Gebedsverhoring

Er zijn veel verhalen te vertellen over wonderlijke gebedsverhoringen in de vervolgde kerk. Toch worden lang niet alle gebeden verhoord zoals ze letterlijk gebeden worden. Er is ook diepe ontreddering en angst. Vervolging levert geen christelijk succesverhaal.

We moeten niet alleen de mooie verhalen uit de vervolgde kerk tot ons willen nemen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er ook mensen zijn die getraumatiseerd afscheid nemen van het christelijk geloof. Het is niet zo dat vervolgers terugdeinzen op het gebed zoals de soldaten die Jezus gevangen wilden nemen. We horen verhalen van christenen die met hun gezin wilden vluchten, maar in de handen van IS-strijders gevallen zijn en op een verschrikkelijke manier gedood zijn.

VOLHARDING

Angst is een geduchte vijand. Voorgangers die lang in Vietnam gevangen hadden gezeten en waren mishandeld, vertelden over de angst onder gevangen christenen om de Heere Jezus te verloochenen. Ze waren zo bang dat er een moment zou komen dat ze de martelingen niet langer zouden kunnen verdragen. Liefde tot hun Heiland was de reden voor deze grote zorg. Als wij bidden voor onze vervolgde geloofsgenoten, mogen we dit niet vergeten. We kunnen bidden om spoedige vrijlating, maar laten we ook bidden om volharding en moed. Laten we bidden dat de angst niet zal overheersen, maar dat zij ervaren hoe ze rust krijgen op het gebed. Is het bijzondere getuigenis van volharding en blijdschap in het geloof niet een geweldige verhoring van het gebed van vele christenen wereldwijd? Volharding is niet vanzelfsprekend. Petrus volhardde niet toen hij tijdens het proces tegen zijn Meester bevraagd werd op zijn band met Jezus. Angst won het van volharding. En er was genade voor Petrus. Laten we niet denken dat er op het gebed altijd direct de nabijheid en kracht van de Heere is. Soms horen we ervan en maakt dat ons stil. Maar soms gaat het anders en bezwijken christenen onder de druk en verloochenen ze Christus. Laten we juist bidden dat ze door Gods genade hun Heiland weer mogen gaan belijden.

ONTREDDERING

Ook de Bijbel laat zien dat het gebed niet altijd tot rust of uitkomst leidt. Als Elia met de dood bedreigd wordt, zien we hem bidden of hij mag sterven. Zo moedeloos is hij (1 Kon.19:1-8). Als Jeremia in het blok gezet wordt (Jer.20), profeteert hij eerst nog krachtig, maar als hij met de Heere alleen is, schreeuwt hij het uit tot God en vervloekt hij zijn geboortedag. In de diepe ontreddering is er troost te vinden in de gebeden van de Heere Jezus Zelf. Voor Zijn lijden en sterven zien we de Heere Jezus bidden in Gethsémané. Hij bidt of de drinkbeker aan Hem voorbij mag gaan. Daar is de afgrond van de angst, en daar komt ook de overgave aan de lijdensweg van Godswege. Hij gaat Zijn lijdensweg in rust. Bij de kruisiging bidt Hij om vergeving voor Zijn vervolgers. Het heeft het geloofsleven van Stefanus zo gevormd dat hij het Zijn Verlosser na bidt: ‘Reken hun deze zonde niet toe.’ Hij stierf de marteldood door steniging, maar wie zal de kracht van zijn gebed er minder om vinden?

BEKERING

Ds. John Digal in India bad om de bekering van zijn vervolgers. Hindoe-extremisten hadden zijn huis in brand gestoken en hem met de dood bedreigd. Ternauwernood had hij kunnen ontkomen. Op een dag komt Nobi bij hem. Nobi vertelt dat hij met de extremisten meedeed. Hij sleurde christenen uit bussen om hen te mishandelen en stak kerken en huizen van christenen in brand. Maar nu waren Nobi’s vrouw en dochter ernstig ziek geworden en hij gelooft dat het de straf is van de christelijke God. Daarom komt hij vragen of ds. Digal met hem mee wil gaan en voor zijn vrouw en dochter wil bidden. Na aarzelen gaat ds. Digal met hem mee, bidt voor hen, en zij belijden hun zonden. De Heere verhoort het gebed en zijn vrouw en dochter worden beter. Nobi bekeert zich tot het chistelijk geloof. Ds. Digal zei: ‘Ik heb God gedankt dat degene voor wie ik gebeden heb, zich tot God heeft bekeerd.’ Veel hindoes zijn tot geloof gekomen door de houding maar zeker ook door het gebed van christenen. De Zaligmaker Die Paulus van vervolger een zendeling maakte, leeft nog. In een maand tijd werden zeventig hindoes gedoopt.

NIEUWE FAMILIE

Afkomstig uit een strengislamitische familie waren Ibrahim en Sarah tot geloof gekomen via een christelijke collega op het werk bij Ibrahim − gebedsverhoring. Maar na hun bekering werden ze mishandeld en uit hun huis gezet. Broers van Ibrahim waren actief op zoek naar hem en hebben publiekelijk verklaard hem te willen doden. Ibrahim en Sarah hebben met hun kinderen maandenlang rondgezworven, voordat ze in contact kwamen met de lokale partners van Stichting De Ondergrondse Kerk in Egypte. Die zorgen nu voor veilige huisvesting, en thuisonderwijs voor de kinderen. Ibrahim en Sarah hebben zich erg eenzaam gevoeld in de maanden van zwerven. Toen ze op een bepaald moment zo moedeloos waren, ontvingen ze op het gebed de belofte dat God hun gebed zou verhoren en hun een nieuwe familie zou geven. Een medewerker van SDOK bezocht hen en nam een bundel kaarten mee van Nederlandse christenen. Ze begonnen direct te lezen en werden erg emotioneel. Voor hen werd duidelijk dat God hun gebed had verhoord: nu wisten ze zeker dat ze een nieuwe familie hadden gekregen. Dat er christenen in Nederland waren die voor hen baden, was voor hen een geweldige gebedsverhoring.

Ds. A.Th. van Olst is predikant van de christelijke gereformeerde kerk te Utrecht-West en bestuurslid van SDOK

DANKBAAR

Mrs. Lee bad minstens tien keer per dag. Ze zat in een Noord-Koreaans strafkamp, omdat ze in bezit was van een Bijbel. Aan het begin van haar gevangenschap onderging ze een gedwongen abortus. Tijdens haar gevangenschap werd ze zwaar mishandeld. Haar gewicht liep door ondervoeding terug tot 32 kilo. Ze bad of ze eens mocht leven als andere mensen. Dat gebed werd verhoord. Haar vlucht naar Zuid-Korea ziet ze als gebedsverhoring. Mrs. Lee getuigde van gebedsverhoring en ze was de Heere intens dankbaar. Maar hoeveel van haar gebeden zijn onverhoord gebleven? En was er alleen gebedsverhoring toen ze vluchtte en een ander leven kon beginnen of ook toen ze bad om kracht om niet te bezwijken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen