GLOBAAL BEKEKEN

Voor ds. E.F. Vergunst, emeritus predikant te Ridderkerk, was begin dit jaar het moment gekomen dat hij moest stoppen met preken, na zestig jaar in de dienst van het Woord te hebben gearbeid. Rond zes, kwartaalwijkblad van de hervormde wijkgemeente Drievliet-Oostendam, publiceerde een interview met hem.

• Over de levensavond:

De avond is ook de voorbode van de nacht, waarin men slapen mag en te rusten gaat tot de nieuwe dag aanbreekt. Dat geldt in het bijzonder van de levensavond, die overgaat in de slaap van de dood. Welk een genade is het als na volbrachte arbeid dat slapen een gelovig inslapen is, een ontslapen in de Heere, waaraan het vreemdelingschap van deze wereld aan het waken met Hem voorafging, en dat gevolgd wordt door een ontwaken bij Hem. Het is het ingaan in de rust, die blijft voor het volk van God. Die levende hoop op Christus ontsteekt in de avond van het leven het licht van de laatste toekomst. Dan zijn wij - om het weer met de woorden van Paulus te zeggen - bekleed met het borstharnas van geloof en liefde, en dragen wij als helm de hoop op de zaligheid.

• Over Israël:

Het is God niet slechts begonnen om de redding van verloren mensen, het gaat Hem veeleer om de glorie van Zijn Koninkrijk. En dat Koninkrijk heeft alles met Israël te maken. Dat lag al verankerd in de belofte van God aan Abraham. Hij is inderdaad de vader der gelovigen, maar allereerst de stamvader van Israël, in wie alle volken van de aarde gezegend worden. Die belofte heeft vlees en bloed aangenomen in Jezus, de grote Zoon van Abraham. In Hem is dat Koninkrijk tot ons gekomen. Hij is niet - zoals helaas vaak gezegd wordt - de Koning van de kerk, maar de Koning van de Joden. Bij Zijn komst in de wereld had Gabriël dat al verkondigd en God liet het Pilatus nadrukkelijk op Zijn kruis schrijven: ‘Jezus de Nazarener, de Koning van de Joden.’ Dat is zo belangrijk, dat alle vier evangeliën ons dit opschrift boven het kruis meedelen. Onder dat volk heeft Hij dan ook geleefd en het werk van Zijn Vader volbracht. Zijn kribbe stond in Bethlehem en Zijn kruis op Golgotha. Ergens anders kon Hij naar Gods raad niet geboren worden en ergens anders kon Hij niet sterven. Dat hadden de profeten reeds voorzegd. Hij leefde in het land van de vreemdelingschap, waarheen God Abraham en zijn nageslacht riep en deed wonen. In dat land werd de belofte vervuld. En in dat land zullen ook de nu nog onvervulde profetieën gerealiseerd worden, als Jezus tot Zijn volk zal wederkeren en Hij voor Israël het Koninkrijk zal herstellen. Jezus als de Koning van de Joden is immers van Zijn eigen volk niet te scheiden.

In een Gebedenboek voor de avonddienst voor Sjabbat en feestdagen (Ha’Avoda She’Balev) trof ik de dertien geloofspunten van de beroemde Joodse gebeden Maimonides (1135-1204), uiteraard geënt op alleen het Oude Testament. Hier volgen de eerste zeven.

1. Groot en hooggeroemd is de levende God,
Zijn bestaan kent tijd nog duur

2. Hij is één, er is geen eenheid als de Zijne,
Ondoorgrondelijk en zonder einde is Zijn eenheid.

3. Vorm noch lichaam heeft Hij,
onmetelijk is Zijn heiligheid.

4. Voorafgaand aan al wat Hij schiep,
was Hij er, niets ging aan Hem vooraf.

5. Als Heerser over de wereld en al het geschapene,
toont Hij Zijn grootheid en Zijn koningschap.

6. De gave van profetie schonk Hij
aan uitverkoren mensen die Hem na stonden.

7. Nooit meer stond in Jisraël iemand op als Mosjè,
een profeet die een aanblik kreeg van Zijn gestalte.

v.d.G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen