IN MEMORIAM DS. A. LANGERAK (1952-2013)

Groot, onpeilbaar diep is het verdriet in zijn gezins- en familiekring en in de gemeenten die hij gediend heeft. Het is niet te bevatten dat wij zijn gulle lach, maar ook zijn vriendelijke, waarschuwende woorden nooit meer zullen horen. Arie Langerak werd op 28 september 1952 geboren in de Prinsenstad Delft. Hij bracht daar zijn jeugd door en mocht zich na de middelbare school inschrijven als theologie student aan de Universiteit van Utrecht. Toen hij zijn studie daar volbracht had, is hij als vicaris enkele jaren werkzaam geweest in de hervormde gemeente Reeuwijk. Hij was inmiddels getrouwd en vond in Maria Dukel een lieve vrouw, die vol liefde aan zijn zijde ging tot het uur van zijn sterven toe.

VIER GEMEENTEN

De eerste gemeente die hij dienen mocht, was Lopikerkapel. Als een bewogen, liefdevol mens, bewogen over de aan hem toevertrouwde kudde, zo mocht hij daar vanaf 20 september 1981 tot januari 1986 de gemeente des Heeren dienen. Op 23 februari 1986 werd hij bevestigd in de hervormde gemeente van Oudewater, om op 31 oktober 1993 intrede te doen in Eemnes-Binnen en Eemnes- Buiten. Op 3 december 2006 werd hij aan zijn laatste gemeente, Achterberg, verbonden waar in de nacht van 24 op 25 december een einde kwam aan zijn leven. Een trouwe arbeider in de wijngaard van de Heere is van ons heengegaan. Hij droeg de gemeenten die hij dienen mocht in zijn hart en op zijn hart. Nee, Arie was geen man die de vooraanzittingen begeerde. Op bescheiden wijze ging hij zijn weg door het leven. Zijn passie was om zondaren, van wie hij zichzelf de grootste wist, te brengen aan de voeten van de Heere Jezus. Hij wist dat dat de beste plaats was voor een zondaar, een zondares, die buiten Christus aan een eeuwig verderf onderworpen zou zijn.

IN VREDE SLAPEN

Tijdens de rouwdienst op maandag 30 december hebben we zijn lievelingspsalm gezongen, Psalm 4:4: ‘Gij hebt m’ in ’t hart meer vreugd gegeven, dan and’ren smaken in een tijd, als zij, door aards geluk verheven, bij koorn en most wellustig leven, in hunnen overvloed verblijd. Ik zal gerust in vrede slapen, en liggen ongestoord ter neer; want Gij alleen, mijn schild en wapen, schoon ’t onheil schijnt voor mij geschapen, zult mij doen zeker wonen, HEER’. Arie Langerak mag nu gerust, in vrede slapen; zijn aardse loopbaan heeft een einde genomen. Nu mag hij, na kortstondig ongeneugd, juichen vol van vreugd in die plaats waar geen moeite en zorg meer is, waar geen graf meer gedolven zal worden, waar niemand meer pijn en verdriet heeft. Hij mocht zich gegraveerd weten in de beide handpalmen van de Heere, zijn God.

GEROEPEN

Hij laat een diepbedroefde vrouw en (klein)kinderen achter. Zijn gedachtenis moge hen tot troost en sterkte zijn. Vele malen heeft Arie de gang moeten maken naar verschillende begraafplaatsen. Maandagmiddag 30 december stonden wij in groten getale aan zijn graf en hebben we gezongen: ‘Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen, men loov’ Hem vroeg en spâ; de wereld hoor’, en volg’ mijn zangen, met Amen, Amen, na.’ Daar ging het Arie om: niet zijn naam was van waarde of van belang voor hem, maar het ging hem om de Naam van Hem, Die Arie geroepen heeft tot het ambt en nu hem geroepen heeft van zorgen en zonden vrij in het paleis van Zijn heiligheid en heerlijkheid. Het zal stil worden aan de Achterbergsestraatweg 197, waar nu zo’n grote leegte gekomen is. Zijn vrouw mag zich echter omringd weten door een stel fijne, liefdevolle kinderen en kleinkinderen. Bovenal mogen wij haar toevertrouwen aan de troostvolle nabijheid van de Heere, van Wie wij belijden dat Hij de wees en de weduwe staande houdt. Een dienaar van God, een kleine herder in dienst van de Grote Herder, is niet meer. Dominees zijn slechts voorbijgangers, meer niet! De grote Herder der schapen blijft tot in der eeuwigheid. Aan Hem mogen we ook met een gerust hart de gemeente Achterberg toevertrouwen. Hij houdt Zijn kerk in stand door druk en tegenheden heen. Straks zal er ook geen kerk meer zijn, maar een schare die niemand tellen kan, zal van zonde en schuld vrij, juichen tot eer van God en van het Lam!

J.H. VAN DAALEN, NIJKERK

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen