Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Belangrijke oproep

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Belangrijke oproep

‘Wake Up!’ [3, slot]

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

De auteurs van het boek Wake Up! verwachten dat Jezus op het Bazuinenfeest uit de hemel zal terugkomen om Zijn gemeente te halen. In tegenstelling met de opvatting in de meeste kerken verwachten ze nog veel gebeurtenissen daarna.

Het hoofdstuk over Gods vaste tijden vervolgt met de vermelding dat de profeet Ezechiël 390 dagen op zijn linkerzijde moest liggen en 40 dagen op zijn rechterzijde (Ezech.4). Bij elkaar opgeteld zijn dat 430 dagen, symbool van 430 jaren. Na 70 jaar ballingschap bleef voor Israël nog 360 jaar over. Wie dat vermenigvuldigt met 7, het getal dat in Leviticus diverse malen als strafmaat genoemd wordt, komt op 2520 jaar.

1948
De terugkeer van Israël in het beloofde land was vanaf 537 v.Chr. Wie hier 2520 jaar bij optelt en rekening houdt met de afwijkende kalenders, komt uit in 1948, het jaartal van de stichting van de staat Israël. Wat moeten we daarmee?
Er kleven heel wat problemen aan dit soort berekeningen. Hoe konden de tijdgenoten van Ezechiël ooit denken aan de genoemde vermenigvuldigingsfactor? En wat helemaal vreemd is: waarom gold die factor niet voor de periode van de ballingschap, maar pas daarna? Het is jammer en kwalijk dat het boek niet ingaat op de vele bezwaren die aan dergelijke berekeningen kleven.

BLOEDRODE MANEN
Daarna komt een wonderlijk verhaal over bloedrode manen, gebaseerd op gegevens van de NASA, en gepubliceerd door Mark Biltz. In 2014 en 2015 zijn er vier volledige maansverduisteringen, die bovendien gelijk vallen met Pesach en het Loofhuttenfeest. Een dergelijke ‘tetrade’ op exact de bijbelse feesten komt in de hele 21e eeuw alleen maar voor in de jaren 2014-2015, aldus de auteurs. Helaas klopt deze informatie niet en heeft Biltz zich vergist. De bloedrode manen zijn niet overal te zien en op de genoemde data in ieder geval niet in Jeruzalem. Danny R. Faulkner gaat op de website van ‘Answers in Genesis’ ook in op de genoemde verschijnselen. Hij laat tabellen zien en oordeelt dat de genoemde verschijnselen lang niet zo uitzonderlijk zijn als gedacht. Tevens wijst hij erop dat de bijbelse passages over het verduisteren van de zon en de maan in apocalyptische termen spreken. De genoemde verduisteringen zijn interessant, maar vallen nauwelijks op.

KERK EN ISRAËL
Hoofdstuk 4 beschrijft het uiteengroeien van kerk en Israël. De auteurs geven schokkende voorbeelden van uitspraken uit de Vroege kerk en zij wijzen de vervangingstheologie grondig af. Op de synode van Elvira werd het verboden om een maaltijd met een Jood te houden, te trouwen met een Jood, een Jood te zegenen en de sabbat nog te vieren. Ook de beslissingen van keizer Constantijn zijn aangrijpend.
Ik wil niets afdoen van de ernst van de uitspraken, waardoor Joden in een uitzonderingspositie geplaatst werden. Helaas werden afwijkende data van feestdagen vastgesteld (o.a. op het concilie van Nicea).
Maar de vraag rijst toch wel: waarom zou de kerk dit gedaan hebben? Dit was echt niet alleen Grieks in plaats van Joods denken, of vervangingstheologie. Er lagen concrete problemen aan ten grondslag, maar de auteurs lijken dat niet te beseffen. Overigens is het onjuist dat Hiëronymus een zoon van Eusebius was; dat blijkt alleen al uit de vermelde jaartallen. De citaten van Luther zijn afschuwelijk en helaas hebben de nazi’s zich later op hem kunnen beroepen.

GRIEKS
De auteurs noemen grote tegenstellingen tussen het Griekse en het Joodse denken. Globaal gesproken streeft de Griek ernaar zoveel mogelijk over God te weten, terwijl de Jood God wil kennen in alle aspecten van het leven. De Griek wil filosoferen en de Jood wil het geloof doen, want op het doen volgt het leren kennen. Het zijn boeiende pagina’s, maar de tegenstellingen zijn wel te zwart-wit. En als ik de auteurs een spiegel mag voorhouden: waarom is de opzet van het boek Wake Up! zo Grieks, terwijl juist de Hebreeuwse benadering aanbevolen wordt?

ZEVEN FEESTEN
Hoofdstuk 5 gaat over Gods plan dat in zeven feesten verborgen is. Dit is het grootste hoofdstuk van het boek. Het is lastig te vernemen dat er twee kalenders zijn: de kalender die nu nog steeds in Israël gebruikt wordt, waarbij een jaar twaalf manen van 28 dagen heeft, en eens in de drie jaar aangevuld wordt met een extra maan. Volgens de auteurs gaan de profeten echter uit van een kalender van 360 dagen.
Het boek Wake Up! benadrukt dat de feesten van de Heere zijn, en dus niet van de Joden (Lev.23:4). Als extra argument wordt aangevoerd dat de feesten ook al in Genesis gevierd werden. Abraham en Jakob zouden het Loofhuttenfeest en de Grote Verzoendag gevierd hebben. Dit roept de vraag op: Moest Abraham vooraf de woestijntocht van Israël herdenken? Er zijn nog meer historische bijzonderheden die voor de bijbellezer nieuw zijn: De binding van Izak vond op precies dezelfde kalenderdag plaats als de kruisiging van Jezus Christus, namelijk op 14 Nisan. En op 15 Nisan werden Sodom en Gomorra vernietigd, en werd Daniël in de leeuwenkuil gegooid. Deze informatie komt uit pseudepigrafische geschriften als Jubileeën. Deze informatie is echter niet historisch. We kunnen ons beter houden aan de bijbelse uitleg van de betekenis van de feesten.
Lamm en Vanbeckevoort beroepen zich op Kolossenzen 2:16-17 over de schaduwen van wat komen moest, terwijl de werkelijkheid Christus is. Zij menen dat de schaduwen ook betrekking hebben op de chronologie. In feite vormt dit de kern van hun denken over de feesten. De zeven feesten zijn: eerst de drie voorjaarsfeesten Pesach, Ongezuurde Broden en het Eerstelingfeest, dan het Wekenfeest en daarna de drie najaarsfeesten: Bazuinenfeest, Grote Verzoendag en Loofhuttenfeest.

PINKSTERFEEST
Het Wekenfeest volgt 49 dagen na het Feest van de Eerstelingen. Het Griekse woord ‘Pinksteren’ is afgeleid van het getal vijftig. De auteurs geven aandacht aan de betekenis als oogstfeest, maar richten zich vooral op het feit dat God bij de Sinai Zijn Tora gaf, zeven weken na de uittocht uit Egypte. Zij zien veel parallellen tussen dat eerste Pinksterfeest bij de berg Sinai en het eerste Pinksterfeest na de Hemelvaart van Jezus Christus. Ook verderop verbinden de auteurs het Wekenfeest steeds weer met de wetgeving aan de Sinai.
Zij verwarren echter een paar zaken. In de eerste plaats klopt de berekening niet. De wetgeving was geen vijftig dagen na de uittocht, maar ruim twee maanden later (zie Ex.19:1,11).
In de tweede plaats werd bij de Sinai het Wekenfeest ingesteld (Ex.23:16). Het is onjuist met Jubileeën te veronderstellen dat dit al eerder het geval was.
Ten derde is de voornaamste betekenis van dit feest de relatie met de oogst. Pas in later tijd is in het Jodendom de verbinding met de wetgeving gelegd. Die uitbreiding is op zichzelf geen probleem, maar we moeten niet doen alsof dit Gods profetische kalender is.

BAZUINENFEEST
Wat de najaarsfeesten betreft menen de auteurs dat Jezus Christus het Bazuinenfeest, de Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest in die volgorde en op die exacte kalenderdagen zal vervullen.
Het Bazuinenfeest staat niet op de christelijke kalender, maar is een van de meest hoopvolle feesten voor de gelovigen van de 21e eeuw. Het is immers het eerstvolgende feest dat binnenkort op Gods kalender in vervulling zal gaan, ‘zodat we hoogstens nog enkele repetities te gaan hebben om ons voor te bereiden op die grote dag’ (p.302).
Het Bazuinenfeest vangt aan bij het zichtbaar worden van de nieuwe maan. Dat is het moment dat het eerste dunne maanstreepje te zien is. Vandaar deze maan op de voorkant van het boek.

Dr. M.J. Paul uit Ede is hoogleraar Oude Testament en doceert aan de CHE te Ede en de ETF te Leuven.


N.a.v. Arno Lamm en Emile-André Vanbeckevoort, ‘Wake Up! Gods profetische kalender in tijdslijnen en feesten (6e druk); uitg. Zoeklicht, Doorn; 515 blz.; € 24,95.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 januari 2015

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's

Belangrijke oproep

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 januari 2015

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's