Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DIKKE DUISTERNIS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DIKKE DUISTERNIS

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Toen Mozes zijn hand uitstrekte naar de hemel, kwam er een dikke duisternis in heel het land Egypte, drie dagen lang.

Dr. R.W. de Koeijer is predikant van de hervormde wijkgemeente De Ark te Bilthoven.

Duisternis heeft iets angstaanjagend. Dit was zeker voor de Egyptenaren zo, want zij vereerden de zonnegod. Terwijl de HEERE in acht plagen Zijn macht over allerlei Egyptische goden had laten zien, bewaarde Hij de negende plaag voor de belangrijkste god.

De belangrijkste Egyptische god was de zonnegod Amon-Re. De farao werd beschouwd als de zoon van Amon-Re, de verpersoonlijking van de zonnegod op aarde. Zo kreeg de farao goddelijke eer. Op deze manier was de Egyptische godsdienst een openlijke belediging van de HEERE.

ZONNEGOD

Het is dan ook niet vreemd dat de HEERE een aanval uitvoerde op de zonnegod. Het was voor God niet zo moeilijk om Amon-Re te verslaan, want daarvoor hoefde Hij alleen maar het daglicht weg te nemen. Plotseling was alles dus donker. De plaag was niet aangekondigd en dompelde het land drie dagen in een inktzwarte nacht.

Dit moet voor de Egyptenaren bijzonder ingrijpend zijn geweest. Als je god, de zon, onzichtbaar wordt gemaakt, blijven leegheid en angst over. De Egyptenaren moeten verlamd zijn geweest door de gedachte dat Amon-Re en zijn zoon de farao faalden. Zij konden hen niet redden, want zelfs het daglicht werd bepaald door de God van Mozes. De plaag van donkerheid liet Gods absolute macht over de schepping zien.

De letterlijke duisternis over Egypte heeft ook een geestelijke betekenis. Duisternis is in de Schrift het beeld van dwaling, zonde, opstand en dood, van alles wat tegen God ingaat. We zien het bij de farao. Hij wist precies wat God van hem wilde. Hij wist ook dat God de duisternis stuurde. Hij wist dat hij het volk moest laten vertrekken. Hij wist dat de uittocht was bedoeld om de HEERE te kunnen dienen. Farao wist al deze dingen, maar toch weigerde hij zich aan de HEERE over te geven. Zijn duisternis was zijn onwil om God onvoorwaardelijk te dienen. Hoewel hij steeds meer toegaf aan Gods eisen, hield hij steeds iets achter. Hij wilde uiteindelijk zelf de controle houden.

Dat komt ook nu voor. Duisternis is dat we wel naar de kerk willen gaan, maar het daarbij houden. Dat we vasthouden aan zondige praktijken en toch naar de hemel willen gaan. Dat we wel iets van onze tijd willen geven aan de HEERE, maar nauwelijks iets van ons geld. Dat we wel iets van onszelf willen geven, maar niet alles. Kortom, dat we wel christenen willen zijn, zolang we maar voor onszelf kunnen blijven leven. Wie zo denkt of leeft, heeft een duister hart. En wie in de duisternis wandelt, weet niet waar hij heengaat.

GEVAARLIJKE GEDACHTE

De farao kwam niet tot het licht. Integendeel. Hij brak de onderhandelingen met Mozes af en wilde hem niet meer zien. Door zo op te treden, ging zijn laatste mogelijkheid voorbij om de duisternis te ontvluchten. Misschien dacht hij later nog een kans te kunnen krijgen, maar dat gebeurde niet.

Het is ook een gevaarlijke gedachte. Mensen kunnen denken hun leven later nog wel aan God te kunnen geven, maar dat ‘later’ komt misschien nooit meer. Zo is het ook in de eindtijd. De negende plaag is profetie van het komende oordeel, van de duisternis die over de wereld zal komen, zoals het laatste bijbelboek aangeeft (Openb.16:10,11). Het rijk van het beest zal dan worden gehuld in diepe duisternis. De mensen zullen op hun tong bijten en God vervloeken vanwege hun ellende, maar ze zullen zich niet bekeren.

Mensen hebben de duisternis liever dan het licht. En wij? Wie is zo dwaas?

HET LICHT

De enige weg om de duisternis te ontkomen, is het geloof in Jezus Christus, het Licht van de wereld. Om ons in het licht te kunnen brengen, moest Hij onze duisternis binnengaan. Toen Jezus werd gekruisigd, kwam er duisternis over het hele land, als een teken dat Hij het oordeel over de zonde droeg.

Drie dagen bleef Hij in het donkere graf. Maar op Pasen stond Hij op in het stralende licht. Daarom getuigt het Evangelie van het licht. Wie tot Christus de toevlucht neemt, komt het licht van Gods genade en gemeenschap binnen. Laten wij dan ook tot dat licht komen nu we de tijd hebben. Niet uitstellen dus. Opdat de eeuwige duisternis ons niet zal overvallen.

Laten we luisteren naar de stem van het Evangelie: ‘Ik ben het Licht der wereld. Wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben’ (Joh.8:12).

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 november 2015

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

DIKKE DUISTERNIS

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 november 2015

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's