Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

OVERWINNINGSLEVEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

OVERWINNINGSLEVEN

Heart Cry [2, slot]

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het verlangen naar en de passie van Heart Cry voor een heilig leven is volstrekt legitiem. De lauwheid van veel christenen wordt terecht afgekeurd. Maar dat betekent niet dat we in dit leven zelf een heilig leven kunnen realiseren.

Dr. W. Verboom uit Harderwijk is emeritus hoogleraar geschiedenis van het gereformeerd protestantisme.

Geloven houdt in: leven in de relatie met Jezus Christus. De Heidelberger noemt dat: het eigendom zijn van Jezus Christus (zondag 1). Daarbij hoort het geloof dat Hij heeft betaald voor mijn zonden, mij heeft vrijgekocht van de duivel. En dat Zijn Geest me bereid maakt om Hem te dienen. Hier komt het grote belang van levensheiliging in beeld.

Dat Heart Cry hier – evenals onze belijdenis – aandacht voor vraagt, is zeer terecht. De relatie met Christus maakt dat je een diep verlangen kent om tot Gods eer te leven.

In het Nieuwe Testament is de levensheiliging daarom opgenomen in de gedachte dat je door God in Christus bent geheiligd, afgezonderd van de wereld en de zonde, met een nieuwe bestemming. Keer op keer luidt het apostolische vermaan: U bent geheiligd in Christus, leef daarom heilig.

TWEEDE FASE

Dat brengt ons bij de vraag of er in de heiliging een tweede fase aanbreekt, namelijk de volle vervulling met de Heilige Geest, zoals ds. Maritz in navolging van Murray leert. Dat kent onze belijdenis helemaal niet. Het ene centrale wonder van het gered worden door Christus is in de Bijbel onlosmakelijk verbonden met het andere (het nieuwe leven) en andersom. Calvijn spreekt over de tweevoudige genade van rechtvaardiging en heiliging. Dat betekent onder andere: je blijft als gelovige in jezelf een goddeloze, die heel zijn leven van de rechtvaardiging (of rechtvaardigheid van Christus) moet leven. In de heiliging teer je op de rechtvaardiging (Noordmans).

Paulus in Romeinen 7 is dezelfde als in Romeinen 8 en andersom. Steeds dieper leer je dat verstaan. Dat is groeien in de genade en in de kennis van Jezus Christus (2 Petr.3:18). Daarom luidt het levensdevies van Paulus: zich op niets anders te beroemen dan op het kruis van Christus (Gal.6:14). Juist daardoor groeit de vlammende passie om tot eer van God te leven. Hoe dieper verbonden met Christus, de Heilige, hoe dieper de heiliging door Zijn Geest.

DAGELIJKS LEVEN

Maar hoe gaat het nu met de praktijk van de heiliging, het leven van de wedergeboorte in ons dagelijkse leven? Voor je eigen waarneming zie je als gelovige in je dagelijkse leven van de heiliging maar weinig (een klein beginsel, HC 114; nieuw leven in het voorjaar).

Je leert dat je een tweemens bent. Mens in jezelf en mens in Christus. In jezelf ben en blijf je als gelovige vleselijk. Maar in en door Christus ben je geestelijk. Zoals Paulus belijdt, jaren nadat hij tot geloof in Christus en bekering kwam, met een door het leven heengegaan, gerijpt geloof: ik ben vleselijk (Rom. 7:14). En: ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam van deze dood? (Rom. 7:24.) Tegelijk, in één adem jubelt hij: ik dank God door Jezus Christus, onze Heere (7:25).

In jezelf ben je een onheilige. In Christus ben je een heilige. Dat is een zeer gerijpte, zeer verdiepte geloofskennis. Daarover gaat het niet alleen in Romeinen 7, maar ook in Romeinen 8, het hoofdstuk over de Heilige Geest. Ook daarin is het lichaam onderworpen aan de dood door de zonde (v.10), is er de neiging om naar het vlees te leven (v.12), zuchten de gelovigen in zichzelf (v.23), leven ze van de hoop (v.24) en zijn er zoveel zwakheden (v.26).

GENADE

De Geest moet maar steeds blijven helpen. Als de stekker van Gods genade eruit getrokken wordt, dan is het in het leven van de gelovige net zo donker als in het leven van de ongelovige. Dan pleegt David overspel met Batseba en vermoordt hij ijskoud Uria. Dan verloochent Petrus met nadruk zijn Heiland tot drie keer toe. Dan maken Paulus en Barnabas compleet ruzie.

Zo is het ook nu. Een charismatisch leider, die wat men noemt in ‘de tweede fase’ leeft, valt in zonden. En zo is het in ons eigen leven. Wij moeten tot onze laatste snik voor de zonden bewaard worden, anders gaat het mis. In Lukas 17:10 zeggen de dienaren tegen hun heer: Als wij alles wat u opgedragen hebt, gedaan hebben, zijn wij onnutte slaven.

ROOD LICHT

Op dit punt springt voor mij het licht op rood bij Heart Cry. De intentie, het verlangen naar en de passie voor een heilig leven is volstrekt legitiem. De lauwheid van veel christenen wordt terecht afgekeurd. Dat mogen we in de kerk goed ter harte nemen. Maar ga van de weeromstuit niet denken dat een heilig leven in dit leven gerealiseerd kan worden. Denk nooit vanuit de wedergeboren mens.

Het gevaar dreigt dat de heiliging iets van je zelf wordt en daarmee iets wettisch krijgt in plaats dat het een genadegeschenk van Christus is. De heiliging gaat hand in hand met het arme bedelaarsgeloof. Anders moet er zoveel. Een nieuw, ander leven moet zichtbaar worden. Anders ben je geen ware gelovige.

Hier dreigt het gevaar van tweedeling tussen gelovigen van de eerste fase en van de tweede fase. Tussen vleselijke christenen en geestelijke christenen. Hoe nodig is in de heiliging goede zelfkennis. Juist de tobbers voelen zich anders zo tekortschieten. Ze komen dan in een spiraal van onzekerheid terecht.

TAAIE MACHTEN

Laten we eerlijk zijn: wat komt er van onze heiliging terecht als we niet ín Christus geheiligd zouden zijn. Zijn de machten van zonden en kwaad in ons leven, de kerk en de wereld, vaak niet veel taaier en dieper dan we ze hebben ingeschat? Is er na een decennium Heart Cry echt zoveel verbeterd in de kerk? Ik verwijt dat Heart Cry niet, integendeel. Maar de zondige structuren zijn zo ongelooflijk sterk in de kerk.

Er zijn niet alleen onze persoonlijke zonden, maar ook de collectieve, zoals de scheuring in 2004. We wisten allen dat verdeeldheid een grote zonde is. Toch hebben we eraan meegedaan en waren we niet in staat om het onheil te voorkomen. Wat kwam er in dat opzicht van onze wedergeboorte terecht?

Zo is het ook met andere vormen van verdeeldheid (relaties in gezin en familie). De catechismus heeft, wanneer het om collectieve zonden gaat, helemaal gelijk: we hebben maar een klein begin van nieuwe gehoorzaamheid (HC114). Dat wil zeggen: vergeleken met hoe God ons gemaakt en hoe Hij het heeft bedoeld.

Bijna elke brief in het Nieuwe Testament eindigt niet voor niets met een bewogen oproep om te breken met de zonden. Daarom zullen we levenslang ons voor de Heere moeten verootmoedigen voor wat wij ervan terechtbrengen.

STRIJD

De zonde is vreselijk en toch zondigen we steeds weer, in gedachten, gevoelens, woorden, die voor God daden zijn. Wat is het herkenbaar wat Paulus zegt: niet wat ik wil, dat doe ik, maar wat ik haat, dat doe ik (Rom. 7:15). Wat hebben we ook en juist in de heiliging de heiligheid van Christus nodig. Ook vergeving van zonden en teren op de rechtvaardiging. Niet maar één keer.

Gelukkig weten we dat eenmaal het volmaakte zal komen. Maar nu is ons geloof en onze heiliging strijd, strijd, strijd. De kerk op aarde is de strijdende en niet de triomferende kerk hierboven. Om het woord ‘overwinningsleven’ te gebruiken voor de heiliging, doet geen recht aan de realiteit van de gebrokenheid. In Romeinen 8:37 staat dat we ‘meer dan overwinnaars’ zijn, maar dat slaat daar niet op heiliging, maar op de liefde van Christus die we ontvangen om midden in het lijden te kunnen volharden in het geloof. In Christus is er uitzicht op de kroon. Daarom verlangen we zo intens naar Gods Koninkrijk en daarmee naar de wederkomst van Christus.

TROOST

Er is geen reden tot triomfalisme hier en nu. Christen en het kruis zijn onafscheidelijk. Mijn vader zei wel eens: een christen is als een stratenmaker: je leeft op je knieën je gaat achteruit, voor je waarneming. Luther sprak terecht over de theologie van het kruis. Is dat niet eenzijdig? Nee, dat is de taal van een zeer gerijpt geloof. Vandaar dat je bedroefd blijft om je zonden.

Maar tegelijk mag je tot je grote troost weten dat je in Christus volmaakt heilig bent (1 Kor.1:30: Hij is ons geworden, ook tot heiliging). Daarom klagen we niet alleen maar over onze tekorten. Absoluut niet, we loven en prijzen en jubelen volop, maar niet in onze eigen heiliging. We prijzen en loven God in en door Christus, onze Heere. In Hem is ons leven een hallel.

BIJBELSE ONDERBOUWING

Ik besluit mijn gedachten over Heart Cry met enkele teksten uit de Bijbel te lezen, die naar de mening van de stichting laten zien dat je positief mag denken over het kunnen bereiken van goede vorderingen in de heiliging. Ik noem de volgende voorbeelden:


OUDE MENS

Romeinen 6:6, 13 Dit weten wij toch dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen. (…) En stel uw leden niet ter beschikking aan de zonde.


Onze oude mens is met Christus gekruisigd, zegt Paulus. Dus is heiliging mogelijk? Jazeker, maar wel met, in en door Christus. Het is opvallend dat Paulus meteen hierna zo indringend oproept om met de zonden te breken. Het valt dus met de heiliging niet mee in de gemeente te Rome. Paulus zou ook hebben kunnen zeggen: blijf toch vooral in Christus.


GELIJKVORMIG

Romeinen 8:28-29 En wij weten dat voor hen die God liefhebben alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig zijn voornemen geroepen zijn. Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders.


Paulus zegt hier dat God de geroepenen bestemd heeft om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn. Nu, dan is het toch zeker mogelijk om steeds beter te worden in de heiliging? Het gaat hier echter niet om het gelijkvormig worden nú om de heerlijkheid in de toekomst, door het lijden heen.


NIEUWE SCHEPPING

2 Korinthe 5:17 Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.


Paulus spreekt hier over een nieuwe schepping, van oud naar nieuw. Dan is dus vordering in heiliging toch mogelijk? Dat zou kunnen, maar de uitdrukking: nieuwe schepping staat hier niet in het kader van de heiliging, maar van de verzoening door Christus. Vandaar de uitdrukking ‘in Christus’ en het opschrift boven vers 11: De bediening van de verzoening.


VOLMAAKTHEID

Filippenzen 3:12 Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen.


Paulus zegt hier dat hij jaagt naar de volmaaktheid om die te grijpen. Dan zou je denken dat het mogelijk is om bij die volmaaktheid in de buurt te komen. Echter, dit bedoelt Paulus hier niet. Hij denkt hier niet aan de heiliging nú aan de toekomstige heerlijkheid, eenmaal bij de opstanding, door al het lijden dat hij meemaakt, heen (v.11). Daar is alles in zijn leven op gericht.


HEILIGING NAJAGEN

Hebreeën 12:14 Jaag de vrede na met allen, en de heiliging, zonder welke niemand de Heere zien zal. Als je de heiliging moet najagen, dan zit daar toch de gedachte in dat je ermee verder kunt komen?


Hier moeten we schrift met schrift vergelijken. De schrijver denkt bij de heiliging in deze tekst terug aan wat hij schreef in 2:11. Heiliging is wat Jezus, de Heilige, heeft gedaan. Heiliging slaat hier dus op het werk van Christus. Zonder Zijn werk zul je de Heere niet kunnen zien.


STRUIKELEN

Judas 24 Aan Hem nu Die machtig is u voor struikelen te bewaren en u smetteloos te stellen voor Zijn heerlijkheid, in grote vreugde.


Je kunt volgens deze woorden van Judas blijkbaar struikelen in de heiliging. Daar moet je voor oppassen. Jawel, maar struikelen betekent hier niet: in zonden vallen, maar: terwijl je geacht wordt op weg te zijn naar het koninkrijk van God, van het heilspoor afraken. Dat is een reëel gevaar, waarvoor de alleenwijze God je bewaren moet, wil en zal.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 augustus 2015

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

OVERWINNINGSLEVEN

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 augustus 2015

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's