
In de Bijbel vinden we daar voorbeelden van. Denk aan de farao (Gen.41:28), Mechizedek (Gen.14) en ook Paulus stelt dit in Handelingen 17. De stad doortrekkend ontdekt Paulus dat Athene een plaats was waar een veelheid aan afgoden werd vereerd. Daar sluit Paulus positief bij aan, ervan uitgaande dat er enig vermoeden aangaande de enige en ware God is overgebleven. Naar die God waren ze op zoek en Hem komt Paulus nu verkondigen.
Met andere woorden: God openbaart Zijn macht en majesteit algemeen (beter: universeel, wereldwijd) in de schepping en in de geschiedenis. Maar ook in het innerlijk van de mens, waar zich naast een moreel besef ook een latent maar onuitroeibaar godsbesef bevindt. Als bewijsteksten hiervoor dienen Romeinen 1:19- 25; 2:14-15 en ook Handelingen 17:22-31. Zie ook artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

Zoektocht
Hoe moeten we deze openbaringskennis van God in de schepping waarderen? Dit betekent allereerst dat geen enkel mens te verontschuldigen is (Rom.1:20).
Aan ieder mens heeft God Zich immers geopenbaard. Daarnaast − Paulus schrijft daarover – is het Gods bedoeling dat mensen Hem zouden zoeken en Hem, al tastend, zouden vinden, aangezien Hij van niemand van ons ver weg is (Hand.17:27). Hoe ziet die zoektocht van de mens eruit?
Leidt dit tot het erkennen en dienen van Hem zoals Hij in Zijn Woord van de mens vraagt? Nee. Paulus schrijft daarover in Romeinen 1:18vv dat hoewel ze God kennen, ze Hem niet de eer en dank hebben gebracht die Hem toekomen. Ze onderdrukken de waarheid in ongerechtigheid.
Hun overpeinzingen zijn volkomen zinloos en hun onverstandig hart is verduisterd. Terwijl ze beweren wijs te zijn, zijn ze dwaas en hebben ze de heerlijkheid van de onvergankelijke God ingewisseld voor beelden van vergankelijke mensen, vogels, lopende en kruipende dieren.
Met J.H. Bavinck spreken we van een verdringings- of vervangingsmotief. Er is dus meer nodig dan ‘natuurlijke godskennis’ namelijk de bijzondere openbaring, de openbaringsbron in de vorm van de Bijbel.

Andere godsdiensten
Is wat zich in andere geloofstradities afspeelt allemaal ongeloof en afgoderij? Hoe moeten we dat zien? Alle religies vormen op de een of andere manier een reflectie van het geheimenis van God dat de mens omringt en uitdaagt (Van den Brink/Van der Kooi). In elke godsdienst kunnen waarheidselementen zitten. In de ene godsdienst zelfs ook meer dan in de andere. Kern en breekpunt is wanneer er van Jezus Christus gesproken wordt als de (enige) Weg, de Waarheid en het Leven.
Dat is het exclusieve van de bijbelse boodschap.
Dat zien we ook bij Paulus in Handelingen 17. Als hij van Christus en de opstanding spreekt, dat Hij de wereld zal oordelen, en als hij oproept tot bekering (vs. 30), dan gaan de wegen uiteen. Wij houden tegenover alle andere godsdiensten en overtuigingen staande dat godsopenbaring in Christus de norm is. Van daaruit beoordelen we alle alternatieve openbaringsclaims en heilswegen, die tot ons komen.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 augustus 2013

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

God en de wereld

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 augustus 2013

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's